De mier is een kleine ongewervelde diersoort die over de hele wereld voorkomt, met uitzondering van de poolgebieden waaronder de poolcirkel en Antarctica. Net als veel andere insectensoorten zijn er talloze mierensoorten die in veel verschillende omgevingen over de hele wereld voorkomen.
Ongelooflijke mierenfeiten
- Er is een mierensoort die nergens anders op aarde voorkomt, behalve tussen 63rd en 76th streets in New York. De naam: ManhattAnt.
- Meer dan 300 spinnensoorten zijn geëvolueerd om zich als mier te vermommen als rooftechniek.
- Er bestaat één “supermierenkolonie” die zich 3700 kilometer langs de Middellandse Zeekust uitstrekt.
Mierensoorten: De mierensoorten
Er zijn wereldwijd meer dan 12.000 erkende mierensoorten, maar naar schatting zijn er in totaal bijna 14.000. Men denkt dat mieren zich 100 miljoen jaar geleden uit wespachtige wezens hebben ontwikkeld, nadat bloeiende bloemen op aarde verschenen.
Kogelmier (Paraponera clavata)
De kogelmier staat bekend om zijn ongelooflijke angel, die is beschreven als “de meest pijnlijke ter wereld.” De pijn van hun steek is bijna onmiddellijk en voelt aan als een kogel die zich in golven verplaatst gedurende 12 uur of meer.
De steek van de kogelmier wordt al lang gebruikt door lokale stammen in puberteitsrituelen en heeft geen bekende gevolgen op lange termijn.
Waardoor doet de kogelmiersteek zo’n pijn? De mier geeft een neurotoxine af dat bekend staat als ‘poneratoxine’ en dat het vermogen van zenuwcellen om elektrische signalen uit te zenden verstoort, wat extreme pijn veroorzaakt. Kogelmieren komen voor in kolonies van 1.000 tot 3.000 mieren van Centraal-Amerika tot in het Amazone regenwoud.
Argentijnse mier (Linepithema humile)
In tegenstelling tot zijn naam is de Argentijnse mier over een groot deel van de wereld ingevoerd, waaronder de Verenigde Staten, Australië en Japan. De Argentijnse mier is vooral bekend om zijn “superkolonies”. De langst uitgestrekte superkolonie die is ontdekt, bevindt zich langs de Middellandse Zee en strekt zich uit over meer dan 3700 mijl!
Een kolonie in Californië strekt zich uit over meer dan 500 mijl, terwijl andere “superkolonies” bestaan op plaatsen als Japan.
Zwarte tuinmier (Lasius niger)
De zwarte tuinmier staat vaak bekend als de “gewone mier” en wordt over een groot deel van de wereld aangetroffen. Van koninginnen van deze soort is vastgesteld dat ze tot 30 jaar oud kunnen worden. Kolonies van zwarte tuinmieren kunnen oplopen tot 40.000 individuen, maar hebben meestal minder dan 10.000 werksters.
Banded suikermieren (Camponotus consobrinus)
Banded suikermieren (of, suikermieren) komen voor langs de Oostkust van Oostralië en is een veel voorkomende ‘plaag’ in de omgevingen waarin hij leeft. Hoewel gebandeerde suikermieren (trouw aan hun naam) een voorkeur hebben voor zoetigheid, zijn ze ook roofdieren van andere insecten die ze uitschakelen met een spray van mierenzuur. De soort is meestal nachtactief.
Honingpotmier (Formicidae)
Honingpotmieren zijn een familie (Formicidae) die hun eigen lichaam als opslagplaats gebruiken. Het achterlijf van “repletes” – of een type honingpotmier dat speciaal is aangepast om voedsel op te slaan – zwelt op en verzamelt voedsel. Als het achterlijf van repletes groeit, beginnen ze op “honingpotten” te lijken.”
Tijdens droge seizoenen zuigen werkmieren repletes leeg, en zorgen zo voor waardevolle voeding in een tijd van magere voeding. Deze ongelooflijke aanpassing maakt honingpotmieren ideaal voor woestijnklimaten, en ze zijn te vinden van het zuidwesten van Amerika, tot in de Sahara, en ook in Australië.
Uiterlijk en gedrag van mieren
Mieren komen voor in veel verschillende maten en variëren in kleur, afhankelijk van de mierensoort. Sommige mierensoorten hebben zelfs vleugels en kunnen dus vliegen, wat de reikwijdte van hun territorium alleen maar vergroot. In de vochtigere omgeving van de tropische oerwouden van het zuidelijk halfrond zijn de mieren over het algemeen van de grotere soorten, die vaak meer dan enkele centimeters lang worden.
Mieren zijn uiterst sociale insecten en hebben een complexe sociale structuur waarbij elk mier individu een doel heeft (in feite een taak). Mieren leven in kolonies en hebben een sociale structuur van de werkmieren die de materialen en het voedsel verzamelen, maar ook de mierenlarven (de baby’s) verzorgen en verzorgen, tot de koninginnemier die het nest runt en het enige vrouwtje is dat zich in haar kolonie voortplant.
De koninginnemier kan vaak meer dan een jaar leven, wat aanzienlijk langer is dan het leven van de werkmieren, dat maar een paar maanden duurt. De mierenkoningin produceert tussen 800 en 1.500 eitjes per dag, die worden bevrucht door het sperma van de mannelijke mieren dat in het nest aanwezig is. Opmerkelijk is dat miereneieren die niet bevrucht zijn toch uitkomen, maar steriele vrouwtjesmieren voortbrengen die werkmieren worden omdat ze zich niet kunnen voortplanten.
Mierendieet en roofdieren
Mieren zijn omnivore dieren en eten daarom een mengsel van zowel plantaardig als dierlijk materiaal. Het dieet van de mier bestaat voornamelijk uit bladeren, schimmels, honing, nectar, kleine insecten en dode dieren, hoewel het precieze dieet van de mier afhankelijk is van de soort. Sommige mierensoorten hebben een meer herbivoor dieet, terwijl andere mierensoorten vooral vlees eten.
Door hun overvloed en geringe omvang hebben mieren talrijke dieren die op hen azen, van kleine insecten tot reptielen, zoogdieren en vissen, en zelfs bepaalde plantensoorten hebben ook manieren ontwikkeld waarop ze die kunnen verteren.
Van een mier wordt gezegd dat hij tot 50 keer zijn eigen lichaamsgewicht kan optillen, en in staat is om meer dan 30 keer zijn eigen lichaamsgewicht te trekken. Dit is het equivalent van een gemiddelde volwassen mens die een volgroeide Afrikaanse olifant optilt!
Bekijk alle 66 dieren die beginnen met A