Barry Roal Carlsen
Ik was een paspoort aan het aanvragen op het postkantoor in mijn voorstad Houston toen de postbode die mijn papieren bekeek over de balie leunde, samenzweerderig zijn ogen dichtkneep en net boven fluistertoon vroeg: “Weet u wat een bubbler is?”
Ik besef dat de nationale veiligheid is aangescherpt, maar dit leek toch een vreemde vraag. Misschien had het State Department een obscure beoordeling van intellect ingesteld. Als dat zo is, vraag me dan iets uitdagender, zoals wat sphenopalatine ganglioneuralgia betekent.
Toen glimlachte hij.
“Ik zie dat je in Wisconsin bent geboren. Ik kom zelf uit Waupun,” legde hij uit.
Beter dan een geheime handdruk, betrouwbaarder dan SSL-codering, voor degenen onder ons die niet meer in de staat wonen, lijkt kennis van het woord bubbler een geheime code voor, “Ja, ik kom uit Wisconsin.”
Ik wist niet eens dat er een ander woord voor bubbler was – Een drinkfontein? Echt waar? – totdat ik naar de UW ging en een stel Minnesotanen ontmoette die me nooit konden vertellen waar de bubbler was, omdat ze niet wisten wat de bubbler was. Ik bedoel, wat is jouw probleem? Je woont vlak naast Wisconsin; is het woord nooit over de grens gelekt?
Een snelle lezing van de bron voor alles wat vandaag de dag waar en betrouwbaar is – Wikipedia – vertelt me dat een bubbler eigenlijk een Bubbler is, een handelsmerknaam voor een product dat in 1888 is uitgevonden door wat nu Kohler Company is. Blijkbaar schoot de oorspronkelijke Bubbler water een centimeter recht de lucht in, waardoor het borrelende fenomeen ontstond dat het product zijn naam gaf. Na enkele jaren werd het ontwerp aangepast zodat het water een boog maakte, wat het drinken ervan vergemakkelijkte. Er staat een originele Kohler Bubbler voor het Capitool van de staat Wisconsin – althans, volgens Wikipedia, die twee foto’s toont, een van de Bubbler alleen en een tweede waarop te zien is hoe hij in gebruik is.
Ik herinner me nog dat ik als kind elke dag na de pauze in de rij stond voor de Bubbler. De belofte van een koel, verfrissend drankje werd echter vaak tenietgedaan door de realiteit van een lauwe slok, met de leraar die ons waarschuwde om onze mond niet op het mondstuk te zetten, de schijnbare ground zero voor pestilence in Appleton.
Net als andere ontheemde Badgers, vraag ik meestal aan mensen die zeggen dat ze uit Wisconsin komen of ze weten wat een Bubbler is. Tot voor kort was het antwoordpercentage 100 procent. Toen ontmoette ik twee vrouwen uit Eau Claire op een conferentie. Ze leken in de dertig, en ze leken in alle opzichten normaal, behalve, tot mijn verbazing, dat ze niet wisten wat een Bubbler was.
Ik vroeg me af: heb je je hele leven in Wisconsin gewoond? Komen je ouders uit Wisconsin? H’mm. Is het mogelijk dat de term alleen in het oosten van Wisconsin bestaat, en dat ik me moet verontschuldigen bij die Minnesotanen van eind jaren zeventig? Wat is het volgende: Milwaukee dat wordt uitgesproken alsof het drie lettergrepen heeft?
Het lijkt er niet zozeer op dat het een geografische factor is, maar dat Bubbler-bewustzijn samenhangt met leeftijd. Een website die ik op een avond vond door wat rond te klikken zei dat het een “oude school” term is die wordt gebruikt door ouder wordende Badgers. (Ik kan me de bron niet herinneren, maar ik herinner me zeker de scheldwoord.)
Ik woon al vijfentwintig jaar in Texas, en ik veronderstel dat dat lang genoeg is om te stoppen de drinkfontein een Bubbler te noemen. Maar als dassen van nature brommerig zijn – ik bedoel woest – dan zal de tijd ons niet milder maken, toch? Dus nu weiger ik absoluut om de Bubbler iets anders te noemen (wat tot gevolg kan hebben dat ik dorst krijg op onbekende openbare plaatsen, maar dat is een kleine opoffering voor het principe). Ik heb mijn inheemse Texaanse kinderen al vroeg opgeleid om het ook een Bubbler te noemen, tenminste als ze bij mij zijn. Als ze y’all kunnen zeggen in plaats van you guys, dingen kunnen opbergen in plaats van weg, en een test kunnen afnemen in plaats van over een onderwerp, kunnen ze dit accepteren.
Zoals de Rio Grande voor Texanen of de Mississippi voor hen die langs haar oevers wonen, is de Bubbler niet alleen een drinkfontein – het is een waterig symbool van mijn Wisconsin erfgoed. Het zegt wie ik ben en, weet ik nu, mijn geschatte leeftijd.
Kon ik de Bubbler van de Jeugd maar vinden.
Barbara Belzer Adams woont in Houston, Texas.
Gepubliceerd in het Voorjaarsnummer 2012
Tags: Alumni