W ciągu kilku lat, Handy skomponował wprowadzenie tego, co stanie się znane światu jako blues z jego piosenką „Memphis Blues”. Piosenka, opublikowana na arkuszu muzycznym w 1912 roku i szeroko rozpowszechniona, stała się jedną z najpopularniejszych bluesowych melodii.
RELATED: Ethel Waters: Singer and Oscar-nominated actress broke barriers
Originally recorded, the song is a three-minute instrumental, but it was sold, lyrics were added and it was ultimately recorded by a number of artists and performers.
„Handy’s 'Memphis Blues’ was hugely significant,” says Elijah Wald, author of „The Blues: A Very Short Introduction.” „Zapoczątkował on bluesowe szaleństwo i uczynił z bluesa kluczowy termin marketingowy.”
Bez W.C. Handy’ego być może nie byłoby B.B. Kinga ani żadnej z innych bluesowych znakomitości, które uświetniły sceny na całym świecie, w tym wzdłuż słynnej Beale Street w Memphis, gdzie Handy jest legendą.
Ale Handy prawie nigdy nie dostał szansy. Wychowany w surowej religijnej rodzinie, jego rodzice chcieli, aby zrobił karierę w kościele. Dla nich „Zostanie muzykiem byłoby jak zaprzedanie duszy diabłu”, napisał w swoim pamiętniku.
Choć ta etykieta rodzicielstwa została nadana Handy’emu, tak naprawdę nie wynalazł on bluesa, ale uczynił go popularnym i ostatecznie międzynarodowym gatunkiem muzycznym.
„Nie wynalazłem bluesa. Nikt ich nie wymyślił. Blues to były melodie śpiewane przez murzyńskich roustabouts, farmerów, wędrowców z Missouri do wąwozu” – powiedział w nagraniu, które znalazło się w projekcie radiowym NPR’s Hearing Voices. „Moją rolą w historii było wprowadzenie formy bluesa do ogółu społeczeństwa jako medium dla moich własnych uczuć.”
RELATED: 'Lift Every Voice and Sing’: Whether anthem or hymn, song invokes pride
Although Handy is most known for his work in Memphis, he was actually born in Florence, Alabama. Jego ojciec pozwalał na lekcje gry na organach, ponieważ grano na nich w kościele, ale Handy ukrywał przed rodzicami inne instrumenty, takie jak gitara i kornet – i swoją miłość do nich. Po terminowaniu w szeregu stanowisk i nauczaniu przez krótki czas w Alabamie, Handy założył zespół i podążył za swoimi muzycznymi pasjami do St. Louis.
Ale grupa nie mogła znaleźć pracy, więc się rozwiązała. W końcu połączył się z innym zespołem, podróżując po kraju i grając koncerty. Około 1903 roku Handy podróżował w rejonie delty Mississippi i usłyszał muzykę, która zmieniła jego życie. Jego zespół, mieszkający i występujący już wtedy w Memphis, był popularny i grał w klubach na Beale Street.
RELATED: Josephine Baker: France could claim her, America couldn’t tame her
Inne piosenki następowały po „Memphis Blues”, ale to „St. Louis Blues” Handy’ego stał się jego najpopularniejszym dziełem.
The „St. Louis Blues” został skomponowany przez Handy’ego w 1914 roku, ale nagrany i spopularyzowany przez piosenkarkę bluesową Bessie Smith w 1925 roku. Piosenka została pokryta przez muzyków w prawie każdym gatunku, od crooner Bing Crosby do pianisty jazzowego Herbie Hancock. To uczynił Handy miliony dolarów w tantiemach i zainspirował szereg filmów, w tym jeden oparty na życiu Handy, i jest imiennikiem National Hockey League team.
Handy ostatecznie przeniósł się do Nowego Jorku, gdzie zmarł w 1958 roku, ale jego życie i dziedzictwo żyć na południu. Muzea noszące jego imię są otwarte w jego miejscu urodzenia Florence i na Beale Street w Memphis.
BLACK HISTORY MONTH
Przez cały luty, będziemy spotlight innego pioniera African American w sekcji Living codziennie z wyjątkiem piątków. Historie będą działać w sekcji Metro tego dnia.
Go to www.ajc.com/black-history-month/ for more subscriber exclusives on people, places and organizations that have changed the world and to see videos and listen to Spotify playlists on featured African American pioneers.
.