hoe oefen je je muzikale gehoor om beter te worden als muzikant
In dit bericht (deel één van een vrij uitgebreide, tweedelige duik in dit onderwerp) zal ik het hebben over het concept van het “muzikale oor” en hoe het trainen ervan door het regelmatig uitvoeren van zogenaamde “ear training” oefeningen je algehele begrip van muziek en je vermogen om op het gehoor te spelen ten goede komt.
AR TRAINING
WAT ZIJN DE VOORDELEN VAN OORD TRAINING EN IS HET VOOR JOU (HOE KUN JE CONTROLEREN OF JE “TONE DEAF” bent)
Intervallen
Een interval in de muziek is eenvoudigweg de afstand tussen twee noten.
Intervallen binnen een muziekstuk kunnen herkennen is bijzonder nuttig als je een stuk op het gehoor wilt overschrijven. Niet alleen stelt het je in staat de melodieën te zingen (we gebruiken deze vaardigheid als we melodische lijnen van een liedje zingen; het feit dat 9 van de 10 mensen in staat zijn de zanglijn van een liedje te herkennen en te imiteren, geeft aan dat de meeste mensen in feite al vrij bedreven zijn in het herkennen en herhalen van intervallen voordat ze enige training hebben gehad), maar belangrijker nog, in staat zijn de vaardigheid van intervalherkenning te gebruiken om basveranderingen te definiëren, is de allereerste stap in het uitzoeken van de harmonische structuur -de akkoordprogressie- van een liedje.
De eerste stap is onthouden
Belangrijk om hier te beseffen, is dat hoewel je misschien niet onmiddellijk in staat bent om elk interval correct te benoemen, 90% van de bevolking (grote kans dat jij hiertoe behoort) in feite in staat is om het te herkennen en te herhalen.
Gebaseerd op onze auditieve basisvermogens, is een groot deel van de bevolking perfect in staat om de melodie van een liedje te herhalen door het te zingen, nietwaar? Dan is er een deel van de bevolking dat gewoon geen uitmuntende vocalisten zijn en – hoewel ze de melodie kennen en in hun hoofd kunnen naspelen – gewoon niet de vocale beheersing hebben om met hun stem de noten te intoneren die ze bedoelen. Dit deel van de bevolking stuit eigenlijk net iets eerder op de grootste hobbel/het grootste obstakel voor “op het gehoor spelen” dan de rest van ons die deze vaardigheid nog niet helemaal onder de knie heeft: het daadwerkelijk spelen.
Het kunnen onthouden en naspelen van muziek in je hoofd, is echter in feite de allereerste stap in het kunnen herkennen van intervallen en het spelen op het gehoor.
Van het hoofd naar het instrument
Zangers “bespelen” het instrument “stem”. Vanwege het feit dat zij in feite één zijn met hun instrument EN het hun hele leven al “bespelen”, ermee brabbelen, praten en schreeuwen, hebben zij een groot voordeel ten opzichte van degenen onder ons die een ander bijltje hebben gekozen om onze muziek mee uit te voeren – zij kunnen onmiddellijk elke toon “vinden” die zij willen spelen.
Zelfs degenen onder ons die geen echte zangers zijn, maar gewoon een melodie kunnen neuriën of imiteren met hun stem (of zelfs fluiten) weten al dat wanneer je een toon “kent” -als je in staat bent hem te “denken” / “horen” / “spelen” in je geest- je hem ook kunt re-produceren.
Veel mensen kunnen hun stembanden goed genoeg beheersen om op zijn minst in de buurt te komen van de toon die ze in hun geest horen en hebben daarom het voordeel ervaren in het reproduceren van tonen dat vocalisten hebben boven andere instrumentalisten. Je hoeft niet te “mikken en slaan”, je voelt gewoon en doet, toch?
(Als je niet een van die mensen bent en echt niet de toon kunt zingen die je van plan bent te zingen, maak je dan geen zorgen, blijf gewoon bij het idee dat je de noot in je geest kunt “horen” / “naspelen”, of -als ook dit iets is waar je onzeker over bent- ga naar de “Toondoof Check” hieronder)
Het echte lastige is om een toon uit je hoofd uit te voeren op een instrument dat je kunt aanraken (niet bijdehand gaan doen door te zeggen dat je met het juiste setje messen ook de stembanden kunt aanraken). Hoe kun je “voelen” waar die toon zich bevindt op bijvoorbeeld een piano?
PLAYING “BY EAR”
Playing by ear betekent eigenlijk gewoon dat je dat wat je in je hoofd hoort, kunt vertalen naar de juiste noten op je instrument.
Wanneer we (een) noot(sen) die we horen op een keyboard willen reproduceren, moeten we de juiste toets(en) indrukken. Hoe weet je dan waar die noten zich precies bevinden?
Hoe kom je tot het “voelen” welke je moet spelen?
Gelukkig dat je het vraagt. Maar eerst de toondoofcheck.
Tweet dit
Spelen op je gehoor betekent weten welk akkoord je wanneer moet zeggen.
TWEET THIS
Goed, nu we dat uit de weg hebben, als je er nog bent, laten we dieper ingaan op hoe we dit in ons voordeel kunnen gebruiken.
De vaardigheid ontrafelen
Ik zal hier eerlijk tegen je zijn. Als je onmiddellijk een noot, melodie, akkoord of zelfs een meerstemmig akkoord wilt spelen, zonder enige referentie (kom daar zo op); als het je louter op klank wordt gepresenteerd, is dit een eindstadium dat – als je geen perfecte toonhoogte hebt, een vaardigheid die zeer zeldzaam is en vaak simpelweg wordt verward met “goede/getrainde oren”- een hele tijd gaat kosten om te ontwikkelen.
Niet om je te ontmoedigen, maar toch om te illustreren: Mij is altijd verteld dat mijn oren erg goed zijn en ik kan gemakkelijk alles kopiëren, afhankelijk van de complexiteit van de muziek, binnen “instant” – 10 seconden nadat ik het hoor.
Ik speel en verbeter mijn oren nu al zo’n 15 jaar, maar toch kan ik nog steeds niet doen wat ik net beschreef – dat wil zeggen, zonder enige referentie direct alle juiste noten aanslaan. Om iets op het gehoor uit te vinden, moet ik een referentie hebben en ook een beetje kunnen proberen en fouten maken bij het uitzoeken van een melodie.
Het feit dat ik kan doen wat de meeste mensen eigenlijk willen kunnen als ze “op het gehoor willen spelen,” is veelbelovend. We kunnen in feite het pad naar het verkrijgen van die vaardigheid op een manier deconstrueren, het afbreken in stappen die ons niet alleen geleidelijk en met gemakkelijk te begrijpen hapklare brokken naar dat schijnbaar verre beloofde land van spelen op het gehoor brengen, maar ook super efficiënt en waardevol op en van zichzelf zullen zijn, sterk verbeterend op je muzikaliteit met elke stap die je neemt.
Met andere woorden: door er beter in te worden, zul je eigenlijk al in staat zijn en uitvoeren; “spelen op het gehoor” vanaf het allereerste begin. Hier is hoe het globaal is uitgesplitst:
- Noten identificeren – intervallen herkennen.
- Het interval gebruiken om basprogressies (en melodieën) te identificeren
- Het identificeren van het geslacht – het herkennen van akkoorden.
- Het matchen van bas + akkoord.
- Herkennen en toevoegen van extensies
- (Verplaatsen binnen toonsoort, of uit toonsoort)
Zoals aangegeven, met een stem, is er geen drukken, slaan, tokkelen of tokkelen op de juiste toets, snaar of wat dan ook, die de noot in je hoofd re-produceert. Je “voelt” en “doet” het gewoon.
Dit geeft de vocalist nog een voordeel: hij hoeft de naam en het “uiterlijk” van de noot (waar hij zich bevindt) niet te kennen, om hem te vinden en te spelen.
Op elk ander instrument is dit -gelukkig, of misschien ook niet- wel nodig. Tenminste in het begin van deze “earie” reis.
Het is belangrijk te beseffen dat om de aangewezen noot(sen) te kunnen vinden, we theoretische kennis moeten combineren, met gehoor.
In de wereld van het spelen op gehoor, kan het een niet zonder het ander. Je moet weten waar je mee te maken hebt – wat het eigenlijk IS dat je hoort – in een theoretische uitleg.
Dit stelt ons in staat de vaardigheid af te breken en opnieuw op te bouwen met een diepgaand begrip.
In die zin kan “spelen op gehoor,” dat vaak verward wordt met het eindresultaat van “perfecte toonhoogte,” (terzijde: zeg ik dat je perfecte toonhoogte kunt “leren”? Zeker.) kan worden geëmuleerd, bedrogen in als je wilt, vanaf een zeer vroeg stadium van het krijgen van beter in het.
De eerste stap om dit te doen is waar het identificeren van intervallen in het spel komt.
De volgende post zal ik je alles vertellen over die. Hoe je ze kunt oefenen, gebruiken en hoe het kunnen herkennen ervan nauw samenhangt met de basis van het begrijpen van muziek.
Answers Tone Deaf alternative check: 1 – niet hetzelfde (laatste noot verschilt); 2 – niet hetzelfde (eerste noot verschilt); 3 – hetzelfde