Full-contactEdit
Een (full) contactsport is elke sport waarbij significante fysieke impactkracht op spelers, opzettelijk of incidenteel, is toegestaan of binnen de regels van het spel valt.
Contactacties omvatten tackelen en blokkeren (American football) en een hele reeks andere bewegingen die aanzienlijk kunnen verschillen in hun regels en mate van toepassing.
Voorbeelden van full-contact sporten zijn American football, Canadian football, rugby union, rugby league, rugby sevens, ijshockey, Australian rules football, lacrosse, hurling, arena football, Futsal, onderwatervoetbal, waterpolo, slamball, roller derby, kabaddi, quidditch, shinty en rolstoelrugby.
Vull-contact vechtsporten omvatten boksen, gemengde vechtsporten, Sambo, Sumo, worstelen, Muay Thai, Braziliaanse jiu-jitsu, judo, Sanshou, verschillende vormen van full-contact karate, en sommige vormen van Taekwondo
Semi-contactEdit
Een semi-contact sport is typisch een gevechtssport met slagen en met fysiek contact tussen de strijders waarbij full-power technieken worden gesimuleerd. De technieken zijn beperkt tot beperkte kracht, en het bewusteloos maken van de tegenstander is verboden.
Sommige semi-contact sporten gebruiken een puntensysteem om de winnaar te bepalen en gebruiken uitgebreide beschermende uitrusting om de atleten te beschermen tegen verwondingen. Voorbeelden van semi-contact sporten zijn karate, kickboksen, kalaripayattu, diverse Koreaanse vechtsporten die sparring volgens contactregels omvatten, kendo en taekwondo.
Een andere indicator van een semi-contact vechtsport wedstrijdsysteem is dat na het belonen van een punt de tegenstanders worden gescheiden en de wedstrijd vanaf een veilige afstand wordt hervat, maar vaak kan worden betwist of sommige vechtsporten in de ene of de andere contactgroep thuishoren.
Beperkt-contactEdit
Beperkt-contact sporten zijn sporten waarvoor de regels specifiek zijn ontworpen om contact tussen spelers, opzettelijk of onopzettelijk, te voorkomen. Contact kan nog steeds plaatsvinden, maar straffen worden vaak gebruikt om substantieel contact tussen spelers te verbieden. Bijvoorbeeld: “Basketbal is volgens de regel een contactloze sport.” Als je een wedstrijd hebt gezien, weet je dat er veel contact is in basketbal, maar het is allemaal illegaal, scheidsrechters staan het toe totdat het van invloed is op het spel. Er is geen manier om een speler legaal te stoten of neer te slaan in basketbal, in tegenstelling tot full-contact sporten zoals rugby, waar het volkomen legaal is om een speler van de bal te slaan, of zelfs op verschillende manieren naar de grond te slaan. Deze straffen, waaronder het fysiek verwijderen van spelers uit het speelveld, betekenen dat contact matig of zeldzaam is.
Voorbeelden van sporten met beperkt contact zijn basketbal, honkbal, softbal, handbal, flag football, Gaelic football, tag rugby, veldhockey, ultimate, dodgeball, dames lacrosse, netbal, volleybal, squash, bandy, floorball, onderwaterhockey, paintball, polo, korfbal, walking football, jianzi, cycle polo en goalball.
Non-contactEdit
Non-contact sports are sports where participants compete alternating in lanes or are physically separated such as to make it nearly impossible for them to make contact during the course of a game without committing an out-of-bounds offense or, more likely, disqualification. Voorbeelden van contactloze sporten zijn cricket, tennis, tafeltennis, badminton, golf, bowling, bowls, croquet, pool, snooker, bossaball, darts, curling, touwtrekken, bodybuilding, zwemmen, duiken, gymnastiek, sprinten, hardlopen, atletiek, wielrennen, roeien, freestyle voetbal, voetgolf, fistball, tchoukball en sepak takraw.