Beginnend in de jaren ’40, begon de wetenschappelijke gevestigde orde zorgen te uiten over vetrijke diëten. Vroege studies toonden correlaties aan tussen vetrijke diëten en een hoog cholesterolgehalte, maar ondanks het gebrek aan het vinden van een oorzakelijk verband tussen de twee, werden de zaden geplant voor een onverstandige, decennialange push voor een vetarm dieet.Koolhydraten, geen gezonde vetten, zijn achter de alarmerende stijging van obesitas en diabetes type 2.De resultaten waren ontmoedigend. Snijden uit vetten en grotendeels vervangen door koolhydraten werd de conventionele wijsheid direct aan het begin van de Amerikaanse obesitas-epidemie, en het is pas nu, dat artsen en wetenschappers zijn heroverweging van hun houding ten opzichte van de hoog-vet dieet dat typisch was voor een groot deel van de opgenomen geschiedenis tot het midden van de 20e eeuw.Vandaag de dag is er een schat aan wetenschappelijke gegevens die aantonen dat een vetrijk dieet goed is voor gewichtsbeheersing, hartgezondheid en diabetes type 2.Vetrijk dieet is goed voor gewichtsverliesEen aantal studies vanaf het begin van de jaren 2000 toonden aan dat mensen meer gewicht verliezen wanneer ze een koolhydraatarm dieet volgen dan wanneer ze een vetarm dieet volgen, en dit geldt zowel voor mensen die alleen een paar kilo willen afvallen als voor mensen met ernstig overgewicht. Bovendien gelden deze studies voor adolescenten en volwassenen van alle leeftijden.Hartgezondheid en het vetrijke dieetVermindering van koolhydraten is ook de sleutel tot verlaging van het triglyceridengehalte in het bloed en verhoging van het gunstige HDL-cholesterolgehalte, zo blijkt uit meerdere studies. Natuurlijk is het belangrijk om te begrijpen dat niet alle vetten gelijk zijn. Vetten uit gedeeltelijk gehydrogeneerde oliën zijn bijzonder gevaarlijk, terwijl vetten uit avocado’s, eieren, vette vis, noten en olijfolie gezondheidsbevorderend zijn. Het vermijden van bewerkte voedingsmiddelen kan een enorm gemakkelijke manier zijn om de slechtste soorten vetten te vermijden, terwijl je ook onnodige koolhydraten vermindert.Het vetrijke dieet en gevaarlijk buikvetHet juiste vetrijke dieet, met weinig bewerkte voedingsmiddelen, helpt het lichaam te ontdoen van gevaarlijk visceraal vet.Buikvet is niet alleen een belemmering om in je favoriete kleren te komen: het kan ook diepgaand gevaarlijk zijn voor de gezondheid. Buikvet rond de buikorganen (“visceraal” vet) kan, in overmaat, de bloeddruk verhogen en het risico op hartziekten en diabetes verhogen. Het vetrijke dieet, bekend als het keto-dieet, helpt niet alleen volwassenen om visceraal vet te verliezen, het kan dit zelfs doen terwijl ze meer calorieën per dag consumeren! Glucosecontrole, diabetes type 2 en het vetrijke dieetDe drang naar een koolhydraatrijk, vetarm eetpatroon in de jaren ’80 en ’90 viel ook samen met het begin van de epidemie van diabetes type 2 in Amerika. Uit een studie bleek dat type 2-diabetici die het vetrijke keto-dieet volgden, meer gewicht verloren en lagere A1c-waarden hadden dan de deelnemers die een vetarm dieet volgden. Bovendien verbeterden andere gezondheidskenmerken zoals bloeddruk en triglyceriden meer bij de deelnemers die het vetrijke, koolhydraatarme dieet volgden.Dertig jaar geleden zou het concept van een “vetrijk dieet” voor een betere gezondheid radicaal, zo niet onverantwoordelijk hebben geleken. Maar de epidemie van zwaarlijvigheid en diabetes type 2, samen met recenter en grondiger onderzoek hebben aangetoond dat het juist het koolhydraatrijke, vetarme dieet was dat slecht was voor mensen.Een vetrijk dieet betekent echter niet dat je je vol moet stoppen met koek en bewerkte voedingsmiddelen. We weten nu welke vetten gezond zijn, en hoe we ze kunnen opnemen in een dieet dat gewichtsverlies, betere glycemische controle en een betere gezondheid van het hart bevordert. Als u meer wilt weten over hoe u kunt profiteren van een gezond vetrijk dieet, nodigen wij u uit om contact met ons op te nemen.
Backed by Science: A High-Fat Diet Means Improved Health
By Lisa Jubilee | October 14th, 2018