Het gebruik van bloedgroepen bij het vaststellen van het vaderschap heeft als voordeel dat sommige mannen niet de vader van sommige kinderen kunnen zijn. Het is geen definitieve test.
Dr. Greene’s Answer:
Het krijgen van een baby is een levenslange verantwoordelijkheid en hopelijk een nog grotere beloning – voor iemand! Als de buik van een moeder opzwelt, weet ze met diepe zekerheid dat het kind van haar is. Elke keer dat de baby beweegt of schopt, groeit de band tussen haar en haar kind.
Afhankelijk van de situatie, kan de vader er vrij zeker van zijn dat het kind van hem is. Gedurende het grootste deel van de geschiedenis hebben vaders echter moeten vertrouwen op indirect bewijs als basis voor het opbouwen van deze cruciale relatie. Nadat de baby was geboren, kon hij zich zekerder voelen dat hij de vader was als de baby op hem leek (“Hij heeft jouw voeten, schat!”), maar vaak zijn deze vroege gelijkenissen op zijn minst gedeeltelijk creatieve verbeelding.
In 1901 maakte de bioloog Karl Landsteiner onderscheid tussen drie soorten bloed – groepen A, B, en O. Een vierde groep – AB – werd een jaar later ontdekt door een ander onderzoeksteam. Naarmate de overervingspatronen van deze bloedgroepen in de loop van de volgende decennia werden uitgewerkt, werd het mogelijk de bloedgroep te gebruiken bij het bepalen van het vaderschap door sommige mannen uit te sluiten als de vader van sommige kinderen. Als de ouders bijvoorbeeld allebei bloedgroep O hebben, dan moeten alle kinderen bloedgroep O hebben. Als een kind bloedgroep A, B of AB heeft, dan moet de vermoedelijke vader niet de echte vader zijn. Als het kind bloedgroep O zou hebben, dan zou de vermoedelijke vader de echte vader kunnen zijn – maar dat geldt ook voor miljoenen andere mannen.
Bloedgroep gebruiken bij het bepalen van het vaderschap:Mogelijke en Onmogelijke Situaties
|
Bloedtypen van ouders |
Mogelijke Kinderen |
Onmogelijke Kinderen |
|---|---|---|
|
A & A |
A, O |
B, AB |
|
A & B |
A, B, AB, O |
none |
|
A & AB |
A, B, AB |
O |
|
A & O |
A, O |
B, AB |
|
B & B |
B, O |
A, AB |
|
B & AB |
A, B, AB |
O |
|
B & O |
B, O |
A, AB |
|
AB &AB |
A, B, AB |
O |
|
AB & O |
A, B |
AB, O |
|
O & O |
O |
A, B, AB |
Dit zijn echter algemene regels, en er zijn uitzonderingen. Heel zelden kunnen genmutaties de regels zodanig veranderen dat “onmogelijke kinderen” mogelijk worden.
Heden ten dage zijn er meer dan 600 bloedgroepen bekend (en ook andere weefseltypen die HLA-typen worden genoemd), waardoor vaderschapstests veel nauwkeuriger kunnen zijn – maar nog steeds niet perfect.
Vader bepalen voordat een baby is geboren
Het is nu ook mogelijk om de vader te bepalen voordat een baby is geboren. Dit gebeurt door DNA-moleculen – onze genetische blauwdrukken – te vergelijken. Hiervoor is een bloedmonster nodig van zowel de moeder als de potentiële vader (testen zonder het bloed van de moeder is mogelijk, maar moeilijker – en duurder). Je hebt ook een klein monster vruchtwater nodig (het water waarin de baby drijft). Minder dan 1/4 theelepel is voldoende voor de test. Het vruchtwater kan worden verkregen via een zogenaamde vruchtwaterpunctie. Deze procedure wordt op zijn vroegst 13 weken na de zwangerschap uitgevoerd.
Een gerechtelijk bevel of geïnformeerde toestemming van alle betrokken volwassenen is vereist om tot een vaderschapstest over te gaan.
U moet 3 tot 4 lange weken wachten op de resultaten. Het wachten op deze testresultaten kan een zeer angstige tijd zijn. Spoedbestellingen nemen 10 tot 15 werkdagen in beslag, maar kosten ongeveer $500 extra.
Either way, als de test zegt dat een man niet de vader is, dan is hij dat juridisch en echt niet (het kan sommige mannen absoluut uitsluiten als de vader van een bepaald kind). Als de test zegt dat hij de vader is, dan is hij dat waarschijnlijk ook – er is ongeveer 99,8% kans dat hij het is. DNA-testen worden nu wettelijk aanvaard als in staat om het vaderschap vast te stellen.
Er zijn ongeveer een miljoen tweehonderd achttienduizend vijfhonderd mannen in Jamaica (vanaf 1992). Een positieve DNA- vaderschapstest zou de potentiële vaders kunnen beperken tot slechts ongeveer 2.437 van hen (plus 0,2% van de toeristen). Slechts 2 van de 1000 mannen zouden mogelijk de vader kunnen zijn. Zoals u ziet, is een positieve vaderschapstest een goed bewijs, maar geen ijzersterke garantie.
Vaderschapstest
Prenatale vaderschapstests kunnen worden geregeld via een bedrijf genaamd Genelex, gevestigd in Seattle, Washington. Zij zijn zeer behulpzaam en kunnen worden bereikt op 1.800.523.6487 of healthanddna.com. De test kost $700.
Als u wacht tot na de geboorte van de baby, kan een DNA-test worden geregeld via de meeste plaatselijke bloedbanken (waarvan er veel gebruik maken van Genelex). Het bloedmonster kan bij de geboorte worden afgenomen. Anders moet de baby minstens 2 maanden oud zijn, omdat er een behoorlijke hoeveelheid bloed nodig is voor de test. In mijn omgeving kost deze optie ongeveer $600.
Ik besef dat de omstandigheden die iemand ertoe aanzetten een vaderschapstest te ondergaan, vaak moeilijk zijn. Ik hoop dat wat je ook wilt waar blijkt te zijn. Meer nog, ik hoop dat wat waar blijkt te zijn, iets wordt dat u leert te willen.
Get Dr. Greene’s Zwangerschapsnieuwsbrief
Teken in op Dr. Greene’s GRATIS week-voor-week nieuwsbrief, afgestemd op uw zwangerschap om u op de hoogte te houden van elke fase van de ontwikkeling van uw baby.