Chronische duizeligheid: treat with exercise, not drugs

  1. Vincent A van Vugt, huisarts-registrar en promovendus1,
  2. Henriëtte E van der Horst, hoogleraar huisartsgeneeskunde1,
  3. Rupert A Payne, consultant senior lecturer in primary health care2,
  4. Otto R Maarsingh, huisarts en senior onderzoeker1
  1. 1Departement Huisartsgeneeskunde & Ouderengeneeskunde, Amsterdam Public Health Research Institute, VU Medisch Centrum, 1081 BT Amsterdam, Nederland
  2. 2Centre for Academic Primary Care, University of Bristol, UK
  1. Corresponderend auteur: V A van Vugt v.vanvugt{at}vumc.nl

Wat u moet weten

  • Patiënten met vertigo moeten eerst behandeld worden met een specifieke behandeling voor de onderliggende vestibulaire ziekte

  • Vestibulaire revalidatie is een vorm van oefentherapie die is bedoeld om het proces van vestibulaire compensatie, dat is verstoord bij patiënten met chronische draaiduizeligheid, te optimaliseren

  • Patiënten met chronische draaiduizeligheid die niet reageren op ziekte-specifiekespecifieke behandelingen moeten vestibulaire revalidatie worden aangeboden in plaats van geneesmiddelen tegen vertigo

Chronische vertigo is een uitdagend probleem. Momenteel worden patiënten in de huisartsenpraktijk meestal behandeld met betahistine (off-label gebruik), terwijl er sterker bewijs bestaat voor de effectiviteit van vestibulaire revalidatie.

Vertigo is de meest voorkomende vorm van duizeligheid.1 Elk jaar heeft ongeveer 1 op de 20 mensen in de algemene bevolking last van vertigo.2 Ongeveer 80% van deze mensen die last hebben van vertigo vindt dat het hun dagelijks functioneren ernstig belemmert.2 Aangezien de symptomen van vertigo veel mensen verhinderen om te werken en leiden tot een verhoogd valrisico en een groot beroep op de gezondheidszorg, vertegenwoordigt vertigo ook een aanzienlijke economische kostprijs.2

De meeste gevallen van vertigo worden veroorzaakt door perifere vestibulaire aandoeningen zoals neuronitis vestibularis, benigne paroxysmale positionele vertigo, vestibulaire migraine en de ziekte van Ménière.2 De initiële behandeling varieert, afhankelijk van de meest waarschijnlijke vestibulaire aandoening. Kader 1 geeft een overzicht van specifieke behandelingen voor de meest voorkomende perifere vestibulaire aandoeningen.

Kader 1: Specifieke behandelingen voor de meest voorkomende perifere vestibulaire aandoeningen

Vestibulaire neuronitis
  • Er is geen curatieve behandeling bekend voor vestibulaire neuronitis; het bewijs voor de effectiviteit van behandeling met corticosteroïden is onvoldoende3

  • Symptomatische behandeling met vestibulair onderdrukkende medicatie (anticholinergica, antihistaminica en benzodiazepinen) en anti-emetica kan worden gegeven in de acute fase van vestibulaire neuronitis.4 Echter, deze middelen niet langer dan drie dagen worden voorgeschreven5 6 omdat ze averechts kunnen werken door onderdrukking van vestibulaire compensatie4

  • Vestibulaire revalidatie is geïndiceerd als de patiënt chronische duizeligheid ervaart7

Benigne paroxysmale positieduizeligheid (BPPV)
  • Patiënten die verdacht worden van posterieure kanaal BPPV …

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.