Wat zijn de behandelingsmogelijkheden?
Behandelingsmogelijkheden voor baarmoederkanker zijn onder meer chirurgie, bestraling, chemotherapie, hormoontherapie, of een combinatie hiervan. Het uiteindelijke behandelingsadvies is gebaseerd op verschillende factoren, waarvan de belangrijkste zijn het stadium van de kanker, hoe gezond de vrouw is en of zij in de toekomst kinderen wil krijgen. Het behandelingsplan kan complex zijn en sommige patiënten hebben de zorg van meer dan één arts nodig. Het zorgplan van een endometriumkankerpatiënte moet worden gecoördineerd door een gynaecologisch oncoloog.
Chirurgie
Chirurgie is de meest voorkomende behandeling van endometriumkanker. Door een operatie wordt de kanker in de baarmoeder verwijderd en wordt het stadium bepaald. De minimale chirurgische ingreep is hysterectomie (verwijdering van de baarmoeder en de baarmoederhals) met verwijdering van beide eileiders en eierstokken. Vaak omvat de operatie ook de verwijdering van lymfeklieren in het bekken en in de buik. Deze procedure kan worden uitgevoerd via een traditionele incisie in de huid van de buik of met minimaal invasieve chirurgie.
Minimaal invasieve chirurgie
De vooruitgang in minimaal invasieve chirurgie heeft gynaecologische oncologen in staat gesteld deze operatie uit te voeren via meerdere kleine incisies in plaats van een verticale incisie. Patiënten die worden behandeld met minimaal invasieve technieken, waaronder standaard laparoscopie of robotchirurgie, kunnen sneller herstellen en hebben minder pijn na de operatie en minder wondcomplicaties dan patiënten die met open chirurgie worden behandeld. Uit een groot klinisch onderzoek, uitgevoerd door de Gynecologic Oncology Group (GOG), bleek dat patiënten die op de juiste wijze waren geselecteerd voor minimaal invasieve chirurgie geen verschil hadden in het resultaat van de kanker in vergelijking met patiënten die werden geopereerd via de traditionele verticale incisie. Als de operatie niet volledig of veilig via de kleine incisies kan worden uitgevoerd, kan een traditionele incisie worden gemaakt om de operatie te voltooien.
Bestralingstherapie
Bestralingstherapie wordt vaak gebruikt bij vrouwen met endometriumkanker. Het helpt de kans op terugkeer van de kanker te verminderen bij vrouwen die daar op grond van hun chirurgische bevindingen risico op lopen. Bestralingstherapie wordt meestal, maar niet altijd, gegeven aan vrouwen bij wie de kanker diep in de baarmoederwand, baarmoederhals of vagina is binnengedrongen of is uitgezaaid naar de lymfeklieren. Bestralingstherapie kan ook in plaats van een operatie worden toegepast bij vrouwen bij wie de kanker niet operatief te verwijderen is of bij vrouwen met ernstige medische aandoeningen die een operatie onveilig maken.
Chemotherapie
Chemotherapie voor endometriumkanker wordt meestal aanbevolen voor vrouwen met een gevorderd stadium (III en IV) en terugkerende endometriumkanker (kanker die na de eerste behandeling is teruggekeerd). Het gebruik van chemotherapie bij endometriumkanker evolueert snel omdat we beter in staat zijn vast te stellen welke patiënten het risico lopen op verre verspreiding van de kanker. Bovendien is het onderzoek naar nieuwe behandelingen belangrijk om effectievere en beter verdraagbare therapieën te vinden. Veel van deze behandelingen zijn alleen beschikbaar voor patiënten die aan klinische trials deelnemen.
Hormonale therapie
Hormonale therapie wordt niet als standaardbehandeling beschouwd, maar kan door de arts worden aanbevolen wanneer een patiënte die in de toekomst zeer graag vruchtbaar wil zijn, kanker heeft die vermoedelijk tot de baarmoeder beperkt blijft. Bij gebruik van hormonale therapie moet de patiënte met tussenpozen biopsieën van de binnenkant van de baarmoeder ondergaan om na te gaan of de kanker op de behandeling reageert. Soms wordt hormoontherapie gebruikt voor patiënten met recidiverende ziekte.
Behandeling van recidiverende ziekte
Recidiverende endometriumkanker is een complex probleem en elke patiënt heeft een andere reeks omstandigheden die een rol spelen bij het bepalen van de beste manier van behandeling. Tot deze factoren behoren:
- Aantal en plaats van de terugkerende tumoren,
- Tijdsinterval sinds de laatste kankerbehandeling,
- Type behandeling(en) die eerder is (zijn) gegeven (alleen chirurgie, bestraling, chemotherapie of beide), en
- Algemene gezondheid en activiteitenniveau op het moment van de terugkeer.
Klinische trials
Nieuwe behandelingsmogelijkheden voor baarmoederkankerpatiënten worden momenteel onderzocht in klinische trials.
Terug: stadia
NEXT: Lynch-syndroom