Bard werd geboren in Hueneme, Californië. Na gediend te hebben in het U.S. Army Ambulance Corps tijdens de Eerste Wereldoorlog, ging Bard naar Princeton University en behaalde zijn A.B. in 1923. Hij vervolgde zijn studie aan de Harvard Universiteit bij Walter B. Cannon, waar hij in 1927 promoveerde. Bard was daarna twee jaar verbonden aan de biologiefaculteit van Princeton voordat hij terugkeerde naar Harvard om assistent-professor te worden in de fysiologie en docent in de normale medische wetenschappen.
In 1933 trad Bard toe tot de faculteit van de Johns Hopkins University School of Medicine als professor in de fysiologie en directeur van de afdeling fysiologie. Hij bekleedde deze functies gedurende 31 jaar. Bard was decaan van de medische faculteit van 1953 tot 1957, als opvolger van Alan Chesney.
Bard’s sterke leiderschap was belangrijk in een kritieke periode toen de Johns Hopkins afdelingen werden uitgebreid en er federaal subsidiegeld in overvloed was. In 1957 had hij het gevoel dat hij de belangrijkste taken van zijn decaanschap had vervuld en vroeg hij om terug te treden en terug te keren naar de fysiologische laboratoria.
Bard zette zijn al lang bestaande onderzoeksinteresse in de centrale zenuwmechanismen in emotionele expressie voort. Bij Johns Hopkins startte hij een programma van onderzoek in de fysiologie van het zenuwstelsel terwijl hij zijn studie voortzette naar de integrerende en regulerende functies van de hypothalamus. Samen met zijn collega’s Clinton Woolsey en Wade Marshall was Bard een van de eersten die een oscillograaf gebruikte om de functies van de cortex van primaten in kaart te brengen.
Bard ontving gedurende zijn loopbaan vele eredoctoraten. Hij was voorzitter van de American Physiological Society van 1941 tot 1946. In 1950 werd hij voorzitter van de Association for Research in Nervous and Mental Disease en tevens voorzitter van de redactieraad van Physiological Reviews. In 1968 werd Bard onderscheiden met de American College of Physicians Award for achievement in the science of medicine.
Geluidsopname. Archibald Philip Bard / geïnterviewd door Randy Long en Ingram Roberts. 1975.