Het heeft elektrische gitaristen heel lang gekost om warm te lopen voor het idee van verzwakking. Het is de vraag of de mentaliteitsverandering is toe te schrijven aan het feit dat technici ons voortdurend vertellen dat we zachter moeten spelen, waardoor doofheid en oorsuizingen toenemen, of aan het geleidelijke besef dat het aanzwengelen van 100-watt versterkers bij optredens in de kroeg niet langer acceptabel wordt geacht door het grote publiek.
Attenuators worden over het algemeen gebruikt om luide en krachtige buizenversterkers stiller te maken. Door het volume van een gitaarversterker lager te zetten wordt hetzelfde effect bereikt, maar het geluid en de dynamiek veranderen ook. Sommigen suggereren om in plaats daarvan versterkers met een lager vermogen te gebruiken, maar als je de voorkeur geeft aan de toon van een krachtige JCM800 of een tweed Bassman, zullen 18-watt Marshalls en 5E3 Deluxes je geen plezier doen.
Als je altijd de sweet spot van je versterker wilt raken, maar soms op een lager volume moet spelen voor kleinere optredens of om thuis te oefenen, zul je een demper tussen de uitgang van de versterker en de luidspreker moeten plaatsen. Er zijn verschillende soorten externe dempers, maar over het algemeen zetten ze overtollige elektrische energie om in warmte of mechanische energie.
Toonveranderingen
In een ideale wereld zouden dempers je in staat stellen elke versterker op elk volumeniveau te gebruiken zonder enig nadelig effect op de geluidskwaliteit of betrouwbaarheid. In de praktijk verandert het gebruik van demping de toon wel, maar de demper de schuld geven is niet altijd gerechtvaardigd.
Onze perceptie van toppiness en bassiness verandert afhankelijk van het volumeniveau. Dus veranderingen in toon die we waarnemen als het versterkersignaal wordt verzwakt, zijn misschien geen kenmerk van de verzwakker, maar eerder een functie van het volume en de manier waarop het menselijk gehoor werkt. Dit is de reden waarom sommige verzwakkers lage en hoge tonen compensatie bieden. Als u dit wilt onderzoeken, zoek dan online naar Fletcher-Munson curven en equal loudness contours.
Betrouwbaarheid
Terugkomend op de betrouwbaarheidskwestie, verzwakkers hebben soms de schuld gekregen van versterker defecten. Hoewel dit in sommige gevallen gerechtvaardigd kan zijn, is het ook goed te bedenken dat verzwakkers ons in staat stellen versterkers gedurende langere perioden op volle toeren te laten draaien. Laten we een auto-analogie gebruiken en overwegen welke langer meegaat – de auto die voorzichtig rijdt en zelden de maximumsnelheid overschrijdt, of de auto die de hele tijd voluit rijdt.
Het punt is dat u kunt verwachten dat uw buizen en componenten het eerder zullen begeven als u uw versterker voortdurend op of tegen zijn grenzen gebruikt. Je zou het ook de moeite waard kunnen vinden om je versterker grondig te laten nakijken om hem de beste overlevingskans te geven voordat je een verzwakker gaat gebruiken.
Afstemming
Afstemming van de impedantie is ook belangrijk voor de betrouwbaarheid. Net zoals een uitgangstransformator met een uitgangsimpedantie van 8 ohm moet worden aangesloten op een luidspreker van 8 ohm, moet diezelfde transformator door een verzwakker worden belast met een impedantie van 8 ohm.
Het is ook van vitaal belang dat het vermogen van een verzwakker in overeenstemming is met het vermogen van de versterker. U zou een 30-watt luidspreker niet aansluiten op een 100-watt versterker, en verzwakkers zijn niet anders. Controleer altijd de specificaties en bedenk dat het piekvermogen van een versterker altijd hoger is dan het opgegeven vermogen. U kunt dus verwachten dat een 100-watt versterker een 100-watt verzwakker zal opblazen.
Ten slotte, zorg ervoor dat u luidsprekerkabel gebruikt om verbindingen te maken tussen de versterker en de verzwakker, en de verzwakker en de luidsprekers. Externe verzwakkers kunnen actief of passief zijn en beide kunnen reactief of niet-reactief zijn.
Passieve verzwakkers
Dit type heeft geen externe stroomvoorziening nodig. De meeste zijn voorzien van netwerken van weerstanden met een hoog vermogen, en zuiver resistieve verzwakkers worden soms aangeduid als power soaks. Sommige passieve verzwakkers bevatten ventilatoren of lampen die door het versterkersignaal worden gevoed.
Passieve verzwakkers kunnen ook worden gemaakt met behulp van step-down transformatoren met multi-taps voor verschillende uitgangsniveaus. Deze methode berust op het veranderen van de impedantie die de eindbuizen “zien”, en een deel van het vermogen gaat terug naar de versterker. Naarmate meer verzwakking wordt toegepast, kan de frequentierespons van de versterker veranderen, en er zijn meldingen van schade aan versterkertransformatoren met transformatorbelaste verzwakkers.
Actieve verzwakkers
Deze verzwakkers hebben externe voeding nodig omdat ze een versterkertrap bevatten. Het signaal van de gitaarversterker “ziet” een passieve dummyload en een klein deel van het versterkersignaal wordt vervolgens naar een ingebouwde versterker gevoerd die de luidsprekers voedt. De Bad Cat Unleash en de Fryette Power Station zijn goede voorbeelden.
Het grote voordeel van actieve verzwakkers is dat ze kunnen worden gebruikt om het signaal dat naar de luidsprekers wordt gestuurd zowel te versterken als te verzwakken. Ze kunnen dus niet alleen versterkers met een hoog vermogen temperen, maar ook het volume van buizenversterkers met een klein of gemiddeld vermogen verhogen, waardoor ze levensvatbare en veelzijdige instrumenten voor optredens worden.
Power scaling en attenuation
Hoewel ze hetzelfde resultaat beogen – namelijk het niveau verlagen zonder de toon of dynamiek aan te tasten – zijn de methodes toch heel verschillend. In een notendop, power scaling werkt door het variëren van de B + spanning in de versterker. In tegenstelling tot het gebruik van een variac, kan op deze manier de volledige verwarmingsspanning worden gehandhaafd bij alle instellingen.
Power scaling kan in de hele versterker worden toegepast, zodat alle buizen minder vermogen produceren. Als alternatief kan het ook alleen op de eindbuizen worden toegepast, maar dan kan een hoofdvolumeregelaar nodig zijn om te voorkomen dat de voorversterker de eindtrap te hard aanstuurt. Veel versterkerbouwers gebruiken nu vermogensschaling, en een groot voordeel boven het gebruik van externe verzwakkers is dat de levensduur van de buizen wordt verlengd in plaats van verkort.
Non-reactieve belastingen
Passieve weerstandsnetwerken vervullen twee functies. Ze bieden de versterker een weerstandsbelasting van dezelfde sterkte als de luidspreker en ze zetten elektrische energie om in warmte. Hoewel een weerstand en een luidspreker beide kunnen worden aangeduid met 4-, 8- of 16-ohm, is de nominale waarde van de luidspreker slechts nominaal omdat deze niet constant is over het hele frequentiebereik. Daarom spreken we van de “impedantie” van de luidspreker en niet van de “weerstand”, hoewel voor beide ohms worden gebruikt.
De waarde van de weerstand blijft daarentegen constant, ongeacht de frequentie-inhoud van het signaal. Dus zuiver resistieve verzwakkers zijn zowel passief als niet-reagerend. Dit is de reden waarom sommige spelers vinden dat eenvoudige weerstandsverzwakkers het dynamische gevoel en de toon nadelig beïnvloeden.
De relatie tussen de output van een versterker en de steeds veranderende impedantie van een luidspreker is complex en draagt bij aan de speelervaring. Als je het reactieve element uit de vergelijking verwijdert (d.w.z. de luidspreker) zullen je versterker en cab niet langer op dezelfde manier op elkaar inwerken.
Reactieve belastingen
In reactieve schakelingen is er gewoonlijk een combinatie van weerstand, inductie en capaciteit. Gitaarcircuits zijn een voor de hand liggend voorbeeld omdat pickups zowel resistief als inductief zijn, en er is altijd capaciteit in een gitaarkabel. Dit is een van de redenen waarom de DC-metingen van pickups, net als de impedantie van luidsprekers, slechts tot op zekere hoogte betrouwbaar zijn.
Er zijn verschillende manieren om een reactieve verzwakker te maken. De eenvoudigste manier is om weerstanden in serie en parallel met de luidspreker te schakelen om iets van de reactieve kwaliteiten van de luidspreker te behouden. Weber MASS verzwakkers hebben conloze luidsprekerframes. De spreekspoel blijft behouden, zodat hij elektrische energie omzet in mechanische energie, maar in wezen een stille luidspreker is.
De nadelen van een dummy-luidspreker zijn dat de energieomzetting minder efficiënt is, zodat de dummy-luidspreker meer energie als warmte afgeeft – ongeveer zoals een niet-reactieve weerstand – en het ontbreken van een kegel betekent dat de reactantie iets anders is dan die van een conventionele luidspreker. In plaats daarvan kunnen een elektrische ventilator of gloeilampen worden gebruikt om reactantie toe te voegen aan verzwakkers met een resistieve belasting, en omdat ze worden gevoed door het versterkersignaal, kunnen dergelijke apparaten nog steeds passief worden genoemd.
De efficiëntie van luidsprekers heeft een groot effect op het volume, dus het is mogelijk om verzwakking te bereiken door simpelweg minder efficiënte luidsprekers te gebruiken. Het herhaaldelijk veranderen van luidsprekers is niet haalbaar, maar het aanpassen van de fluxdichtheid van de magneet wel. Impedantie en belastbaarheid blijven ongewijzigd, maar een lagere fluxdichtheid maakt de luidspreker minder efficiënt en stiller.
Kijk hier naar onze selectie van de beste dempers.