HISTORISCHE VERSCHILLEN
Dus, laten we beginnen met het vergelijken van de geschiedenis van deze intrigerende Mastiffs, en we beginnen met de English Mastiff – een oud ras dat naar schatting 2’000 jaar oud is. De exacte geschiedenis van deze reuzen is omstreden, maar de meest waarschijnlijke voorouders van de huidige English Mastiffs zijn twee nu uitgestorven reuzenrassen: de Kaukasische Alaunt en de Alpine Mastiff. De Alpine Mastiff is een afstammeling van de legendarische oude Griekse Molossus Hound zelf – de beroemde voorouder van al onze Mastiff-type rassen van vandaag.
Naast hun rol als oorlogshonden, werden Engelse Mastiffs door de eeuwen heen gebruikt om vee en eigendommen te bewaken tegen indringers van mensen, beren en andere roofdieren. In de jaren 1500 en 1600, werden deze uiterst capabele honden ook ingezet bij de jacht en het bull baiting. In 1859, werd de eerste officiële rasstandaard voor de English Mastiff gepubliceerd, en in de eeuwen die volgden, werd deze dappere reus wereldwijd populair als zachte metgezel en familie hond.
Net als de English Mastiff, is de Bullmastiff ook afkomstig uit Groot-Brittannië. Echter, het ras is veel jonger dan de Engels Mastiff en werd opgericht in het midden van de 19e eeuw door jachtopzieners. Om te voorkomen dat stropers op illegaal wild zouden jagen, hadden deze mensen een bekwame waakhond met een goede neus nodig die de stropers zou opsporen en aanhouden totdat zij zelf ter plaatse konden komen.
Wat die jachtopzieners nastreefden was een grote, krachtige hond die goed in staat was de illegale jagers tegen te houden. Deze hond moest genoeg natuurlijke agressie bezitten om de indringers aan te vallen, maar ook genoeg terughoudendheid om hen niet ter plaatse te verscheuren of te doden. Voor dit doel, kruiste men de Old English Bulldog en de Engelse Mastiff – vandaar de naam Bullmastiff.
Terwijl de Bulldog prooidrift en agressie in het nieuwe ras bracht, zorgde de relatief langzame en volgzame Mastiff voor zowel de lichaamsmassa als de vereiste terughoudendheid.
Dankzij het uitstekende werk van de jachtopzieners, maakte de bewakingsvaardigheden van de Bullmastiff deze honden al snel populair ver buiten hun geboorteland Groot-Brittannië. In 1934 werd het ras erkend door de AKC, en, vandaag de dag, is de Bullmastiff een populaire waakhond in veel landen van de wereld.
VERSCHILLEN IN LOOK
Zowel de Bullmastiff en de English Mastiff zijn reuzen onder de reuzen hondenrassen van de wereld. Hoewel ze beide grote, immens grote botten en goed gespierde lichamen hebben, zijn ze relatief gemakkelijk uit elkaar te houden – met de English Mastiff die aanzienlijk groter en zwaarder is dan zijn Bullmastiff neef. Beide honden hebben een gigantische, blokachtige kop met een duidelijke stop en een relatief korte snuit met uitgesproken jowls. Hun V-vormige oren zijn klein en hangen naar beneden, en hun ogen lijken droopy als gevolg van de losse huid op hun gezicht – die de diepe gezichtsplooien karakteristiek voor brachycephalic (dat is, kort-hoofdige) rassen vormt.
Engelse Mastiffs behoren tot de grootste rassen en zijn DE zwaarste hondenras in de wereld, met volwassen reuen staande tot ongelooflijke 91 cm op de schoft – dat komt neer op bijna 36 centimeter. Deze indrukwekkende reuzen kunnen tot een verbazingwekkende 100 kg wegen – dat is 220 pond. Zoals bij elk ras, zijn de teefjes iets kleiner en lichter.
Bullmastiffs, aan de andere kant, bereiken “slechts” een hoogte van 69 cm – of 27 inches -, voor volwassen reuen, met een gewicht van maximaal 59 kg, of 130 pond. Ook hier zijn de teefjes iets kleiner en lichter gebouwd.
In tegenstelling tot andere Mastiff rassen zoals de Cane Corso of de Napolitaanse Mastiff, komen ze beide met ongecoupeerde oren en ongecoupeerde staarten.
Zowel de Bullmastiff als de English Mastiff hebben een korte, zachte, en natuurlijk glanzende vacht die in een verscheidenheid van kleuren kan komen. Voor de Bullmastiff staan de rasstandaarden gestroomd, rood en reebruin toe. Zeer vergelijkbaar in kleur, kan de English Mastiff komen in gestroomd, abrikoos of reebruin. Beide rassen hebben een masker van zwarte vacht rond hun gezicht.
INTELLIGENTIE & TRAINABILITEITSVERSCHILLEN
Nu, laten we eens kijken hoe intelligent en trainbaar deze majestueuze en massieve Mastiff rassen zijn. Beide zijn uitgerust met een behoorlijke mate van intelligentie, en toch is deze intelligentie gekoppeld aan een sterke neiging om zelfstandig te denken en te handelen. Met andere woorden: Ze hebben een eigen wil en zijn daarom soms moeilijk te trainen. Conventionele methoden die harde correcties inhouden zullen bij dit type hond niet werken. Dit is overigens typerend voor de meeste Mastiff rassen, en het maakt het trainen ervan zeer uitdagend voor de onervaren eigenaar.
Daarom moeten beide rassen vanaf de puppy-tijd worden getraind in gehoorzaamheid en omgangsvormen. Hun enorme omvang en massa maken dit extra cruciaal, omdat u niet wilt dat mensen op straat schrikken van een uit de hand gelopen Mastiff die hen aanvalt.
Beide rassen hebben veel baat bij de sterke leiding van een ervaren eigenaar. Mits met zulk leiderschap en goede socialisatie, kunnen deze honden heel bevredigende niveaus van gehoorzaamheid bereiken. Dit gezegd hebbende, de English Mastiff heeft de neiging iets coöperatiever te zijn en gretig om hun eigenaren te behagen door middel van het gehoorzamen van commando’s. In het geval van de Bullmastiff kan een hoger niveau van koppigheid – of, in vriendelijker woorden: onafhankelijkheid – worden waargenomen. Vermoedelijk is dit te wijten aan de invloed van de Old English Bulldog.
TEMPERAMENT DIFFERENCES
En dit brengt ons bij de temperamenten van deze sterke, supergrote rassen. Dankzij hun geschiedenis als stierenvechters en oorlogshonden, zijn zowel de Bullmastiff als de English Mastiff uitstekende waak- en persoonlijke beschermhonden. Gemakshalve, geen van beide rassen heeft enige training nodig om hun eigenaren en huizen te verdedigen.
Met dat gezegd, de Bullmastiff heeft de neiging om iets scherper te zijn en sneller te reageren op de gelegenheid in het geval van een echte-life situatie: Nogmaals, een eigenschap geërfd van de agressieve Old English Bulldog in zijn afstamming. Vooral na het overschrijden van de één jaar grens, ontwikkelen Bullmastiffs een diepe afkeer van vreemden. Hun beschermende instincten komen rond die tijd op gang, en zorgen ervoor dat de hond zijn eigenaars en eigendommen scherp in de gaten houdt.
Engelse Mastiffs, aan de andere kant, kunnen enigszins terughoudend zijn als het aankomt op het actief aanvallen van een persoon: Ze zullen nog steeds handelen, mocht het nodig zijn, maar zijn meer volgzaam in het algemeen. Dat is precies waarom de jachtopzieners van het oude Engeland de noodzaak zagen om de agressie van de Bulldog en de bereidheid om toe te slaan te combineren met de nogal trage Engelse Mastiff met zijn over het algemeen vriendelijke inborst tegenover alle mensen.
Als het aankomt op het niveau van loyaliteit van beide rassen, toewijding en genegenheid voor hun eigenaren – zijn ze redelijk gelijk: Extreem liefdevol en toegewijd, vormen ze een sterke emotionele band met hun mensen. Beide rassen zijn absoluut dol op kinderen en zijn uitstekende huishonden en familiemetgezellen. Ze zijn ook heel kalm, rustig, ontspannen en zachtaardig in huis. En zeer afgemeten in hun bewegingen, waardoor ze minder snel jonge kinderen omver lopen dan andere grote rassen.
In mijn persoonlijke mening, is de Engelse Mastiff HET ultieme familie beschermer ras dat er bestaat – hun natuurlijke liefde en geduld met kinderen wordt zelfs niet overtroffen door de beroemde Newfoundland. Bullmastiffs volgen dit voorbeeld op de voet, maar zijn misschien iets minder kalm en geduldig vanwege, alweer, hun Bulldog afkomst.
VERSCHILLEN IN OEFENING EN VERZORGING
Beide absoluut geweldige Mastiff rassen zijn vrij laag in hun energieniveau. En ondanks hun enorme omvang, hebben ze eigenlijk niet veel lichaamsbeweging nodig om kalme en tevreden hondse metgezellen te zijn.
Natuurlijk genieten zowel de Bullmastiff als de English Mastiff volop van speelsessies en mooie wandelingen met hun eigenaren – ze hebben er gewoon minder van nodig dan rassen met veel energie, zoals de Mechelaar of de Pitbull Terrier. En hoewel het geweldig is als u uw Mastiff een grote tuin of tuin kunt bieden om te rennen en te spelen, is dit niet absoluut noodzakelijk – als u ze elke dag wat tijd kunt geven om los te lopen, kunnen beide rassen zich absoluut aanpassen aan het leven op een appartement. Nu, dit kan sommigen van u verbazen, maar hun aangeboren kalmte maakt ze veel betere appartement honden dan kleinere en meer beweeglijke rassen, zoals bijvoorbeeld terriers. Dus, afgezien van speeltijd, ontspannen wandelingen en af en toe rennen, zal uw Mastiff heel tevreden zijn met een paar kortere wandelingen per dag.
Nou, als het gaat om de vachtverzorging, zijn deze rassen weer zeer vergelijkbaar, omdat ze elk komen met een korte, gladde vacht die vrij gemakkelijk en moeiteloos te verzorgen is. Om ze mooi en glanzend te houden, hebben de Bullmastiff en de English Mastiff niet veel meer nodig dan een wekelijkse borstelbeurt met een zachte borstel of een handschoen. Natuurlijk, zoals bij de meeste rassen, zijn de lente en de herfst verharingsseizoenen voor de Bullmastiff en de English Mastiff, en u zult ze meer dan gewoonlijk moeten borstelen tijdens deze periodes. Buiten de verharingsperioden in de lente en de herfst verharen beide rassen nauwelijks.
Omwille van hun grote wangen, echter, vereisen de zachtaardige reuzen wel een beetje meer zorg dan de meeste andere hondenrassen: Ze zijn uitgerust met diepe gezichtsplooien die dagelijks moeten worden schoongemaakt om huidinfecties te voorkomen. Bovendien hebben ze de neiging nogal wat te kwijlen, vooral vlak na het eten en drinken, en ook wanneer ze op eten of traktaties anticiperen. Door proactief te werk te gaan, voorkomt u dat uw meubilair onder de kwijllaag komt te zitten: U kunt bijvoorbeeld een mooie sjaal om de nek van uw hond binden, die u vervolgens kunt gebruiken om overtollig kwijl weg te vegen – voordat de hond de kans heeft om het over uw meubels te verspreiden door middel van het schudden van zijn kop
Samenvatting
En dit brengt ons aan het einde van onze bespreking van deze twee prachtige Mastiffs die veel kenmerken gemeen hebben – beginnend bij hun majestueuze en tamelijk intimiderende uiterlijk en reikend tot aan hun sterk onafhankelijke, maar aanhankelijke en liefdevolle karakter.