Siberisch muskushert
Beschrijving
Verschildende kenmerken – Het Siberisch muskushert is een klein lid van de hertenfamilie; het weegt 7 – 17 kg (15 – 38 lb). Het mannetje heeft hoektanden die tot 8 cm lang worden en tot ver onder de lippen uitsteken.
Habitat
Het Siberisch muskushert geeft de voorkeur aan bos en kreupelhout op hoogtes van 2600 – 3600 m; komt voor in Siberië, Mongolië, Noordoost-China, Noord-Korea, Zuid-Korea en het eiland Sakhalin.
Dieet
Een verscheidenheid aan vegetatie, zoals bladeren, bloemen, jonge scheuten en grassen. Hij eet ook twijgen, mossen en korstmossen, vooral in de winter.
Noten
Musherten zijn sterk territoriaal. Binnen zijn leefgebied maakt het regelmatig gebruik van goed begaanbare paden die gebieden verbinden die gebruikt worden om te eten, te schuilen en voor andere activiteiten. Mannetjes markeren hun territorium door met hun staartklier tegen bomen en stenen te wrijven.
De stof die uit de muskusklier van het mannetje wordt verkregen, wordt gebruikt bij de vervaardiging van parfum en zeep en, in het Verre Oosten, voor diverse medicinale doeleinden.
Overbejaging van mannetjes voor muskus is een belangrijke factor in de achteruitgang van het Siberische muskushert. Bovendien worden vrouwtjes en mannetjes die te jong zijn om muskus te produceren (minder dan 3 jaar oud), gevangen in vallen die voor mannetjes zijn opgezet. Ook het verlies van zijn boshabitat is een factor.
Terug naar begin van de pagina