Army Recruiters lachte hem uit, hij werd “The Toughest Man Alive”

The Joke’s On You

Op 24-jarige leeftijd, en na een leven lang belachelijk te zijn gemaakt door zijn leeftijdsgenoten, had David Goggins eindelijk het “a-ha-moment” waar hij op had gewacht. Hij had overgewicht, was ongelukkig en werkte in de nachtdienst als verdelger. Hij hoorde toevallig een programma op Discovery Channel, waarin werd gedocumenteerd hoe het is om een Navy SEAL-training te doorstaan.

Op dat moment realiseerde David Goggins zich dat om zijn innerlijke demonen te overwinnen, hij bereid was om zichzelf te onderwerpen aan de meest intense fysieke en mentale training mogelijk. Maar toen hij zijn lokale wervingsbureaus belde, werd hij uitgelachen en opgehangen.

Niet goed genoeg

Terwijl een verblijf in de luchtmacht hem een voorsprong gaf op andere kandidaten, diskwalificeerde het gewicht van Goggins hem zelfs van het aanmelden voor de SEAL-training. Nadat hij onlangs meer dan 100 pond was aangekomen dankzij een statische levensstijl en slecht eten, zou hij alles moeten verliezen om op gewicht te komen.

Voor een 6’1″-man is de maximale gewichtsgrens 191 pond. Als Goggins de weegschaal zou laten doorslaan naar 297 kilo, zou hij nog maar 10 kilo moeten afvallen om zich te kunnen aanmelden voor de training. De meeste rekruteerders weigerden hun tijd aan hem te verspillen en hingen op; degenen die aan de telefoon bleven vertelden hem dat de prestatie onmogelijk was. Ze wisten niet dat hij al veel ergere dingen had meegemaakt.

Een moeilijke jeugd

Goggins, geboren in Buffalo, New York, groeide op in een mishandeld gezin. Zijn stiefvader, die als pooier werkte en verschillende zaken had in Long Island, liet de jonge David als kind in zijn schaatsbaan werken. Daar schraapte hij tot middernacht kauwgom van de vloer.

Omdat hij lange uren moest werken, ging Goggins als kind zelden naar school. Sterker nog, zijn stiefvader geloofde er niet in. Hij hield de jongen actief van school, zodat hij kon werken. Na vele jaren samen te zijn geweest, had de moeder van Goggins eindelijk de moed om haar mishandelende echtgenoot te verlaten, en ze vluchtte met haar zoon om een nieuw leven te beginnen. Helaas werd hun situatie er niet veel beter op.

Niet Vrij Van Lijden

Goggins en zijn moeder verhuisden naar Brazilië, Indiana, een klein stadje dicht bij de grens van Illinois. Gewend aan de stedelijke omgeving van New York, bevonden Goggins en zijn moeder zich plots in een stad waar ze de enige zwarte familie waren. Alsof opvallen nog niet erg genoeg was, moesten David en zijn moeder helemaal opnieuw beginnen. Het verlaten van hun kwelgeest betekende ook het ontvluchten van zijn financiële zekerheid, en ze leefden van gesubsidieerde huisvesting en voedselbonnen.

David leed op academisch en sociaal gebied. Hij miste vaak lessen, maar vond troost in sport: hij speelde voetbal en basketbal. Maar of hij nu op het veld of in de klas was, hij was voortdurend het slachtoffer van racistische uitlatingen en bedreigingen. Hoewel hij het aan de buitenkant niet wilde laten merken, was David gebroken. Alsof het niet erger kon, kwam er op een dag een brief met de post.

Een Ultimatum

Mevrouw Goggins ontving een brief van het plaatselijke schooldistrict waarin stond dat David van school dreigde te worden gestuurd. Hij had meer dan vijfentwintig procent van zijn lessen gemist. De leraren grapten dat David, die op dat moment nauwelijks kon lezen of schrijven, geen kans maakte om af te studeren.

Door drie jaar lang zijn klasgenoten af te kopiëren, kon hij slagen. Maar al het misbruik door zijn stiefvader en zijn leeftijdsgenoten had zijn tol geëist. Op een of andere manier was een tiener Goggins nog steeds in staat om de energie op te brengen om zijn leven op het juiste spoor te zetten. Hij nam een moeilijke beslissing die zijn leven zou veranderen.

An Enlisted Man

Op achttienjarige leeftijd verliet David Goggins zijn huis en meldde zich aan bij de Amerikaanse luchtmacht. Zijn doel: lid worden van de TACP, of Tactical Air Control Party. TACP’s zijn soldaten die samen met Army Rangers en Navy SEAL’s ten strijde trekken, meestal op speciale missies. Maar er was één ernstig probleem.

David kwam er al snel achter dat hij absoluut versteend was om in het water te zijn. Meer dan dat, hij was geen sterke zwemmer. Hij had zo’n hekel aan watertraining dat hij ’s nachts niet kon slapen. Op een dag, tijdens een routine lichamelijk onderzoek, vertelden de dokters hem iets dat al het harde werk van het afgelopen jaar zou verpletteren.

A Change of Plans

David testte positief voor een sikkelcelanemie eigenschap, waardoor hij een risico liep op geringe diepte, grote hoogte, en in het algemeen, barre omstandigheden. Goggins geeft achteraf toe dat het nieuws hem een goed excuus gaf om te stoppen. Hoewel hij echt bang was voor het water, vertelde hij zijn trainingsinstructeurs dat hij bang was voor de recente diagnose van de dokter. Hij werd teruggetrokken van fysieke ops en uit het zwembad.

In plaats daarvan zou hij zijn team helpen hun missies vanaf land te navigeren – alleen stond hem nu een nieuw obstakel in de weg. Hij kon niet slagen voor de multiple-choice proeve van bekwaamheid om te slagen voor de training. Bij een doorbraak ontdekte David dat als hij dingen herhaaldelijk opschreef, hij de informatie uiteindelijk wel opnam. Hij slaagde voor zijn opleiding en voltooide vier jaar in de US Air Force. Maar in die tijd was hij lichamelijk veranderd.

Getting Comfortable

Tegen de tijd dat hij zijn dienst beëindigde, op 24-jarige leeftijd, was Goggins meer dan 100 pond zwaarder geworden. Als burger kreeg hij een baan als verdelger voor een bedrijf genaamd Ecolab. Zijn dagelijkse routine: werken in de nachtdienst van 23.00 tot 7.00 uur. Dan, pick-up een paar hamburgers en mini donuts van 7-11, en feest de hele 45 minuten pendelen naar huis.

Eenmaal aangekomen bij zijn huis, was hij zo lusteloos dat hij het tv-volume op hoog zette, zodat hij het kon horen terwijl hij douchte. Op een doorsnee avond, lag hij meestal uitgeteld op de bank. Op een avond hoorde hij iets dat hem erg aansprak.

“These Men Detest Mediocrity”

Door het geluid van de waterdruppels heen, hoorde hij een man spreken over middelmatigheid. Het was een documentaire over SEAL training. Terwijl hij toekeek hoe de mannen een voor een afvielen tijdens de meest intense watertraining die hij ooit had gezien, was Goggins zowel doodsbang als geboeid. Hij had genoeg van het stemmetje in zijn hoofd dat hem vertelde dat hij middelmatig was, en kreeg een openbaring.

Hij had het gevoel dat als hij zijn innerlijke angsten niet kon overwinnen, hij niet in staat zou zijn om voorbij de demonen te komen die hem bleven kwellen en hem het gevoel gaven dat hij onwaardig was. Hij kon nog steeds de stemmen horen van zijn mishandelende stiefvader, zijn klasgenoten en leraren. De volgende dag belde hij het plaatselijke wervingsbureau op, maar werd uitgelachen aan de telefoon. David wist dat om zijn pad te vervolgen, hij zich naar binnen moest keren.

De Verantwoordingsspiegel

In dat moment ontwikkelde Goggins een hulpmiddel dat hij de rest van zijn leven zou gebruiken. Hij noemt het de verantwoordingsspiegel. Letterlijk, hij keek naar zichzelf in de spiegel, en had een stevig gesprek met zichzelf over wat zijn grootste angsten waren. Tegelijkertijd hield hij zichzelf verantwoordelijk voor het niet ondernemen van actie. “Wat heb je vandaag gedaan om jezelf te pushen?” zei hij tegen zichzelf.

Om tegen te gaan wat hij het meest vreesde in het leven, besloot Goggins dat hij zijn geest zou moeten harden. Voor hem was de enige manier om vooruit te komen, zichzelf te onderwerpen aan het meest intense fysieke en mentale lijden. Goggins voelde dat hij op het punt stond het pad van zijn keuze in te slaan en was gemotiveerd, maar het werd al snel duidelijk dat het een lang proces zou worden.

Een lange reis

“Je zult het nooit halen. Het is onmogelijk om 106 kilo af te vallen,” zei hij tegen zichzelf. Dezelfde avond ging hij terug naar zijn werk als verdelger en stuitte op iets ongelooflijks – de grootste kakkerlakkenplaag. Op dat moment had hij een andere openbaring.

Hij besloot dat het vinden van een nest kakkerlakken niet het hoogtepunt van zijn leven of zijn carrière zou worden. Doodsbang dat hij op zijn vijftigste met een gevoel van spijt op zijn leven zou terugkijken, werd hij tot actie bewogen en stapte dezelfde avond nog in de sportschool.

Becoming Obsessed

Er is één ding dat eliteleiders onderscheidt van hun gelijken: hun verlangen om ergens de absolute beste in te zijn. Toen Goggins begon met fitness en hardlopen, was hij gemotiveerd. Maar op zijn eerste loop, ging hij vier mijl lopen en haalde slechts een kwart mijl. Hij liep huilend terug naar huis, verslagen, en maakte voor zichzelf een chocolademilkshake als troost.

Alsof het niet erger kon, had hij ook net een vrouw zwanger gemaakt en leefde hij van minder dan $ 1.000 per maand. Op de een of andere manier, door gesprekken die hij met zichzelf begon te voeren, ontwikkelde hij het doorzettingsvermogen om het opnieuw te proberen. De volgende dag, ging hij terug naar de training. Het enige probleem was dat hij fysiek niet kon hardlopen.

Forrest Gump, Step Aside

Omdat hij zo uit vorm was, moest Goggins zijn training beginnen op een fiets en op de plaats die hij het meest haatte: het zwembad. Hij kon nauwelijks zwemmen, dus kocht hij vinnen om hem te helpen drijven, en logde ontelbare uren fietsen en baantjes zwemmen.

Vanuit het zwemmen begon hij te rennen, eerst één mijl, toen twee, toen drie en toen zes mijl. Als hij op een dag te moe of te pijnlijk was om te rennen, compenseerde hij dat door twee dagen te rennen, of door de volgende dag dubbel te trainen. Vanaf dat moment begon hij zijn ware potentieel aan te spreken.

SEAL Training

In drie maanden tijd viel David Goggins op miraculeuze wijze af en kwam hij in aanmerking voor de SEAL-training. Veel zeer getalenteerde kandidaten worden aangenomen, maar slechts een klein percentage haalt het. Navy SEAL-training is de meest intense van alle eenheden in de strijdkrachten.

Het is een ware uithoudingstest van lichaam en geest, en een bepalend moment om een SEAL te worden. Instructeurs zeggen dat het voltooien van de training tien procent fysiek en negentig procent mentaal is. Voor de meesten ligt de grootste uitdaging in de vierde week van de training, in wat onhoffelijk Hell Week wordt genoemd.

Hell Week

Tijdens de Hell Week zijn de trainees non-stop in beweging en hebben het constant koud, hongerig, zanderig en nat. Modder is overal en bedekt het hele lichaam, terwijl zand de ogen verbrandt en rauw vlees schuurt. In geval van nood is er medisch personeel aanwezig om gewonde of zieke soldaten te behandelen en velen zijn tijdens de helweek gestorven (waaronder een lid van Goggins’ eigen klas).

Om de mentale standvastigheid van de kandidaten te testen, herinneren instructeurs hen er voortdurend aan dat ze op elk moment kunnen afhaken als ze het gevoel hebben dat ze niet meer verder kunnen. Beroemd is, dat de stagiaires dat doen door een glimmende koperen bel te luiden, die voor iedereen zichtbaar ophangt. Zelfs de zwaarste soldaten zijn bezweken onder de ontberingen van de helweek, waaronder David Goggins.

The Cookie Jar

Nadat hij twee keer was gezakt, haalde hij het eindelijk bij zijn derde poging. David Goggins is de enige SEAL die drie helleweken in één jaar heeft doorstaan, nadat hij door stressfracturen in zijn benen herhaaldelijk moest afhaken. Tegen die tijd had hij zijn geest veroverd, en zichzelf de mogelijkheid gegeven om op commando positieve versterking in zijn hersenen te zoeken.

Om de SEAL-training door te komen, ontwikkelde Goggins een tactiek die hij “reiken in de koekjestrommel” noemt. Op moeilijke momenten probeert hij te denken aan eerdere ervaringen waarin hij tegenslagen overwon en een voorproefje van succes beleefde. Zo kan hij zijn zintuiglijk zenuwstelsel aanspreken om de motivatie te creëren die nodig is om vol te houden. Het is iets waartoe iedereen in staat is, en iets dat Goggins gebruikte in zijn volgende uitdaging.

Deployment

Nadat hij een gecertificeerd lid van SEAL Team Five werd, in 2001, voelde Goggins dat hij niet meer te stoppen was. Hij schreef zich in voor de Army Ranger School, voornamelijk voor de sport en voor de ervaring. Minder dan vijftig procent haalt de Ranger school. Toch slaagde hij met de onderscheiding van “Top Honor Man”. Slechts een jaar later werd hij uitgezonden naar Irak, waar hij voornamelijk diende als een trainingscommandant, die soldaten klaarstoomde voor dreigende gevechten.

Nadat hij tijdens de oorlog verschillende van zijn trainees verloor, begon Goggins mee te doen aan langeafstandslopen als een manier om geld in te zamelen voor de Special Operations Warrior Foundation. De organisatie geeft studiebeurzen en beurzen aan de kinderen van gesneuvelde speciale operatiesoldaten. Zo begon een post-militaire passie die de weg vrijmaakte voor Goggin’s grootste prestatie tot nu toe.

Eén van de beste worden

Na het googelen van “zwaarste marathons ter wereld”, was David vastbesloten om de Badwater Ultramarathon te lopen, een uithoudingstest van 135 mijl die begint in Death Valley Basin in Californië en eindigt op een hoogte van 8.360 voet op Mount Whitney, de hoogste berg van de staat. Het vindt jaarlijks plaats tijdens de zomer, wanneer de omstandigheden op hun extreemst zijn.

Maar om mee te kunnen doen, moest Goggins eerst meedoen (en voltooien) aan een andere ultramarathon. In zijn eerste marathon in San Diego, was hij in staat om 101 mijl te lopen in 19 uur en 6 minuten – ondanks dat hij nog nooit eerder een poging had gedaan om een marathon te lopen. Nadien was Goggins fysiek verslagen en vertoonde hij tekenen van orgaanfalen. Hij kon niet meer staan en werd incontinent. Hij had de hulp van zijn toenmalige vrouw nodig om de trap naar zijn appartement op te komen. Maar daar bleef het niet bij.

Continuing To Get Better

In 2006 deed David mee aan de Ultraman World Championships Triathlon in Hawaii. Hij werd tweede in de driedaagse, 320 mijl lange race, waarbij hij 261 mijl in twee dagen fietste op een gehuurde fiets. Voordat hij voor die race trainde, had hij nog nooit competitief gefietst. Tot op heden heeft hij deelgenomen aan meer dan zestig marathons en ultramarathons, waarbij hij er verschillende won en in de meeste hoog eindigde.

Tegen die tijd zei hij dat hij van David Goggins naar gewoon “Goggins” was gegaan. Zijn transformatie was verbluffend. In een ongelooflijke show van fysieke bekwaamheid, keerde hij jaar na jaar terug naar dezelfde races, proberen om zijn tijden te verbeteren. Een tijd lang nam hij maandenlang deel aan opeenvolgende ultramarathons binnen enkele weken na elkaar. Alle slijtage van zijn lichaam begon zijn tol te eisen.

Taking A Break

Nadat hij zijn lichaam van het ene uiterste naar het andere had getransformeerd en vervolgens op het niveau van een topatleet had gestreden, was het tijd om zijn benen een pauze te geven. In de tussentijd wilde Goggins iets doen wat hij nog nooit eerder had gedaan: een Guinness World Record verbreken.

Na een mislukte poging in 2012 die resulteerde in een geblesseerde pols, brak Goggins uiteindelijk het record voor de meeste pull-ups in een periode van vierentwintig uur in januari 2013. Hij voltooide officieel 4.030 pull-ups in zeventien uur. Hij had dit record twee jaar in handen voordat hij werd ingehaald door een andere luchtverkeersleider. Goggins zou uiteindelijk terugkeren naar hardlopen, maar niet voordat een nieuw obstakel hem onverwacht buitenspel zou zetten.

Don’t Forget To Stretch!

David Goggins is de eerste om toe te geven dat de manier waarop hij zijn leven transformeerde, niet bepaald de gezondste was. Je lichaam zo snel mogelijk veranderen is niet aan te bevelen door de dokter. Tegen de tijd dat hij aan wedstrijden deelnam in zijn late dertiger jaren, kon Goggins niet naar buiten op een warming-up run zonder duct-taping zijn enkels op zijn plaats.

In feite was zijn psoas, een krachtige heupflexorspier, zo strak geworden door fysieke en emotionele stress, dat zijn hele lichaam proneerde, of naar binnen draaide. Het was alsof zijn lichaam van binnenuit kromp. Dokters vertelden hem dat zijn organen faalden en dat hij stervende was.

Een levensreddende behandeling

Als je denkt dat yoga een grap is, of gewoon een New Age rage, vraag David Goggins dan maar eens waarom je het mis hebt. Altijd een om fysieke tests tot het uiterste te nemen, begon hij met een door de dokter voorgeschreven stretchingroutine die van sessies van dertig minuten ging naar sessies van meerdere uren.

Langzaam maar zeker begon zijn lichaam zichzelf te genezen. Het ruggengraatbeen dat achter op zijn hoofd was verschenen doordat zijn lichaam was ingezakt, begon steeds kleiner te worden. Na verloop van tijd richtte zijn lichaam zich weer op. Na een onderbreking van vijf jaar van competitief hardlopen, zei Goggins dat hij op 43-jarige leeftijd in de beste vorm van zijn leven was, grotendeels door te leren hoe hij op de juiste manier moest stretchen.

Werk als een motiverende spreker

Toen David Goggins net was begonnen met zijn fitnessroutine om in de SEAL-training te komen, gebruikte hij een paar trucs om bij de les te blijven. Altijd geïnspireerd door personages die weigerden te blijven zitten, keek hij zijn twee favoriete films opnieuw: Rocky en Platoon.

Hij leerde ook de stemmen in zijn hoofd onder controle te houden die hem vertelden dat hij dingen niet kon doen. In plaats daarvan zei hij tegen zichzelf: “Hoe geweldig zou het zijn als een dikke loser zijn leven kon omgooien en een van de stoerste mannen op aarde kon worden?” Na meer dan een decennium van het lopen van de wandeling, en het verpletteren van elk doel dat hij voor zichzelf had gesteld, verdiende Goggins de geloofwaardigheid om zijn levensverhaal met anderen te delen.

Living With A Navy SEAL

Multimiljonair ondernemer en eigenaar van de Atlanta Hawks, Jesse Itzler, was zo gegrepen door het verhaal van Goggins, dat hij hem betaalde om zijn kamergenoot te zijn voor een maand. Hij blogde over zijn ervaring en deelde wat hij van hun tijd samen had geleerd.

Eén van Itzlers belangrijkste lessen: doe elke dag iets moeilijks en wees verantwoording schuldig aan jezelf. Goggins leert ons dat we elke dag iets moeten doen dat ons uit onze comfortzone duwt. Als je niet uit je comfortzone bent, dan groei je niet.

Een ongelooflijk verhaal

Voor sommige mensen is het verhaal van David Goggins te ongeloofwaardig om volledig te geloven. Ze denken dat hij overdrijft of dat hij compleet gestoord is – een van die mensen die gewoon geboren zijn met een buitenaardse werkethiek. Maar David Goggins is de eerste om toe te geven dat iedereen kan bereiken wat hij heeft bereikt: om het simpele feit dat hij meer dan twintig jaar lang niet zo iemand was.

Of het nu gaat om een Navy SEAL, ondernemer of topatleet, succesvolle mensen hebben allemaal één ding gemeen: de wens om ergens de beste in te zijn, en de bereidheid om alles te doen wat nodig is om dat te bereiken. Als je iets echt graag genoeg wilt, en je blijft eraan werken, is absoluut alles haalbaar.