Nancy Ripton en Melanie Potock, auteurs van ‘Baby Self-Feeding’, moedigen je aan om je eigen weloverwogen beslissing te nemen over het al dan niet geven van puree aan je baby. Net als fingerfood spelen puree een belangrijke rol in de ontwikkeling van de mond en het leren accepteren van verschillende smaken en texturen van voedsel. Zij zijn van mening dat puree een deel moet uitmaken van de eerste voedingservaringen van je kind en daarna, in combinatie met veilige vinger- of handvoeding. Jonge kinderen kunnen omgaan met verschillende smaken, texturen en voedingservaringen. Het proeven van verschillende voedingsmiddelen leidt tot een kind dat later in zijn leven een meer avontuurlijke eter is.
De rol van vroege lepelvoeding
Het geven van puree met een lepel aan je baby speelt een specifieke, nuttige rol. Baby’s ontwikkelen een betere lipcontrole en beweging als ze een puree van een lepel opzuigen. Het beperkt ook de hoeveelheid voedsel die uw baby uitspuugt en zorgt ervoor dat er meer voedsel in het buikje van uw baby komt. De meeste ouders stoppen echter de lepel in de mond van hun kind en schrapen dan het voedsel van de bovenkant van de lip van hun baby als ze de lepel eraf halen. In plaats daarvan kunt u uw baby leren om het voedsel van de lepel te zuigen.
PROPER SPOON-FEEDING TECHNIEKEN
Leert uw baby op de juiste manier op een lepel te zuigen, dan kan hij zijn tong op de juiste plaats houden om het voedsel naar zijn keeltje te duwen.
- Ga op ooghoogte met uw baby zitten. Geef uw baby geen voeding terwijl u boven haar staat. Als een baby naar u op moet kijken, maakt dat het moeilijker voor haar om comfortabel te slikken. Bovendien heeft u dan de neiging de lepel omhoog te tillen.
- Start met het puntje van de lepel in de puree gedoopt. Denk aan de eerste smaak als dat – een voorproefje. Werk geleidelijk toe naar een lepel.
- Breng de lepel naar de mond van uw baby en wacht tot hij de lepel opent en aanneemt. Het is belangrijk dat u de signalen van uw baby begrijpt. U bouwt een verzorgende relatie op waarbij de gedeelde ervaring van het voeden de basis is. Weersta de drang om het voedsel van uw baby’s bovenlip of het dak van zijn mond af te schrapen. Laat hem zijn bovenlip sluiten en de puree van de lepel zuigen terwijl u de lepel recht uit zijn mond leidt. Door de lepel parallel aan de grond te houden, ontwikkelt uw baby de juiste tongpositie voor de volgende fase, het doorslikken.
- Geef uw baby de tijd om de puree naar achteren te stuwen en door te slikken. Dit duurt meestal een seconde of twee, maar in het begin zult u zien dat baby het voedsel naar achteren duwt en dan doorslikt. Na verloop van tijd zal deze zuigreflex (een voorwaartse/achterwaartse beweging) afnemen en uiteindelijk zal ze meer voedsel doorslikken dan ze naar buiten duwt.
- Herhaal. Denk eraan de signalen van uw baby te lezen, te glimlachen en tegen hem te praten. Eten is een sociale ervaring. U weet dat uw baby graag mee wil doen als hij:
- zijn mondje open doet als de lepel in de buurt komt.
- Leun iets voorover om de lepel aan te nemen.
- Een prettige uitdrukking op zijn gezichtje heeft.
- Kijkt u aan terwijl u hem voedt.
- Grijpt de lepel aan om hem zelf of met uw hulp naar zijn mond te brengen.
- Als de baby zijn mond sluit, kribbig wordt, of anderszins weerstand biedt tegen eten, forceer het dan niet. Leg het eten weg en geef het met moedermelk of flesvoeding. Probeer het dan over een dag of twee nog eens met puree. Let op tekenen dat uw baby nog niet klaar is om gevoed te worden:
- Draait zich van de lepel af
- Sluit mond als lepel in de buurt komt
- Slikt
- Slikt zich van de lepel weg
- Blokkeert lepel met handen of bedekt mond met handen
De voordelen van beginnen met puree
- Vermindert kokhalzen en ongemak voor baby.
- Vergroot de kans op een positieve eerste ervaring met voedsel.
- Helpt uw baby de juiste sliktechniek aan te leren.
- Leert uw kind de textuur van gepureerd voedsel kennen
Het juiste lepeltje gebruiken
Een lepeltje is gewoon een hulpmiddel om puree mee te geven. Veel ouders in landen over de hele wereld gebruiken hun vinger, een stukje vast voedsel dat in puree is gedoopt, of zelfs baby’s eigen handen als het eerste hulpmiddel om “zuigbare” voeding te presenteren. In dit boek stellen we een lepel voor, met dien verstande dat het zuigen op de puree het belangrijkst is.
Voeders voeden baby’s vaak met lepels van volwassen grootte of met peuterlepels, terwijl de eerste lepel eigenlijk heel plat zou moeten zijn met een kleine “lepel-beker”. Baby’s hebben kleine mondjes en hebben kleine lepeltjes nodig voor hun comfort en om te leren hoe ze voedsel van een lepel moeten zuigen. Kies een lepel met een platte, smalle kom die net groot genoeg is om over de tong van uw baby te passen, maar niet de randen van de tong bedekt. Uw kind moet in staat zijn de zijkanten (zijkanten) van haar tong iets omhoog te brengen als de lepel op haar tong rust, vervolgens haar bovenlip te sluiten en het voedsel van de lepel af te zuigen als u het uit haar mond trekt. Door de zijkanten van de tong en de lippen (vooral de bovenlip) te leren gebruiken, ontwikkelt een kind een volwassen slikpatroon waarmee het gemakkelijk meer gevorderde texturen kan kauwen en doorslikken.
De overgang naar zelf eten met een lepel
Het geheim om het meeste uit zelfvoeding te halen, is te weten wanneer het moet overstappen van exclusieve purees. De meeste baby’s kunnen met zeven maanden zelf beginnen te eten. Hoewel u puree af en toe kunt blijven aanbieden, zou het niet langer een groot deel van het dieet van uw baby moeten uitmaken na zeven of acht maanden oud te zijn. Een baby die te veel gewend raakt aan een bepaalde manier van eten kan terughoudend worden om nieuwe smaken en texturen uit te proberen. Hij mist dan ook de leerervaring om zichzelf op jonge leeftijd te voeden. Zodra uw baby puree goed kan doorslikken, is het tijd om te beginnen met zelf lepelen en vingervoeden. Baby’s beginnen met een lepel te lepelen rond de leeftijd van negen maanden. De volgende stap is het scheppen, dat een paar maanden later kan beginnen. Ouders kunnen lepeltjes puree en gepureerde voeding blijven aanbieden aan hun baby’s tot ze ongeveer 12 maanden oud zijn. Door in deze periode af en toe een lepel aan te bieden, worden kinderen blootgesteld aan verschillende smaken en texturen terwijl ze leren om de fases van het onderdompelen en later het opscheppen zelf te beheersen. Het onder de knie krijgen van rommelig, zelf lepelen gebeurt pas rond de 15 tot 18 maanden.
Gewijzigd uittreksel van Baby Self-Feeding: Solid Food Solutions to Create Lifelong, Healthy Eating Habits door Melanie Potock en Nancy Ripton, uitgegeven door Fair Winds Press (£16.99), is nu uit.