De jaren 90 waren een geweldig decennium voor sitcoms, met tal van hilarische shows die onze kleine schermen bereikten en ons vermaakten tijdens de doordeweekse primetime-uren en daarna.
Maar de jaren ’90 waren een andere tijd; sommige sitcoms die toen op de buis waren, zouden misschien niet met zo’n open armen worden geaccepteerd in het veel politiek gevoeligere landschap van vandaag.
Naast de series zelf, zijn er een paar specifieke mannelijke personages die niet als grappig of progressief zouden worden gezien als ze toen waren. Hier is een lijst.
10 Al Bundy (Married…With Children)
Hij is de meest voor de hand liggende keuze voor deze lijst. Al was onbeleefd, grof en verdiende zijn brood niet alleen met het verkopen van damesschoenen, maar ook met het beledigen van de meeste vrouwen die in zijn winkel kwamen. In de meeste gevallen richtte hij zich op vrouwen met overgewicht en maakte grappen over hun lengte die vandaag de dag als beledigend zouden worden ervaren.
Hij kleineerde ook vaak zijn vrouw Peggy en zijn zoon Bud, en maakte constant grappen over hun buurvrouw Marcy, meestal over haar uiterlijk.
9 Tony Micelli (Who’s The Boss?)
Terwijl in de jaren ’90 het idee van een mannelijke huishoudster voor een machtige vrouwelijke directeur een totale afwijking van de norm was, zou vandaag de dag niemand meer raar opkijken van een dergelijke set-up. En Tony die huizen schoonmaakt om geld te verdienen voor hem en zijn dochter, lijkt tegenwoordig niet meer zo progressief. Het personage was perfect voor zijn tijd, maar vandaag de dag zou het concept niet meer zo schokkend zijn.
8 Steve Urkel (Family Matters)
Steve Urkel werd de doorbraakster van deze sitcom als de irritante buurman met de nerdachtige bril, stem en modegevoel. Hij was de stereotype nerd en de mensen hielden van zijn slagzinnen als “Did I do that?”
Maar het hele idee was dat Steve werd verstoten omdat hij anders was. Tegenwoordig zijn “geeks” en “nerds” niet meer de mensen met de hoge taille en de plakband op hun bril van toen. Het is tegenwoordig best cool om een nerd te zijn, dus Urkel zou gewoon niet werken.
7 Fez (That ’70s Show)
Fez was de buitenlandse uitwisselingsstudent (vandaar de naam) in deze serie over middelbare scholieren in de jaren ’70. Hij sprak met een dik accent, werd vaak uitgelachen en niemand begreep waar hij vandaan kwam.
Naar hedendaagse maatstaven zou het personage als onbehoorlijk worden beschouwd, met suggesties dat de show racistisch was omdat het een buitenlandse uitwisselingsstudent afbeeldde als een dom stereotype. Hoewel Fez populair was en nog steeds is, zou een soortgelijk personage nooit worden herhaald in een nieuwe show vandaag.
6 Joey Gladstone (Full House)
Joey was de goofy beste vriend van Danny Tanner die bij zijn vriend introk om zijn drie dochters te helpen opvoeden nadat Danny’s vrouw tragisch was overleden. Maar toen de meisjes eenmaal ouder waren, bleef aspirant-komiek Joey in hun kelder wonen.
Het aannemen van klusjes, Joey zou vandaag de dag worden beschouwd als een vreemde profiteur. Het zou niet alleen vreemd lijken dat hij nog steeds van zijn beste vriend leurde en ver in de 30 en 40 in een kelder woonde met twee tienermeisjes in huis. Zou hij niet een eigen leven moeten krijgen?
5 Wilson (Home Improvement)
Mensen kunnen tegenwoordig zo’n beetje alles draaien en keren. Het is dus niet ondenkbaar dat een personage als Wilson de buurman griezelig wordt gevonden.
Vaak ging Tim na een zware dag naar buiten en trof hij zijn buurman Wilson in de tuin aan, klaar om advies en inzicht in de situatie te geven. Je ziet nooit Wilson’s gezicht – alleen de bovenkant van zijn hoofd en zijn ogen. Zou je echt naast iemand willen wonen die zich altijd met jouw zaken bemoeit en zijn gezicht zou verbergen? Nee, dank je.
4 Screech (Saved By The Bell)
Net als Urkel was Screech een stereotype sukkel met een irritante hoge stem, rare gezichtsuitdrukkingen en een vreemd modegevoel. Alleen was hij niet per se slim, maar excentriek, dom en anders dan alle anderen.
Heden ten dage zouden we mensen als Screech willen prijzen om hun individualiteit. Zeker, hij was bevriend met de populairste kinderen op school, maar ze behandelden hem ook vaak niet goed en namen hem nooit serieus. De tv-wereld van vandaag zou een meer mondige Screech willen zien.
3 Balki Bartokomous (Perfect Strangers)
In de jaren ’90 werd Perfect Strangers als hysterisch beschouwd. Het ging over Balki, een jongeman die opgroeide in een fictief stadje in Griekenland en droomde van een beter leven in de VS. Hij besloot zijn Amerikaanse neef te verrassen door onaangekondigd op te dagen. Larry probeert Balki de Amerikaanse cultuur bij te brengen en dat leidt tot de nodige capriolen.
Het portretteren van Balki als naïef, optimistisch en onwetend kan worden beschouwd als het bespotten van immigranten, net als het idee om iemand goedkoop uit te lachen omdat hij de Amerikaanse cultuur niet begrijpt.
2 George Costanza (Seinfeld)
Weetje nog dat George opgelucht was dat zijn verloofde stierf door vergiftiging na het likken van te veel goedkope enveloppen met huwelijksuitnodigingen? Hij is niet bepaald het type personage dat attent is voor vrouwen.
George is van nature negatief, verbitterd, egoïstisch, hebzuchtig en oneerlijk – alles wat je niet wilt in een personage in een opbeurende sitcom. Natuurlijk, hij was grappig. Maar een personage dat aan zoveel dingen tegelijk lijdt, van narcisme tot gewoon liegen, woedeaanvallen en een laag gevoel van eigenwaarde, past niet echt bij de komische normen van vandaag.
1 Joey Russo (Blossom)
Het idee van de zeer aantrekkelijke maar domme jongeman is al zo vaak uitgespeeld. Niemand wil het meer zien. En dat is precies wat Joey was in de serie uit de jaren 90. Hij was je stereotype “domme atleet” en vrouwenversierder – en niet te vergeten dat hij ook homofoob was. Been there, done that.
Hij had een van die slagzinnen die hem altijd is bijgebleven: “Whoa.” Natuurlijk, de huidige sitcoms hebben nog steeds slagzinnen, zoals “Bazinga!”, maar ze zijn niet zo cheesy als deze. De sitcoms van vandaag hebben personages met veel meer diepgang.
