Insulineresistentie een ‘kenmerk’ van schizofrenie

Schizofrenie polygeen risico was significant gekoppeld aan insulineresistentie bij eerste-episode, antipsychoticum-naïeve patiënten met schizofrenie, ongeacht demografische, levensstijl- en klinische factoren, volgens een onderzoeksbrief gepubliceerd in JAMA Psychiatry.

Deze bevindingen suggereren dat insulineresistentie “een kenmerk is van schizofrenie,” niet een secundair effect van opkomende symptomen, schreven de onderzoekers.

“Hoewel familie- en genoomwijde associatiestudies een gedeelde genetische kwetsbaarheid tussen schizofrenie en abnormaal glucosemetabolisme hebben gesuggereerd, is bij ons weten een direct verband tussen schizofrenie genetisch risico en insulineresistentie niet onderzocht,” schreven Jakub Tomasik, PhD, van de Universiteit van Cambridge, Engeland, en collega’s.

Onderzoekers vergeleken het verband tussen insulineresistentie, schizofrenie polygeen risico en behandelingsresultaten in 58 eerste-episode, behandeling-naïeve patiënten met schizofrenie versus 58 gematchte niet-betrokken controlepersonen na het controleren voor covariaten.

Zij berekenden schizofrenie polygene risicoscores op basis van 108 genoombrede schizofrenie loci uit genotyperingsgegevens en gebruikten de Homeostasis Model Assessment (HOMA2) om insulineresistentie, bètacelfunctie en insulinegevoeligheid te bepalen op basis van klinische metingen van nuchtere serumglucose en insulinespiegels.

Net als in eerder onderzoek vonden Tomasik en collega’s dat patiënten met schizofrenie verhoogde HOMA2-insulineresistentie (gemiddeld verschil = 0,68; P = .004), bètacelfunctie (32,2; P = .02) en nuchtere insulinespiegels (5,5 IE/mL; P = .004) hadden bij baseline; echter, insulinegevoeligheid en nuchtere glucosespiegels waren niet significant verschillend van controlewaarden. Na aanpassing bleef de HOMA2-insulineresistentie significant verhoogd bij patiënten met schizofrenie (gemiddeld verschil = 0,82; P < .001), volgens de studie.

Analyse toonde aan dat HOMA2-insulineresistentie positief geassocieerd was met schizofrenie polygene risicoscore bij patiënten met schizofrenie (bèta = 3,74; P = .02). Bovendien was insulineresistentie bij baseline gekoppeld aan het wisselen van antipsychotische medicatie tijdens het eerste jaar van behandeling (aangepaste OR = 1,77; 95% CI, 1,1-3,52), hoewel schizofrenie polygene risicoscore niet gekoppeld was aan medicatiewisselstatus (aOR = 183; 95% CI, 0,48-504,931).

“Patiënten met schizofrenie die zich presenteren met vormen mogelijk een aparte patiëntensubgroep en vereisen een gepersonaliseerde behandeling die is afgestemd op dit endofenotype,” schreven de onderzoekers. “Toekomstige farmacogenomische studies en meer specifieke assays, zoals de orale glucosetolerantie en cortisoltests, zijn nodig om de associatie tussen , schizofrenie, en antipsychotische behandelingsrespons verder te onderzoeken, naast het bepalen van de effecten van andere levensstijlfactoren zoals dieet en lichaamsbeweging.” – door Savannah Demko

Disclosures: Tomasik rapporteert consulting voor Psynova Neurotech, Ltd. Zie de studie voor de relevante financiële onthullingen van alle andere auteurs.