Top-down- en bottom-upbenadering zijn beide strategieën van informatieverwerking en kennisordening, die worden gebruikt op uiteenlopende gebieden, waaronder software, humanistische en wetenschappelijke theorieën en management en organisatie. In de praktijk kunnen ze worden gezien als een stijl van denken, onderwijzen of leidinggeven. In dit artikel krijg je te begrijpen de onderliggende verschil tussenop-down en bottom-up benadering in de programmering van software.
Top-downAanpak
In het programmeren wordt bij een top-down aanpak, ook wel stapsgewijs ontwerpen genoemd, een complex algoritme opgesplitst in kleinere eenheden, modules genoemd. Door een complex algoritme in kleinere eenheden op te splitsen, vermindert de top-downbenadering de complicaties die zich gewoonlijk bij het ontwerpen van algoritmen voordoen.
Met andere woorden, de basistaak van een top-down benadering is het probleem in eenheden te verdelen en vervolgens de eenheden in kleinere subeenheden te verdelen, enzovoort. In deze benadering wordt eerst de hoofdmodule ontwikkeld en vervolgens de volgende modules. De procedure wordt voortgezet totdat alle modules zijn ontwikkeld. In deze benadering is elke functie in een code uniek en werkt onafhankelijk van andere functies.
Wel, je begint op het meest abstracte niveau, door het probleem te definiëren en van daaruit meer details toe te voegen. Het is een beetje als beginnen met eenoutline en dan gaandeweg invullen tot je een verhaal hebt. Structuur/procedure-georiënteerde programmeertalen zoals COBOL, Fortran en de programmeertaal C volgen een top-down benadering.
Wat u moet weten over de top-down-benadering
- In de top-down-benadering ligt de nadruk op het opsplitsen van het grotere probleem in kleinere eenheden en vervolgens het herhalen van het proces voor elk probleem.
- Top-down model is gebaseerd op decompositiebenadering.
- Met Top-down benadering, kan het niet mogelijk zijn om het probleem op te splitsen in een reeks van kleinere problemen.
- Top-down benadering wordt voornamelijk gebruikt bij code-implementatie, test case generatie, debugging en module documentatie.
- De procedurele programmeertalen zoalsFortran, COBOL en C volgt een top-down benadering.
- Bij de top-down benadering is het niet nodig dat de modules onderling een vaste communicatielijn hebben.
- In de to-down benadering worden elke module en submodule afzonderlijk verwerkt.
Bottom-UpApproach
Bottom-up benadering houdt in dat een algoritme wordt ontworpen door te beginnen op het allernoodzakelijkste niveau en dit op te bouwen naar het complexe niveau. Bij deze aanpak worden de modules onafhankelijk van elkaar ontworpen en vervolgens samengevoegd tot een volledig algoritmisch ontwerp.
In deze benadering worden eerst de modules op het laagste niveau ontwikkeld, getest en gedebugged, en vervolgens worden de volgende modules ontwikkeld, getest en gedebugged voordat zij worden geïntegreerd om een concrete oplossing te bouwen. Hetzelfde proces wordt voortgezet totdat alle modules zijn voltooid. Object-georiënteerde programmeertalen zoals C++, Java, C#, Perl, Python volgen de bottom-up benadering.
Wat u moet weten over de bottom-upbenadering
- In de bottom-upbenadering ligt de primaire nadruk op het identificeren en oplossen van de kleinste problemen en deze vervolgens te integreren om het grotere probleem op te lossen.
- Bottom-up benadering heeft minder redundantie van gegevens en de nadruk ligt op herbruikbaarheid.
- Bottom-up benadering is gebaseerd op compositiebenadering.
- In de bottom-up benadering is het soms vrij moeilijk om de algemene functionaliteit van het systeem in de beginfase te identificeren.
- Bottom-up benadering wordt voornamelijk gebruikt bij het testen.
- Object-georiënteerde programmeertalen zoals C++,Java, C#, Perl, Python volgen de bottom-up benadering.
- In de bottom-up benadering moeten de modules een zekere mate van interactie en communicatie onderling hebben.
- Werkt op het concept van data-hiding en encapsulation.
Ook lezen: Verschil Tussen Clusteren En Classificeren
VerschilTussen Top-down En Bottom-Up Benadering In Tabulaire Vorm
| BASIS VAN VERGELIJKING | TOP-DOWN | BOTTOM-UP BENADERING |
| Beschrijving | In Top-down benadering, ligt de nadruk op het opdelen van het grotere probleem in kleinere eenheden en vervolgens het herhalen van het proces bij elk probleem. | Bij de bottom-up benadering ligt de nadruk op het identificeren en oplossen van de kleinste problemen en deze vervolgens te integreren om het grotere probleem op te lossen. |
| Redundantie | Het heeft een hoog niveau van redundantie naarmate de omvang van het project toeneemt. | Het heeft minder gegevensredundantie en de nadruk ligt op herbruikbaarheid. |
| Basis | Het is gebaseerd op decompositie aanpak. | Het is gebaseerd op compositie aanpak. |
| Nadeel | Het is wellicht niet mogelijk om het probleem op te splitsen in een reeks kleinere problemen. | Het is soms vrij moeilijk om de algemene functionaliteit van het systeem in de beginfase vast te stellen. |
| Gebruik | Het wordt voornamelijk gebruikt bij code implementatie, test case generatie, debugging en module documentatie. | Het wordt voornamelijk gebruikt bij het testen. |
| Toepassing | De procedurele programmeertalen zoals Fortran, COBOL en C volgen een top-down benadering. | Object-georiënteerde programmeertalen zoals C++, Java, C#, Perl, Python volgen de bottom-up benadering. |
| Modules | De modules vereisen niet dat de modules onderling een gevestigde communicatielijn hebben. | De modules moeten onderling een zekere mate van interactie en communicatie hebben. |
| Werkconcept | Elke module en submodule worden afzonderlijk verwerkt. | Werkt volgens het concept van data-hiding en encapsulation. |