Drie soorten abnormale lichaamshouding zijn decorticate lichaamshouding, met de armen gebogen over de borst; decerebrate lichaamshouding, met de armen gestrekt aan de zijkanten; en opisthotonus, waarbij het hoofd en de rug naar achteren zijn gebogen.
DecorticateEdit
Decorticate posturing wordt ook wel decorticate respons, decorticate rigiditeit, flexor posturing, of, in de volksmond, “mummie baby” genoemd. Patiënten met decorticate posturing presenteren zich met de armen gebogen, of naar binnen gebogen op de borst, de handen zijn gebald tot vuisten, en de benen gestrekt en de voeten naar binnen gedraaid. Iemand die decorticate posturing vertoont als reactie op pijn, krijgt een score van drie in het motorische deel van de Glasgow Coma Scale, door de buiging van de spieren als gevolg van de neuro-musculaire reactie op het trauma.
Er zijn twee delen aan decorticate posturing.
- De eerste is de ontremming van de rode kern met facilitering van het rubrospinale tractus. De rubrospinale tractus faciliteert motorneuronen in het cervicale ruggenmerg die de buigspieren van de bovenste ledematen bevoorraden. Het rubrospinale tractus en medullaire reticulospinale tractus bevoordeelde flexie weegt zwaarder dan de mediale en laterale vestibulospinale en pontine reticulospinale tractus bevoordeelde extensie in de bovenste ledematen.
- De tweede component van decorticate houding is de verstoring van het laterale corticospinale tractus dat motorneuronen in het onderste ruggenmerg faciliteert die de buigspieren van de onderste ledematen van energie voorzien. Aangezien de corticospinale tractus onderbroken is, overweldigen de pontine reticulospinale en de mediale en laterale vestibulospinale vooringenomen extensie tractus in grote mate de medullaire reticulospinale vooringenomen flexie tractus.
De effecten op deze twee kanalen (corticospinale en rubrospinale) door laesies boven de rode kern is wat leidt tot de karakteristieke flexiehouding van de bovenste extremiteiten en extensorische houding van de onderste extremiteiten.
Decorticale houding geeft aan dat er schade kan zijn aan gebieden met inbegrip van de hersenhelften, het interne kapsel, en de thalamus. Het kan ook wijzen op schade aan de middenhersenen. Terwijl decorticate posturing nog steeds een onheilspellend teken is van ernstige hersenbeschadiging, is decerebrate posturing gewoonlijk een aanwijzing van ernstiger schade aan het rubrospinale tractus, en dus is de rode kern ook betrokken, wat wijst op een laesie lager in de hersenstam.
DecerebrateEdit
Decerebrate posturing wordt ook wel decerebrate respons, decerebrate rigiditeit, of extensor posturing genoemd. Het beschrijft het onwillekeurig strekken van de bovenste ledematen in reactie op externe prikkels. Bij decerebrate houdingen is het hoofd naar achteren gebogen, zijn de armen gestrekt langs de zijden, en zijn de benen gestrekt. Een kenmerk van decerebrate lichaamshouding is het uitstrekken van de ellebogen. De armen en benen zijn gestrekt en inwendig gedraaid. De patiënt is stijf, met de tanden op elkaar geklemd. De verschijnselen kunnen zich aan slechts één kant van het lichaam of aan beide kanten voordoen, en het kan alleen in de armen zijn en intermitterend.
Een persoon die decerebrate houding vertoont als reactie op pijn, krijgt een score van twee in het motorische deel van de Glasgow Coma Scale (voor volwassenen) en de Pediatric Glasgow Coma Scale (voor zuigelingen), doordat zijn of haar spieren zich uitstrekken als gevolg van de neuro-musculaire reactie op het trauma.
Decerebrate houding wijst op hersenstamschade, in het bijzonder schade onder het niveau van de rode kern (b.v. mid-colliculaire laesie). Het wordt vertoond door mensen met laesies of compressie in de middenhersenen en laesies in het cerebellum. Decerebrate houding wordt vaak gezien bij pontine beroertes. Een patiënt met decerebrate houding kan beginnen met het vertonen van decerebrate houding, of kan van de ene vorm van houding overgaan naar de andere. De overgang van decorticale houding naar decerebrate houding wijst vaak op een uncale (transtentoriale) of tonsilaire hersenherniatie. Activatie van gamma motor neuronen wordt verondersteld belangrijk te zijn bij decerebrate rigiditeit vanwege studies bij dieren die aantonen dat dorsale worteldoorsnijding de symptomen van decerebrate rigiditeit opheft. Transectie bevrijdt de centra onder de plaats van hogere remmende controles.
In competitieve contactsporten kan posturiteit (typisch van de onderarmen) optreden bij een impact op het hoofd en wordt dit de schermreactie genoemd. In dit geval wijst de tijdelijke houding op een voorbijgaande verstoring van neurochemische stoffen in de hersenen, die binnen enkele seconden weer verdwijnt.