Dobermans komen uit Duitsland en zijn ontstaan aan het eind van de 19e eeuw. Ze werden vernoemd naar de man die het ras stichtte, Herr Louis Doberman, en hoewel er niet veel bekend is over het exacte begin van het ras, wordt er gezegd dat de Doberman een vrij lange afstamming van andere rassen in zijn lijn heeft. De rassen waarvan gedacht wordt dat ze deel uitmaken van de bloedlijn van de Doberman, zijn onder meer de Weimaraner, de Rottweiler, de Duitse Pinscher, de Beauceron en de Manchester terriër. Dobermannen zijn zeer trouw aan hun eigenaar. Ze zijn fel beschermend en worden gebruikt als waakhonden voor huizen en bedrijven. Dobermannen zijn zeer intelligent en kunnen gemakkelijk worden opgeleid tot een van de meest gehoorzame rassen die je ooit hebt gezien. Ze hebben wel training nodig vanaf jonge leeftijd, en veel socialisatie.
Dobermans komen voor in een paar selecte kleuren zonder veel variatie. Ze zijn meestal zwart, wit, rood, fawn, blauw, en wit. Net als de meeste andere rassen, kunnen Dobermans drager zijn van een gen dat bepaalde genetische inscriptie van het ras verandert. Eén gen dat een Doberman kan dragen is bekend als het Color Diluted gen, wat een recessief gen is dat de kleur van een zwarte Doberman pup verdunt, waardoor hij blauw lijkt. Of de kleur van een rode Doberman pup, waardoor het Fawn lijkt. Ooit van één gehoord? Wel, lees verder om zeven dingen te weten te komen die u nog niet wist over de Blauwe Doberman.
1. Waar “Blauwe” Dobermans vandaan komen
De Blauwe Doberman is niet blauw, echt. Het is meer een grijze kleur die blauw kan lijken, echter, het blauw komt van een recessief verdund gen dat beide ouders moeten hebben om een “blauw” te produceren. Dit betekent dat, als het recessieve verdunde gen aanwezig is, “zwarte” Dobermans blauwe puppies kunnen voortbrengen en “rode” Dobermans kunnen fawnkleurige puppies voortbrengen, wat een verdunde tint van het rood is. Ze zijn zeldzamer dan de gemiddelde Doberman kleuren van zwart met roest aftekeningen of de rode met roest aftekeningen, maar niet zo zeldzaam als veel mensen zouden denken.
2. Ze worden ontmoedigd om mee te fokken
Omdat dit een genetische kwestie is en niet wordt beschouwd als een echte kleuring van het Doberman ras, wanneer een Blauwe Doberman, of Fawn Doberman wordt geboren, zullen fokkers meestal de nieuwe eigenaren ontmoedigen om met de hond te fokken. De pup kan er volkomen normaal uitzien en gezond zijn, maar fokkers willen een goede lijn gaande houden voor hun honden en het aanmoedigen van het gen om doorgegeven te blijven worden, is niet iets wat goede fokkers willen doen.
3. Uitstekende waakhonden
Het maakt niet uit welke kleur uw Doberman heeft, blauw, zwart, rood of wit, alle Dobermans hebben hetzelfde instinct om hun eigenaar en familie te beschermen. Ze zijn zeer alert en zeer gevoelig voor gevaarlijke situaties, wat ze tot een van de beste waakhonden maakt. Alleen omdat uw Doberman niet de traditionele zwart met roest markeringen, kleur heeft, betekent het niet dat hij niet dezelfde andere kenmerken van een Doberman heeft.
4. Gemakkelijk te trainen
Dit zeer intelligente hondenras is gemakkelijk te trainen en ze behoren tot de meest gehoorzame honden wanneer er consequent en op de juiste manier mee gewerkt wordt. Hardhandig straffen tijdens de training werkt niet bij dit ras. Dobermanns reageren veel beter als de lof-tactiek wordt gebruikt tijdens de training. Dobermanns houden ervan hun baasje te behagen en wanneer ze worden geprezen voor hun goede daden en hun inspanningen, zullen ze instinctief uw bevelen willen opvolgen zodat ze die lof en beloning kunnen krijgen.
5. Toegevoegde gezondheidsproblemen voor de Blauwe Doberman
Alle honden zijn vatbaar voor bepaalde medische problemen, net als mensen, en typisch vatbaar voor die van hun ras. Blauwe Dobermans zijn gevoelig voor het ontwikkelen van de gezondheidsproblemen die gebruikelijk zijn voor Dobermans, die, von Willebrands ziekte en Cardiomyopathie omvatten, echter, omdat ze een kleur verdund gen hebben, hebben de Blauwe Dobermans dan het extra probleem van een huidaandoening die bekend staat als Color Dilution Alopecia, wat betekent dat hun haar broos wordt en gemakkelijk kan breken. Als ze deze aandoening ontwikkelen, kunnen ze na verloop van tijd haar verliezen in grote hoeveelheden over grote delen van hun lichaam. Een blootgestelde huid kan problemen veroorzaken met een schilferige huid en bacteriële huidinfecties. Er is geen genezing, maar het zal moeten worden gevolgd en behandeld als problemen zich voordoen.
6. Energiek
Ja, Dobermans staan erom bekend veel energie te hebben en hebben veel beweging nodig om ze lichamelijk en geestelijk scherp en gestimuleerd te houden. Dit gezegd zijnde, als uw blauwe Doberman het blauwe Doberman Syndroom ontwikkelt, of Color Dilution Alopecia, kunt u beginnen te merken dat zijn energieniveau wat daalt. Dit kan te wijten zijn aan het feit dat de aandoening ervoor zorgt dat hij jeuk heeft en zich niet zo energiek voelt wanneer er een grote uitbraak is van de schilferige huid of een infectie. Het is belangrijk dat u de huidaandoening onder controle houdt met regelmatige bezoeken aan de dierenarts en het behandelingsplan van uw arts volgt om uw Doberman gelukkig, gezond en vol van leven te houden.
7. Moet niet meer betalen
Ja, Blauwe Dobermans zijn misschien aan de zeldzame kant en maken slechts ongeveer 8-9% uit van het ras in het algemeen, maar dit maakt ze niet zo zeldzaam, tot het punt, dat fokkers zouden moeten beweren dat ze zeldzame vondsten zijn en u een opgeblazen prijs willen vragen voor een Blauwe Doberman. Als je een fokker hebt die deze beweringen doet en hoge prijzen vraagt ver boven de prijs voor een gewone Doberman, moet je weglopen en een fatsoenlijke fokker zoeken.