Jim Furyk

Jim Furyk, w całościJames Michael Furyk, (ur. 12 maja 1970, West Chester, Pensylwania, USA), amerykański profesjonalny golfista, który jest znany ze swojej nieortodoksyjnej huśtawki, ale niezwykła konsekwencja obejmujące dwie dekady i wynikające z wielu Top 10 finałów w czterech mistrzostwach Major. Wygrał swój jedyny Major, U.S. Open, w 2003 roku i osiągnął rangę nr 2 golfista na świecie w 2006.

Golf putter uderzając golf tee i piłkę. (gra; sport; piłka golfowa; kij golfowy)
Britannica Quiz
A Hole in One
Od kraju pochodzenia do różnych klubów i przeszkód, weź zamach w tym quizie i dowiedz się więcej o sporcie golfowym.

Furyk został wychowany wokół gry w golfa. Jego ojciec był szefem lub asystentem głównego profesjonalisty na kilku polach golfowych w Pensylwanii, i to właśnie od ojca otrzymał swoje jedyne formalne szkolenie w tym sporcie. Jego ojciec wierzył w kultywowanie naturalnego swingu, akceptując jakikolwiek ruch czuł się najbardziej komfortowo z golfistą, co stanowi o skutecznym, ale dziwnym i niezwykłym swingu jego syna, jeden, który komentator golfowy David Feherty porównał do ośmiornicy spadającej z drzewa. Furyk doskonalił swoje umiejętności w programie juniorskim w Meadia Heights Golf Club w Lancaster, Pennsylvania, a następnie uczęszczał do Manheim Township High School przed udaniem się do University of Arizona, gdzie dwukrotnie został nazwany All-American i poprowadził swoją szkołę do pierwszego i jedynego mistrzostwa NCAA golf w 1992.

Furyk również zwrócił się profesjonalny w 1992 roku, dołączając do rozwoju Nike Tour. Wygrał swój pierwszy turniej, Mississippi Gulf Coast Classic, w następnym roku i dołączył do PGA Tour w 1994 roku. Następnie wygrywał co najmniej jeden turniej rocznie przez sześć lat, od 1998 do 2003 roku. Największe zwycięstwo odniósł w 2003 roku w U.S. Open, gdzie zdobył swój pierwszy tytuł mistrza Major i pobił rekord najniższego wyniku w historii turnieju. W 2006 roku zajął drugie miejsce na światowej liście rankingowej zawodowych golfistów i zdobył nagrodę Vardon Trophy, przyznawaną golfiście z „najlepszą średnią punktową” w sezonie. Jego najlepszym rokiem był jednak 2010, kiedy to wygrał trzy turnieje, w tym kończący sezon Tour Championship, który przyniósł mu lukratywny FedEx Cup i 10 milionów dolarów w nagrodach pieniężnych. Za swoją wybitną grę został również uznany Graczem Roku PGA za rok 2010.

W 2013 roku, podczas BMW Championship, został tylko szóstym golfistą w historii PGA, który strzelił rundę 59. W 2016 roku, w finałowej rundzie Travelers Championship, strzelił 12-under-par 58, tracąc putt na ostatnim greenie na 57. Była to najniższa 18-dołkowa runda w historii PGA, dzięki czemu Furyk stał się pierwszym profesjonalistą w historii PGA, który zanotował dwie rundy poniżej 60.

Zdobądź subskrypcję Britannica Premium i uzyskaj dostęp do ekskluzywnych treści. Subskrybuj teraz

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.