Abstract
Populacja drzewa masła shea (Vitellaria paradoxa C. F. Gaertn.) – priorytetowego drzewa o ogromnych wartościach ekonomicznych i kulturowych dla społeczności zamieszkujących tereny parkowe w Ugandzie, gwałtownie maleje z powodu szybkiego wzrostu populacji ludzkiej, rosnącej fragmentacji gruntów i wysokiego popytu na paliwo drzewne, zwłaszcza węgiel drzewny. Odwrócenie tego trendu będzie zależało od zaangażowania społeczności wiejskiej w sadzenie, ułatwianie naturalnej regeneracji i pielęgnację drzew shea w gospodarstwie. W związku z tym przeprowadzono badania w dystrykcie Amuria, we wschodniej Ugandzie, aby ocenić lokalne strategie i ograniczenia w zarządzaniu drzewami shea w gospodarstwie oraz udokumentować czynniki społeczno-demograficzne wpływające na ochronę w gospodarstwie. Około 93% gospodarstw domowych chroniło naturalnie regenerujące się drzewa V. paradoxa głównie w gospodarstwach. V. paradoxa była głównie rozmnażana poprzez zagajniki i sadzonki. Chociaż niepewna własność ziemi, brak bezpieczeństwa, szkodniki, choroby i brak materiałów do sadzenia zostały zgłoszone jako główne przeszkody, wielkość gospodarstwa, wielkość rodziny i płeć znacząco () wpłynęły na gotowość ludzi do ochrony V. paradoxa. Przepisy i polityki dotyczące ochrony drzewa shea muszą być odpowiednio egzekwowane, a dalsze badania nad rozmnażaniem są wymagane, zwłaszcza w kierunku skrócenia okresu młodości V. paradoxa, aby więcej rolników mogło rozpocząć rozmnażanie tego drzewa, zamiast polegać na jego naturalnej regeneracji.
1. Wprowadzenie
Drzewo masła shea (Vitellaria paradoxa C. F. Gaertn.) jest jednym z wielu ekonomicznie cennych drzew często spotykanych w krajobrazach parkowych w sudańsko-saheliańskim pasie Afryki. Jest to gatunek drzewa o wysokim priorytecie dla afrykańskich zasobów genetycznych. Miąższ owoców może być spożywany zarówno przez ludzi, jak i zwierzęta, natomiast masło pozyskiwane z pestek ma ogromne znaczenie w tradycyjnym bezpieczeństwie żywnościowym, produkcji środków do pielęgnacji ciała, przemyśle farmaceutycznym i cukierniczym. Drewno jest używane do produkcji węgla drzewnego, konstrukcji i mebli, podczas gdy lateks może być używany do produkcji kleju. Odgrywa również rolę w poprawie mikroklimatu i żyzności gleby w lasach sawanny .
Ochroniony za jego jadalny miąższ owoców i masło, generowanie dochodów, kosmetyki, leki, drewno i produkcji mydła, V. paradoxa jest jednym z najbardziej obfitych rodzimych gatunków drzew w strefie Sudanu, który stanowi podstawę środków utrzymania w większości jego 5000 km zasięgu . Jednakże, V. paradoxa jest narażona na wysoki stopień trzebieży, selekcji i naturalnej śmiertelności, co prowadzi do zauważalnego zmniejszenia gęstości. W Ugandzie masowe wypalanie krzewów i wycinanie drzew w połączeniu ze wzrostem liczby ludności, brakiem bezpieczeństwa i rozszerzającą się wycinką gruntów rolnych doprowadziły do degradacji lasów. Wiele drzew shea wycina się na słupy budowlane i węgiel drzewny, ze względu na ich odporność na ataki termitów i wysoką zbywalność, odpowiednio. Ponadto, naturalne odnawianie spadła jak coppicing i polarding mają ograniczoną zdolność do produkcji epicormic pędy, które zwykle podtrzymują dzikiej populacji .
Rodzimy system agroleśniczy działający we wschodniej Ugandzie i Amuria powiatu w szczególności jest z szeroko rozstawionych drzew w uprawach sorgo i prosa w połączeniu z hodowli zwierząt gospodarskich . Ten system rolnictwa na własne potrzeby charakteryzuje się rozproszonych drzew, takich jak V. paradoxa, Tamarindus indica, Borassus aethiopum i Prosopis africana, które są celowo zachowane na uprawianych lub odłogowanych gruntów dla ich wielu produktów, w tym paszy, drewna, owoców, węgla drzewnego, drewna i medycyny . Jednak Okullo i in. wskazują, że w miejscach, w których rolnicy nie mają dostępu do ulepszonych nasion większości gatunków drzew, w tym wiedzy na temat zbierania nasion, wyboru gatunków i technik sadzenia, wskaźniki przyjęcia agroleśnictwa są niskie. W celu utrzymania drzew takich jak V. paradoxa na terenach rolnoleśnych, ważne jest zrozumienie tradycyjnych strategii zarządzania przez lokalną ludność. W tym artykule badamy lokalne strategie zarządzania, rodzaj materiałów do rozmnażania shea oraz ograniczenia i czynniki socjodemograficzne, które wpływają na zarządzanie V. paradoxa w gospodarstwie w dystrykcie Amuria.
2. Obszar badań i metody
Badania przeprowadzono w podokręgach Acowa i Wera, w dystrykcie Amuria we wschodniej części Ugandy (Rysunek 1). Amuria, położona między 33° a 34° E i 10° a 30° N, jest w dużej mierze płaska w zakresie wysokości 900 i 1200 metrów nad poziomem morza, z kilkoma wzgórzami. Gleby to ferralsole, zazwyczaj głębokie, reprezentujące prawie ostatnie etapy wietrzenia tropikalnego. Amuria otrzymuje 850-1500 mm opadów rocznie, a średnia roczna temperatura maksymalna waha się między 32,5° a 35°C, a średnia roczna temperatura minimalna wynosi 15°-17,5°C. Powiat jest pokryty roślinnością sawanny leśnej składającej się z rozproszonych krzewów o wysokości 2-6 metrów na łąkach do otwartego baldachimu drzew o wysokości 6-12 metrów pod warstwą trawy. Według Narodowego Spisu Mieszkań i Ludności z 2002 roku, ludność powiatu wynosiła 183.817 osób, rosnąc w średnim rocznym tempie 2,8%. Spośród nich ponad 90% zajmuje się uprawą rolną i hodowlą zwierząt gospodarskich .
Lokalizacja obszaru badań w Ugandzie.
W celu uchwycenia danych społeczno-ekonomicznych i informacji na temat zarządzania gospodarstwem, ustrukturyzowane kwestionariusze zostały podane celowo 80 respondentom, po 20 z każdej z 4 parafii objętych próbą w podokręgach o wysokim zagęszczeniu V. paradoxa, zgodnie z Agea et al. Do analizy odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu użyto programu Statistical Package for Social Scientists (SPSS). Analiza regresji logistycznej i tabel krzyżowych została wykorzystana do zbadania zależności pomiędzy czynnikami socjodemograficznymi a chęcią zarządzania drzewami shea.
3. Wyniki
3.1. Charakterystyka socjoekonomiczna respondentów
Badana grupa składała się w 55% z mężczyzn i 45% z kobiet (tab. 1). Ponad 72% z nich było w wieku poniżej 49 lat, a 28% w wieku 50 lat i więcej. Połowa respondentów prawie nie mieszkała w dystrykcie Amuria od 21 lat, 73% było żonatych, 68% miało 5-9 osób w gospodarstwie domowym, a około 80% z nich posiadało mniej niż 10 hektarów ziemi. Podczas gdy 39% respondentów uczyło się do poziomu podstawowego, 28% nigdy nie zdobyło żadnego formalnego wykształcenia. Głównym zajęciem było chłopstwo (70%).
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
3.2. Local Management Strategies for Vitellaria paradoxa Trees
Większość rodzin rolniczych w dystrykcie Amuria hoduje V. paradoxa celowo w gospodarstwie, pozwala na naturalną regenerację, zniechęca inne osoby do wycinki i odchwaszcza drzewa shea obok innych upraw podczas uprawy (Tabela 2).
|
||||||||||||||||||||||
3.3. Nisze w gospodarowaniu drzewami shea przez gospodarstwa rolne
Drzewa shea są uprawiane na ziemiach uprawnych, wzdłuż granic, na terenach przydomowych i w żywopłotach (ryc. 2).
Nisze w zarządzaniu drzewami shea przez gospodarstwa domowe w dystrykcie Amuria, wschodnia Uganda.
3.4. Local Propagation Methods and Constraints to Management of Shea Trees
Głównymi metodami rozmnażania drzew shea stosowanymi przez gospodarstwa rolne są zagajniki (98%) i sadzonki (45%). Dwa gospodarstwa domowe (3%) zgłosiły stosowanie sadzonek. Brak ziemi i niepewna dzierżawa drzew, występowanie szkodników i chorób, niedobór materiałów do sadzenia, słabe egzekwowanie prawa na tym obszarze, niepokoje społeczne i pożary buszu znacznie ograniczyły zarządzanie drzewami shea w dystrykcie Amuria (Tabela 3).
|
||||||||||||||||||||||||||||||
3.5. Willingness to Manage Shea Trees by Farming Households
Logistic regression analysis (Table 4) shows that respondents’ willingness to manage shea trees is significantly () influenced by gender, family size, and farm size. Biorąc pod uwagę płeć, głowy gospodarstw domowych płci męskiej były bardziej skłonne (51%) do zarządzania drzewami shea niż ich odpowiedniki płci żeńskiej (Tabela 5). Efekt krańcowy wynoszący 7,814 oznacza, że istnieje 781% większa szansa na polubienie działań związanych z zarządzaniem drzewami shea, jeśli głową gospodarstwa domowego jest mężczyzna. Zmiana krańcowa postaw wobec działań związanych z zarządzaniem drzewami shea ze względu na płeć wynosi 4,116, co oznacza, że jeśli gospodarstwo domowe jest prowadzone przez mężczyznę, prawdopodobieństwo zarządzania drzewami shea wzrasta o 412%.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| *= Istotne; ns = nieistotne przy . | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Uwaga: W nawiasach podano częstotliwość. | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wielkość rodziny pozytywnie wpłynęła na postawy wobec zarządzania drzewami shea (, ) (Tabela 4). Zestawienie krzyżowe (tab. 5) pokazuje, że gospodarstwa domowe liczące od 6 do 9 członków są najbardziej zainteresowane (66%) hodowlą drzew shea. Efekt krańcowy 0,191 oznacza, że istnieje o 19% większa szansa na polubienie działań związanych z pielęgnacją drzew shea, jeśli rodzina miała 6-9 członków. Efekt krańcowy zmiany postawy wobec działań związanych z zarządzaniem drzewami shea w wyniku posiadania rodziny wynosi 5,082, co oznacza, że jeśli gospodarstwo domowe liczy 6-9 członków, prawdopodobieństwo zarządzania drzewami shea wzrasta o 508%.
Gospodarstwa domowe posiadające ponad 9 ha ziemi były bardziej skłonne do zarządzania tym gatunkiem (54%). Marginalna zmiana postawy wobec zarządzania drzewami shea w wyniku wielkości ziemi wyniosła 3,46, wskazując, że poziom zarządzania drzewami shea wzrasta o 346%, jeśli gospodarstwo posiada ponad 9 hektarów ziemi.
3.6. Kto podejmuje decyzję o ochronie drzew shea w gospodarstwach domowych?
Kluczowymi decydentami w zarządzaniu drzewami shea w gospodarstwach domowych w Amurii są mężowie i żony, odpowiednio 55% i 35%. Inni członkowie rodziny, tacy jak dzieci, krewni i dziadkowie stanowią 10% w procesie podejmowania decyzji dotyczących zarządzania drzewami shea (Ryc. 3).
Kto podejmuje decyzję o ochronie drzew shea w gospodarstwach rodzinnych w dystrykcie Amuria, wschodnia Uganda?
4. Dyskusja
4.1. Local Management Strategies for Vitellaria paradoxa
Specjalne strategie zarządzania uprawą drzewa shea, które podało 98% respondentów, obejmowały ułatwianie naturalnej regeneracji poprzez odchwaszczanie, przerzedzanie, przycinanie, wycinanie pędów oraz opryskiwanie zagajników i sadzonek przeciwko szkodnikom i chorobom (Tabela 2). Jest to zgodne z opinią Mujabi-Mujuzi i in. , którzy zauważyli, że odchwaszczanie zdrewniałych bylin jest zawsze przeprowadzane obok upraw rolnych, podczas gdy odchwaszczanie, przycinanie i przerzedzanie drzew i krzewów jest wykonywane przez mężczyzn, aby zmniejszyć efekt zacienienia, stymulować kwitnienie, zwiększyć owocowanie i ułatwić zbiory. Istnieje zatem wielka szansa na ochronę drzew shea, jeśli te umiejętności będą promowane jako lokalne praktyki, które są zazwyczaj kluczowe dla powodzenia ochrony bioróżnorodności .
Chociaż drzewa shea są chronione w gospodarstwach, wzdłuż granic, związków i żywopłotów, praktyka ta nie ogranicza się tylko do dystryktu Amuria. Raport Schreckenberga pokazuje, że wiele osób w Gwinei sadzi i chroni drzewa bezpośrednio wokół swoich domów, a produkty z nich pochodzące zawsze należą do sadzącego. Ponieważ produkty z naturalnie odnawiających się gatunków rodzimych można zbierać bez ograniczeń, chyba że znajdują się one na polu rolnika, większość gatunków, z których pozyskuje się ważne NTFP podtrzymujące źródła utrzymania miejscowej ludności, znajduje się zawsze na polach uprawnych i ugorach. W połączeniu z coraz częstszym przechodzeniem gruntów na systemy upraw stałych oznacza to, że ochrona, sadzenie i zarządzanie drzewami w gospodarstwach staje się coraz bardziej intensywne .
4.2. Materiały do rozmnażania drzew shea używane w dystrykcie Amuria
Kopczyki są głównym materiałem używanym do rozmnażania drzew shea w dystrykcie Amuria (Rysunek 1). Jest to zgodne z Sekatuba et al. , którzy zauważyli, że niewielu rolników zazwyczaj prowadzi celowe rozmnażanie i zarządzanie rodzimymi drzewami. Naturalizowane gatunki owocowe są powszechnie rozmnażane za pomocą nasion i sadzonek. W innych krajach, takich jak Ghana, naturalne odnawianie jest najważniejszą i powszechnie stosowaną procedurą w stacjach badawczych w celu osiągnięcia gęstości 400 drzew shea na hektar. Ponadto, naturalne odnawianie jest opłacalne, ponieważ rolnicy zazwyczaj nie muszą kupować nasion do rozmnażania, a także pozwala rolnikom na przetwarzanie oleju jadalnego z ziaren. Jednakże badanie przeprowadzone przez Sheail et al. wykazało, że pozostawienie natury samej sobie mija się z celem ochrony przyrody. W związku z tym konieczne jest popieranie zarządzania rodzimymi drzewami owocowymi w gospodarstwach rolnych.
Sadzonki i sadzonki są również wykorzystywane do hodowli drzew shea w mniejszym stopniu. Może to wynikać z faktu, że olej jadalny jest przetwarzany z jąder. Ponadto raport Okafora wskazuje, że rodzime owoce mają znaczący udział w diecie wiejskich gospodarstw domowych, ponieważ mają wysoką wartość odżywczą i są bogate w witaminy i minerały.
4.3. Ograniczenia w zarządzaniu V. paradoxa w gospodarstwie
Brak ziemi i niepewna własność drzew to główne wyzwania dla zarządzania V. paradoxa w dystrykcie Amur1a (Tabela 3). Ustalenia te są zgodne z Okullo et al. , który zauważył, że ziemia i własność drzew mogą mieć negatywny wpływ na zarządzanie drzewami shea. Ciągła fragmentacja ziemi wynikająca z wysokiego wzrostu populacji w dystrykcie Amuria doprowadziła do zmniejszenia powierzchni ziemi przypadającej na gospodarstwo domowe. W konsekwencji, podczas uprawy roślin rolnicy mają tendencję do wycinania wszystkich drzew. To w połączeniu z dziedziczeniem ziemi od rodziców przez pokolenia sprawia, że ludzie niechętnie sadzą drzewa. Oznacza to, że bezpieczne prawo własności i użytkowanie drzew może znacząco zmotywować rolników do sadzenia i pielęgnacji drzew.
Zdarzenia i choroby zostały zgłoszone jako najważniejsze wyzwanie w zarządzaniu V. paradoxa w dystrykcie Amuria. Zauważono, że gąsienice Cirina butyrospermii niekorzystnie defoliowały drzewa masła shea od siewek do dojrzałych drzew, zwłaszcza na początku pojawiania się nowych liści. Larwy Mussidia nigrioella i Certitis silvestrii również żerują w miąższu dojrzałych drzew shea. Niestety w ostatnich latach zwrócono uwagę na kilka szkodników, które atakują uprawy lub drzewa w systemach rolnoleśnych. Niemniej jednak, środki kontroli takie jak przycinanie mogą być również stosowane w celu zminimalizowania wpływu roślin pasożytniczych, takich jak Tapinanthus sp. .
Tak jak w wielu innych krajach, wysiłki ochronne w Ugandzie koncentrowały się głównie na tropikalnych lasach deszczowych . W przeciwieństwie do nich, środowisku sawanny poświęcono mniej uwagi. Może to wynikać z faktu, że ochrona terenów sawanny jest uważana przez rządy i darczyńców za mniej priorytetową niż ochrona lasów tropikalnych. Nawet wtedy egzekwowanie prawa, wspólne zarządzanie i uwrażliwianie lokalnych społeczności są bardzo ważnymi czynnikami sukcesu każdego programu ochrony przyrody.
Respondenci zgłosili niedobór materiałów do sadzenia i nieodpowiednie usługi doradcze w zakresie zarządzania shea. Brak narzędzi rolniczych przypisywano ciągłym przesiedleniom dokonywanym przez rebeliantów i pogromców bydła z Karimojongs oraz ubóstwu. Raport Barrowa wskazuje, że usługi rozszerzenia i tworzenie świadomości sprawiają, że lokalni ludzie, zwłaszcza kobiety, lokalne instytucje i departamenty państwowe pracują wspólnie w zarządzaniu obszarami leśnymi. Ponieważ usługi rozszerzenia w ramach Uganda National Agricultural Advisory Services (NAADS) w Ugandzie prowadzą rolników do rozwoju rolnictwa przyjaznego dla środowiska, sadzenia drzew w gospodarstwie i utrzymywania typów pól, które najlepiej zaspokajają ich potrzeby społeczno-ekonomiczne, powinny być wspierane i rozszerzane w dystrykcie Amuria.
Ludzie z dystryktu Amuria przez ostatnie dwadzieścia dwa lata cierpieli z powodu wewnętrznych przesiedleń, głodu i płoszenia bydła. Rolnicy donoszą, że zamknięcie w obozach dla przesiedleńców wewnętrznych (IDPs) uniemożliwia wykonywanie czynności pielęgnacyjnych shea, takich jak pielenie, przycinanie, przerzedzanie i wycinanie pędów. Nawet jeśli odnotowano, że udane sadzenie drzew może mieć miejsce w obszarach, w których ludzkie przetrwanie jest często marginalne, z niewielką ilością gotówki, pracy lub pewności siebie związanej z podejmowaniem ryzyka, aby zaoszczędzić, kluczowe jest przywrócenie trwałego pokoju na tym obszarze, ponieważ jest to recepta na jakikolwiek rozwój, aby mieć miejsce .
Podczas gdy większość rolników woli szybko rosnące gatunki drzew, które zajmują krótki okres czasu, aby dać korzyści, V. paradoxa jest wolno rosnąca i zaczyna produkować owoce dopiero po 20 latach . Według Chevalier , Vitellaria paradoxa jest niezwykle powolny wzrost, i uważa się, że duże okazy drzew (0,8-1,0 m dbh) są setki lat. To sprawia, że większość rolników utrudnia jej ochronę. Należy zatem podjąć wysiłki w celu skrócenia fazy młodocianej drzew shea, aby rolnicy mogli rozpocząć ich rozmnażanie, zamiast polegać na naturalnej regeneracji.
Niekontrolowane pożary buszu zostały zgłoszone jako przeszkoda w zarządzaniu shea. Raport Agea et al. wskazuje, że ogień jest jednym z wyzwań w zarządzaniu pastwiskami, ponieważ są one zdominowane przez trawy, które są zwykle podpalane w porze suchej, aby wywołać wzrost nowych pastwisk i podczas polowań na dzikie zwierzęta lub w celu oczyszczenia terenu pod uprawę. Ogień może zakłócać kwitnienie i regenerację V. paradoxa, które zawsze zbiegają się z porą suchą .
Amuria jest jednym z okręgów w korytarzu bydła, a hodowla zwierząt jest praktykowana przez większość gospodarstw domowych. Jednakże, wypas zwierząt przyczynia się do zmian w roślinności poprzez zmianę wzrostu roślin, architektury i gęstości. Wraz ze wzrostem liczby bydła na gospodarstwo domowe, nadmierny wypas jest powszechny i może powodować defoliację drzew, niszczenie sadzonek, a co najważniejsze, zagęszczanie gleby. Według Bourliere’a, zagęszczanie gleby przez pasące się zwierzęta może w znacznym stopniu zakłócić naturalną regenerację wielu gatunków drzew. Wypasanie zwierząt po zbiorach na terenach gminnych również bardzo utrudnia rolnikom zakładanie nowych drzew na polach uprawnych. Ponieważ rolnikom brakuje środków na nadmierny wypas, jeśli nie będzie on zwalczany, może to znacznie utrudnić zarządzanie uprawami shea.
Wzrastający popyt na węgiel drzewny shea pokrywa się z raportem Eilu et al. , który wskazał, że lokalne społeczności żyjące na obszarach wiejskich w krajach rozwijających się zazwyczaj zależą od zasobów roślinnych w krajobrazie rolniczym. Jednak zarządzanie zagęszczeniem drzew V. paradoxa szybko reaguje na zmiany w popycie i relatywnych cenach jej produktów. Gdy orzechy lub masło Vitellaria sprzedawane są po wyższych cenach, promuje się regenerację, a jeśli ceny drewna opałowego przewyższają ceny innych produktów z drzew, drzewa są ścinane i sprzedawane na rynku drewna opałowego. Alternatywne źródła dochodu, takie jak pszczelarstwo, gdyby zostały zapewnione, ograniczyłyby wypalanie węgla drzewnego, które znacznie zmniejsza populację V. paradoxa i innych drzew w tym okręgu. Pszczelarstwo jest dochodową praktyką agroleśniczą, dzięki której rolnik może generować dochód, jednocześnie wykorzystując ziemię do uprawy roślin spożywczych lub produkcji drzew .
4.4. Czynniki socjodemograficzne wpływające na zarządzanie V. paradoxa
Pomimo powyższych ograniczeń, większość (99%) respondentów jest skłonna do zarządzania drzewami masła shea. Analiza regresji logistycznej (Tabela 4) wykazała, że na ich gotowość do ochrony drzew shea znacząco () wpływają wielkość gospodarstwa, wielkość rodziny i płeć.
Tabulacja krzyżowa (Tabela 5) wykazała, że właściciele większych gospodarstw są bardziej skłonni do ochrony drzew shea. Może to wynikać z faktu, że nie mają oni nic przeciwko zachowaniu niektórych drzew podczas karczowania ziemi pod uprawy rolne; mogą również utrzymywać dłuższe okresy odłogowania i mieć dużą odporność na ryzyko nieurodzaju.
Rolnicy o umiarkowanej (5-9 osób) wielkości rodziny (Tabela 4) mogą być również bardziej skłonni do sadzenia i ochrony większej ilości drzew V. paradoxa ze względu na rolę drzew shea w dostarczaniu zasobów żywnościowych podczas chudych sezonów uprawy rolnej. Według Andersena, wielkość gospodarstwa domowego określa zdolność do zaspokojenia podstawowych potrzeb.
Decyzje dotyczące uprawy lub sadzenia drzew shea były podejmowane głównie przez respondentów płci męskiej (55%, Ryc. 3). Według Okullo et al. dzieje się tak dlatego, że mężczyźni są najbardziej wpływowi w rodzinach; są uważani za właścicieli ziemi zajmowanej przez rodzinę i w większości przypadków mają prawo do sadzenia lub wycinania drzew, podczas gdy kobiety są uważane za uzurpujące sobie władzę mężczyzn poprzez sadzenie drzew. Na przykład w Sierra Leone stwierdzono, że kobiety podporządkowują się decyzjom mężczyzn dotyczącym wycinki gatunków NTFP, ponieważ uważają, że dochód z upraw pieniężnych jest ważniejszy niż dochód z produktów z drzew. Dlatego ważne jest, aby uznać rolę decyzyjną mężczyzn podczas promowania gospodarki shea na tym obszarze.
5. Wnioski i rekomendacje
Większość rodzin rolniczych w dystrykcie Amuria zarządza V. paradoxa w sposób celowy w gospodarstwie, pozwalając na naturalną regenerację i zniechęcając inne osoby do wycinania drzew. Istnieje zatem możliwość uwrażliwienia społeczności na najlepsze praktyki rolnicze, jeśli ochrona shea i innych drzew ma być utrzymana.
Ponieważ drzewa shea są zarządzane na ziemiach uprawnych, wzdłuż granic, związków domowych i żywopłotów, istnieje potrzeba wzmocnienia zdolności Unii Kulturowej Iteso, Rad Starszych, Rad Lokalnych, Okręgowych Służb Leśnych i egzekwowania prawa na tym obszarze w celu promowania ochrony.
Ważne jest, aby podjąć dalsze badania, zwłaszcza nad rozmnażaniem, tak aby ograniczyć fazę młodocianą V. paradoxa w celu ograniczenia zależności od naturalnego odnawiania. Może to zachęcić większą liczbę rolników do rozpoczęcia sadzenia drzew shea zamiast czekania na zagajniki.
Szkolenie lokalnych społeczności w zakresie budowy i użytkowania energooszczędnych pieców, takich jak Lorena, znacznie zmniejszyłoby wycinkę drzew shea na węgiel drzewny i drewno opałowe, co jest zwykle związane z tradycyjnymi metodami gotowania.
Wycena emisji dwutlenku węgla w gospodarstwie i rekompensata dla rolników uprawiających drzewa shea może być również jedną z zachęt do zarządzania shea w Amurii i innych dystryktach Ugandy. Może to być oparte na fakcie, że drzewa shea są niezawodnymi pochłaniaczami dwutlenku węgla, które mogą przetrwać ponad sto lat.
Badanie to pokazuje, że mężczyźni są kluczowymi decydentami w ochronie drzew shea, a zaraz po nich kobiety. Istnieje zatem możliwość uwrażliwienia zarówno kobiet jak i mężczyzn na wartości i wymagania techniczne w zakresie ochrony drzew shea. Jednakże wiedza tubylcza powinna zostać udokumentowana i wykorzystana jako podstawa do szkolenia w zakresie ochrony drzew.
Podziękowania
.