Als je ooit met een brandweerman praat, kom je er snel achter dat er een diep, maar vaak onuitgesproken gemeenschapsgevoel bestaat binnen hun beroep, en onder elkaar. Die onuitgesproken kameraadschap vereist vertrouwen, communicatie en een gemeenschapsgevoel. En dat geldt ook voor bijnamen.
Frankly, bijnamen broeden in gemeenschap. En een van de laatste overblijfselen van “echte gemeenschap” in onze moderne wereld bevindt zich in de lokale brandweerkazernes. Het delen van maaltijden, het uitwisselen van verhalen, het naar beneden glijden van palen, het aantrekken van de laarzen, en de “life on the line” werkervaringen hebben een manier om dat te doen. Het impliciete vertrouwen en gemeenschapsgevoel is ongeëvenaard. En, als gevolg daarvan, zijn brandweerkazernes een grote bron van bijnamen.
Hollywood’s uitdrukking van de lokale brandweerkazerne en bijnamen kwam tot ons 20 jaar geleden, met de film Backdraft. Bijnamen waren een punt van verbinding in die film. Er was Kurt Russell als “Bull”, Scott Glenn als “Axe” en Robert De Niro als “Shadow.”
Lager bij huis, bezocht ik onlangs een brandweerkazerne in Milwaukee om de prevalentie en relevantie van bijnamen te bevestigen, op en naast de ladder. De lokale luitenant die ik sprak bevestigde dat bijnamen nog steeds een groot deel uitmaken van de traditie van het brandweerwerk.
“Er zijn een heleboel bijnamen in alle 36 brandweerkazernes in Milwaukee,” zei hij. En het klonk alsof hoe actiever de kazerne, hoe meer gelegenheid er is om bijnamen te genereren. Sommige kazernes registreren meer dan 2.000 oproepen in een jaar, of ongeveer 10 per dag.
De plaatselijk bekendste is misschien wel “Brandweerman Jim”, die van tijd tot tijd op de lokale FM-radio verschijnt via “The Bob and Brian Show.” Maar er is ook een brandweerman uit Milwaukee met de bijnaam “De Stem van het Volk.” Het lijkt erop dat deze brandweerman een vrij goede kijk heeft op alles wat er in de stad gebeurt. Er is ook “Shenny” en “BSJ”, een afkorting voor zijn veellettergrepige geboortenaam. Ik heb ook geleerd van “Greasy” en “Sweaty” en “Clavin” – bijnamen die waarschijnlijk voor zichzelf spreken.
Soms kan een bijnaam ook een verwijzing zijn naar een bepaald stereotype. Ik heb geleerd dat er sommige brandweermannen zijn die “in vorm lijken te zijn, maar gemakkelijk gewond raken & schade oplopen.” Dit type brandweerman heeft de bijnaam “Fine China” of “Chalk Bones.” Heel toepasselijk.
Ik sprak ook met leden van een lokale vrijwillige brandweer in Ozaukee County. Zij waren zich terdege bewust van de bijnaamtraditie in de brandweergemeenschap, maar wezen er ook snel op dat bijnamen veel vaker voorkomen waar de brandweerlieden betaald en fulltime zijn.
“Iets over het samenleven in een 24-uurs ploegengemeenschap doet dat,” zei hij.
Dus de volgende keer dat je een lokale brandweerman ziet nadat hij of zij betrokken is geweest bij wat zij noemen een directe aanval, of “…het natte spul op het rode spul zetten,” is de kans groot dat er een bijnaam wordt gegenereerd, of in vlammen opgaat, ergens.