3 dingen die elk kerkkamp zou moeten zijn

Affiliate openbaarmaking: Als een Amazon Associate verdien ik aan in aanmerking komende aankopen.

Ik ben een grote fan van kamp! Ik ben opgegroeid in jeugdgroepen die naar zomerkampen gingen, retraites in de herfst, evangelisatie conferenties, het werk. Veel van mijn geestelijke groei als tiener kwam van de “bergtop” ervaringen die ik had op kamp. Als student werkte ik elke zomer op kampen en ik vond het geweldig.

Nu heb ik het voorrecht om als staflid van de kerk of als volwassen begeleider op kamp te gaan. Het volgende zijn uitdagingen voor camp directors, camp counselors, pastors, jeugdministers, enz. om hun camp ervaring volledig tot zijn recht te laten komen. Dit zijn drie dingen die elk camp zou moeten zijn.

Voeden, niet alleen vermaken.

Camp is altijd een hoop plezier. Zelfs de slechtste kampervaringen die ik heb gehad, waren beter dan thuis blijven. Maar, zoals we allemaal weten, is plezier niet het doel van christelijke kampen (althans, niet het belangrijkste).

Vaak leggen we onze lat te laag als het gaat om het succes van ons kamp. We doen ons uiterste best om ervoor te zorgen dat de kampeerders de tijd van hun leven hebben, maar komen vaak tekort op gebieden die hun leven daadwerkelijk zouden kunnen veranderen.

Kampers hebben tijd nodig om te dollen, te ontspannen, plezier te maken en, als je jeugd hebt, zo gek mogelijk te doen. Maar als dat is wat ze zich herinneren op weg naar huis, hebben we ons doel niet bereikt.

Kampgangers, oud en jong, moeten het kamp verlaten nadat ze de kans hebben gekregen om hun Schepper echt te ontmoeten en klaar zijn om Zijn werk te doen in hun gemeenschappen.

Dit betekent dat kampplanners zichzelf de discipline moeten opleggen om hier ruimte voor te maken, zelfs als het onhandig lijkt in het schema. Kampeerders hebben meer onderwijs nodig, meer groepsdiscussie, meer tijd om te dienen, en meer stille tijd voor gebed.

Een kamp waar ik werkte, instrueerde begeleiders om elke activiteit (zelfs de waterglijbaan) in verband te brengen met het evangelie. Op die manier werden de kampeerders er voortdurend aan herinnerd waarom ze daar waren.

De waterglijbaan was geweldig! Maar het leidde nooit af van wat belangrijk was.

Op dezelfde manier moeten de organisatoren van een kamp hun kampeerders eerst toerusten, en daarna vermaken.

Uitdagend, niet alleen ontspannend.

Iedereen heeft een uitje nodig. Zelfs Jezus nam tijd weg van het dagelijkse leven. En kamp kan een grote oase zijn, weg van de echte wereld. Zelfs kampen vol activiteiten geven ons de kans om te ontspannen en aan iets anders te denken dan werk, rekeningen, school, enz.

De retraite in het najaar was altijd mijn favoriete evenement van het jaar toen ik nog in de jeugd zat en de retraites die ik met mijn studenten doe zijn altijd geweldig. Maar vaak merk ik dat ik deze retraites niet verjongd verlaat, maar verlang naar meer ontspanning.

Een deel hiervan is een simpel gebrek aan slaap dat hoort bij kamp – zelfs bij kampen die bedoeld zijn om uit te rusten. Maar een ander deel is dat ik met tegenzin terugkom in de “echte wereld” met geen ander doel dan weer terug te keren naar dezelfde oude sleur.

Maar de beste retraites, de beste kampen, zijn diegene die ons naar huis sturen, klaar om de echte wereld te bestormen voor Jezus.

In de Bijbel komen mensen die de wildernis ingaan om “weg te komen” bijna altijd terug met een nieuwe uitdaging van God.

Onze kampen moeten ons verjongd, vernieuwd en klaar om Gods werk te doen in onze gemeenschappen en over de hele wereld, naar huis sturen. Dat betekent dat vermaning deel moet uitmaken van elke camp ervaring.

We moeten onze campers uitdagen om datgene wat ze op camp geleerd hebben te gebruiken in de echte wereld.

Gebeden, niet alleen gestrest.

Of je nu een camp director bent of een jeugdminister, camp plannen kan super stressvol zijn. Zo veel zelfs, dat wanneer het eindelijk zover is, we soms gewoon willen dat het voorbij is en achter ons ligt.

En dat is volkomen begrijpelijk. Er zijn zoveel dingen om je zorgen over te maken als het om kamp gaat. En een beetje stress is goed als het ons motiveert om elk detail te bekijken en ervoor te zorgen dat alles wordt geregeld zoals het hoort. Maar zorgen maken is niet iets waar God vaak positief naar kijkt.

Zoals Paulus zegt: “Wees over niets bezorgd, maar leg in elke situatie uw verzoeken met dankzegging voor aan God, door gebed en smeking.” (Filippenzen 4:6).

Als we werkelijk geloven dat God alles onder controle heeft en in staat is levens te veranderen, waar moeten we ons dan zorgen over maken? In plaats van ons zorgen te maken, moeten we bidden… en bidden en bidden.

Maand voor het kamp begint, bidden. Dank God voor de gelegenheid om de kampgangers te bereiken met Zijn liefde en Zijn evangelie, bid dat God inderdaad levens zal veranderen.

Nadels, zelfs met al je planning, al je werk, en al je zorgen, zal er niet veel van enige betekenis gebeuren als God er niet voor kiest om te bewegen.

Dus zeg ik nogmaals (omdat ik het niet genoeg kan benadrukken), bid!

Mijn gebed is dat deze drie uitdagingen op de een of andere manier nuttig voor je zijn als je nadenkt over toekomstige kampen die je bijwoont of die je organiseert. Laten we kamp geweldig houden! Heer, gebruik ons om de wereld te bereiken voor Uw glorie.

Justin is student aan het George W. Truett Theological Seminary, Associate College Minister bij Columbus Avenue Baptist Church. Hij woont met zijn vrouw, Rebecca, in Waco, Texas.