11th Dimension
Ik knik alleen maar, ik ben nooit erg goed geweest in handen schudden
Ik leef op het bevroren oppervlak van een vuurbal
Waar steden samenkomen om elkaar te haten in de naam van sport
Amerika, niets is ooit zoals je het plant
Ik keek naar je, maar je dacht dat ik de andere kant op zou kijken
En je hoort wat je wilt horen
En ze krijgen wat ze willen
Niet getreurd, zo zal het nooit meer gaan
Wanneer komt het dan, die laatste nieuwe beweging waar ik aan kan
meedoen?
Het zal hier niet eindigen
Jouw geloof moet groter zijn dan je angst
Gelukkig zijn ze, ook al hebben ze geen spijt
Alle aasgieren, smokkelaars aan de deur wachten
Je zoekt je eigen stem maar in anderen
Terwijl het je hoort, vast in een andere dimensie
Laat je waakzaamheid varen, je hoeft niet altijd slim te zijn
Ik heb een geest vol losse flodders
Ik moet snel ergens nieuw heen
En wees niet verlegen, o nee, in ieder geval bewust
Omdat het niemand echt iets kan schelen of zich afvraagt ‘waarom’ meer
Oh, Ik kreeg de muziek uit mijn handen en voeten en kussen oh
Zo werd het ooit gedaan
Alle dromers in de race
Vergeef ze, ook al hebben ze geen spijt
Alle gieren, smokkelaars aan de deur te wachten
We zijn zo snel om onze eigen fouten bij anderen aan te wijzen
Gecompliceerd, mensen waren op de vleugels van robots
Als je in deze wereld gelooft, dan is niemand tevergeefs gestorven
Maar waag het niet de top te bereiken en niet te weten wat je moet doen