Het kniegewricht bestaat uit drie botten, vier belangrijke ligamentgroepen en twee verschillende soorten kraakbeen.
Femur (dijbeen)
Het femurgedeelte van het kniegewricht heeft twee gescheiden uitsteeksels, condylen genaamd. Door uw knieën tegen elkaar te plaatsen, komen de binnenste condylen dichter bij elkaar – de mediale femorale condylus (MFC). De buitenste condylus is de laterale femorale condylus (LFC).
Tibia (scheenbeen)
De tibia ontmoet het femur bij de knie op twee plaatsen waarop de twee femorale condylen “rijden”. Dit zijn de mediale en de laterale tibiale plateaus (MTP, LTP).
Patella (knieschijf)
De patella rijdt in een ondiepe groef (of sulcus) over het voorste deel van het femur, ook wel de trochlea genoemd.
Kraakbeen
De uiteinden van alle botten aan het gewricht zijn bedekt met gewrichtskraakbeen. Dit is een glinsterende witte substantie die de consistentie heeft van stevig rubber. Het is echter eigenlijk een mengsel van collageen en speciale grote, sponsachtige moleculen die in stand worden gehouden door levende cellen (chondrocyten). Wanneer de gewrichtsvloeistof normaal en in evenwicht is, is het oppervlak glibberiger dan water op ijs. Deze combinatie maakt een normale, soepele en natuurlijke gewrichtsbeweging mogelijk.
Meniscaal kraakbeen
Het andere type kniekraakbeen is meniscaal kraakbeen. Er zijn twee C-vormige kussentjes die zich tussen het dijbeen en het scheenbeen bevinden – één aan elke kant. De mediale meniscus bevindt zich aan de binnenzijde van de knie en de laterale meniscus aan de buitenzijde van de knie. De mediale en laterale menisci zijn hoofdzakelijk verbonden met de tibiale plateaus en zij dienen om het gewricht te dempen en de belasting over te brengen door te helpen bij het verdelen van de gewrichtskrachten over een groter gebied. (Zie “Analogie van de meniscusfunctie” hieronder).
U zult nu wel begrijpen dat verwonding van beide soorten kraakbeen de normale functie van het gewricht kan verstoren. Het is echter belangrijk op te merken dat dit “letsel” niet beperkt blijft tot trauma alleen. Het kan ook optreden bij normale dagelijkse activiteiten. Zodra het delicate evenwicht van de knie verstoord is, leiden de daaruit voortvloeiende abnormale belastingen tot “overbelastingsschade”. Na verloop van tijd kunnen aanvankelijk kleine defecten in het gewrichtskraakbeen of scheuren in het meniscuskraakbeen zich uitbreiden. Deze geleidelijke verslechtering kan leiden tot degeneratieve gewrichtsaandoeningen – een vorm van artrose.
Meniscus Functie Analogie
Een vrachtwagen met vier achterbanden verdeelt de belasting over een groter gebied dan een vrachtwagen met dezelfde belasting, maar met twee achterbanden. De twee banden worden meer belast dan de vier banden en zullen meer slijtage vertonen. De meniscus helpt het lichaamsgewicht in het kniegewricht over een groter oppervlak te verdelen. Als de meniscus wordt verwijderd, wordt hetzelfde gewicht nu verdeeld over een kleiner gebied en neemt de belasting toe. Deze verhoogde belasting van het gewricht kan leiden tot pijn en/of slijtage van het gewrichtskraakbeen.