Culturele regio’s

In veel opzichten is Oklahoma echt een land van overgang. De Red River Valley, met zijn warme, vochtige klimaat, is een aanhangsel van het laagland van het zuiden. In het oostelijk deel van de staat lijken de ruige Ouachitas en Ozarks op de hooglanden van het aangrenzende Arkansas en in mindere mate op de zuidelijke Appalachians. Westwaarts wordt het terrein vlakker, en de bomen dunner, waardoor dat deel van Oklahoma een landschap krijgt dat lijkt op een groot deel van het binnenland. Ten slotte zijn de open ruimten en de uitgestrektheid van de Panhandle kenmerkend voor het Westen. De culturele patronen van Oklahoma zijn net zo gevarieerd als de fysieke kenmerken. De staat is gekarakteriseerd als Inheems Amerika, als het Hoogland Zuid, als het Laagland Zuid, als het Midwesten, als het Zuidwesten, en als het Westen, en ook als een gebied met een onzekere status of verwantschap.

De eerste bewoners van het huidige Oklahoma waren de Amerikaanse Indianen. Bij het Europese contact waren de belangrijkste stammen de Osage, Caddo, Wichita, en Kiowa. In de jaren 1820 en 1830 werden de vijf stammen (Cherokee, Choctaw, Chickasaw, Creek en Seminole) verplaatst van het zuidoostelijke deel van het land naar het deel van het informeel aangewezen Indian Territory (I.T.) dat nu Oklahoma is. Na de Burgeroorlog verplaatste de federale regering ook andere stammen naar dit gebied, waaronder de Cheyenne, Arapaho, en Apache. Lang voor 1907 was het aantal niet-indianen groter dan het aantal Amerikaanse Indianen, die in de eenentwintigste eeuw een duidelijke minderheid vormden. Hun culturele invloed op Oklahoma is echter nog steeds aanzienlijk. Inheemse tongen zijn bewaard gebleven, en tekens van de Cherokee-taal komen veel voor binnen de historische grenzen van de Cherokee Nation. Indiaanse plaatsnamen zijn talrijk, vooral in de voorgestelde staat Sequoyah, een gebied dat het hele oosten van Oklahoma omvatte. Traditionele wilde uienmaaltijden, varkensfrites en Indiaanse taco’s zijn nog steeds gangbaar voedsel. Seizoensgebonden verzamelen de Amerikaanse Indianen wilde voedselplanten. Naast wilde uien zijn dat onder meer hickory noten, groenten en paddestoelen (door de Cherokee respectievelijk kenuche, cochanie en wishi genoemd). Bovendien zetten de Amerikaanse Indianen heimelijk hun oude traditie van visvergiftiging voort. Indiaanse medicijnmannen genezen nog steeds zieken met de kennis die zij van ouderen hebben gekregen, en velen geloven stellig dat zij bovennatuurlijke krachten bezitten die voor goed of kwaad kunnen worden gebruikt. Bijgeloof is er in overvloed, zoals het geloof in “kleine mensjes”. Stompdansen en powwows bestaan nog steeds, en het landschap van Oklahoma is bezaaid met Indiaanse rookwinkels en gokfaciliteiten.

De Vijf Stammen hadden veel van de zuidelijke cultuur overgenomen voordat zij in het Indian Territory aankwamen. Tijdens de Burgeroorlog boden sommige stammen krachtige steun aan de Confederatie, maar andere waren verdeeld. Er zijn talrijke monumenten van de Geconfedereerden in Oklahoma. Al voor de Burgeroorlog arriveerden er kleine groepen zuidelijke migranten in Indian Territory, en in de jaren daarna veranderde een stroom in een vloedgolf. Veel van deze mensen verhuisden vanuit Arkansas en Texas.

Geografisch gezien wordt oostelijk Oklahoma over het algemeen beschouwd als een deel van het Upland South. Die regio omvat de ruigere delen van het Zuiden, en de economie werd gekenmerkt door boeren die hun eigen land bewerkten zonder slaven. Elementen van het laagland Zuiden waren grotendeels aanwezig in de Red River Valley. Hier ontwikkelde zich het plantagesysteem, en katoen werd verbouwd door slaven en later door voormalige slaven en hun nakomelingen. Inderdaad, sommige individuen in de Vijf Stammen waren van deze traditie. Momenteel is de Zuidelijke cultuur het sterkst in “Little Dixie” in het zuidoosten van Oklahoma, met als “hoofdstad” Durant. Na de verkaveling van Indiaans land en de onafhankelijkheid van de staat in 1907 werden zuiderlingen dominant in de onderste helft tot tweederde van Oklahoma. Oost-centraal Oklahoma wordt nu beschouwd als een deel van het “vernacular” zuiden, wat betekent dat de bewoners het als zodanig erkennen.

De volksarchitectuur van het Upland South maakt nog steeds deel uit van het Oklahoma-landschap. Tot deze categorie behoren verschillende houten constructies, huisjes op één paal (één verdieping hoog, één kamer diep), en I-huizen (twee verdiepingen hoog, één kamer diep). Veel Oklahoma gerechtsgebouwen staan op een centraal plein, wat een kenmerk is van het Upland South. Ook aanwezig is de volksbegraafplaats van het Upland South, met zijn zelfgemaakte markeringen, graven met kale grond, grafschuren, begraven met de voeten naar het oosten, en andere karakteristieke kenmerken. In Oklahoma ziet men ook de huizen met enkele en dubbele schoten en het huis met piramidevormig dak, beide zuidelijke vormen. De kleine plattelandskerk, met zijn doorzichtige ramen en kleine, of onbestaande, kerktoren, gebruikelijk in het zuiden, is ook overvloedig in het gebied.

Het dialect dat hier gesproken wordt, wordt aangeduid als South Midland, Mid-Southern, Plains Southern, Highland Southern, en Hill Southern. Al deze dialecten worden geassocieerd met het Upland South. Hollow (“holte”) is een karakteristiek toponiem, of terreingenerieke plaatsnaam, in het Upland South, en de term wordt in Oklahoma overvloedig gebruikt. Van de generieke toponiemen in Oklahoma die een regionale verwantschap hebben, zijn die van het Zuiden en South Midland het talrijkst.

Ook de voedselkeuzes, de religieuze voorkeuren, de muziek en de politieke gezindheid van de staat zijn over het algemeen zuidelijk. Er is een belangrijk zuidelijk element in het dieet van de regio. Oklahoma’s gerechten bestaan uit varkensvlees in alle vormen, kipfilet, barbecue, maïsbrood, meerval, hush puppies, okra, en biscuits and gravy. Verschillende van deze gerechten zijn opgenomen in de officiële staatsmaaltijd. Qua religie is het grootste deel van Oklahoma een verlengstuk van het zuiden. Baptisten overheersen hier, Methodisten zijn belangrijk, en Rooms-katholieken zijn nu relatief schaars. Bovendien beschouwen veel waarnemers Oklahoma als een deel van de Bible Belt, met zijn vurig fundamentalisme. De Bible Belt is niet beperkt tot het zuiden, maar is er wel sterk. Countrymuziek, een product van het Zuiden, is al lang populair in Oklahoma. Van bijzonder belang in Oklahoma en Texas was de Western swing, die verschillende tradities combineerde, maar countrymuziek bleef. Sinds de onafhankelijkheid van de staat vertoont een groot deel van Oklahoma een traditioneel zuidelijk stemgedrag. Tot voor kort steunden alle delen van de staat, behalve het noordelijke deel, over het algemeen de Democratische Partij. Dit gold vooral voor Little Dixie, dat generaties lang rechtlijnig Democratisch stemde.

Het Midden-Westen is ook vertegenwoordigd in Oklahoma. In de negentiende eeuw vestigden zich in de noordcentrale en noordwestelijke sector van de toekomstige staat veel mensen uit het middenwesten. Deze kolonisten verbouwden tarwe, het belangrijkste gewas van hun plaats van herkomst. De kerkgenootschappen in het Midden-Westen verschilden van die in het Zuiden. Methodisten waren talrijker dan in het zuiden, en Presbyterianen, Episcopalen en andere protestantse sekten waren belangrijk. De inwoners van het Midwesten hechtten veel belang aan hoger onderwijs. Zij gaven over het algemeen de voorkeur aan de Republikeinse Partij. Veel Oklahomans beschouwen hun staat nog steeds als een deel van het Midwesten. Het grootste deel van Oklahoma, met uitzondering van het zuidoostelijke deel, ligt binnen het domein van het Midden-Westen, ook al houdt de meer geconcentreerde kern op bij de zuidgrens van Kansas. Het noordoosten en noord-centraal van Oklahoma behoren tot het “Middle West” in de volksmond, dat wil zeggen dat de bewoners de regio als midwesters beschouwen. De meeste geleerden rekenen ook het noorden van Oklahoma tot het culturele Midden-Westen.

Een aantal geleerden heeft betoogd dat het Westen begint tussen de 98e en 100e meridiaan, die zich in Oklahoma uitstrekt van iets ten westen van Oklahoma City tot aan de rand van de Panhandle. Dit gebied is de oostgrens van de Great Plains, het klimaat is er subhumide tot semi-aride en bomen zijn er schaars. Hier bouwden de Plains Indianen hun tipi’s, en later bouwden de kolonisten zodenhuizen in plaats van traditionele houten gebouwen. De Santa Fe Trail liep door de Panhandle. Twee van de bekendste veepaden van de 19e eeuw, de Chisholm Trail en de Western Trail, doorkruisten deze sector. De laatste leidde naar Dodge City, Kansas. Oklahoma maakt deel uit van de streek waar de laat-negentiende-eeuwse rodeotraditie ontstond, en rodeo’s blijven populair in de staat. Oklahoma is trots op zijn westerntraditie. In Oklahoma City is het National Cowboy and Western Heritage Museum gevestigd, in Lawton het Museum of the Great Plains, en in Woodward het Plains Indians and Pioneers Museum. De Universiteit van Oklahoma huisvest de Western History Collection, een groot, nationaal erkend archief en bibliotheek gewijd aan de Western geschiedenis, en de University of Oklahoma Press geeft veel boeken uit over Western thema’s. Gulch, butte, draw, en badlands zijn allemaal generieke western-toponiemen die in de Sooner State voorkomen. Bovendien maakt het noordwesten van Oklahoma deel uit van het Westen in de volksmond, dat wil zeggen dat de mensen die er wonen zichzelf als westerlingen beschouwen.

Oklahoma wordt soms tot het zuidwesten gerekend. Dit is ongetwijfeld deels een gevolg van de nabijheid van Texas. Canyon en mesa zijn zuidwestelijke generieke toponiemen die in Oklahoma voorkomen. Al meer dan een eeuw woont er een aanzienlijke Latijns-Amerikaanse bevolking in Oklahoma. Mexicaanse restaurants zijn de etnische eetgelegenheden bij uitstek. De zuidelijke helft van de staat maakt deel uit van het zuidwesten in de volksmond. Bovendien rekent de Association of American Geographers Oklahoma tot zijn zuidwestelijke divisie.

In cultureel opzicht is Oklahoma een hybride die de kenmerken van een aantal volkeren en regio’s in verwaterde vorm vertoont. Hoewel het waar is dat Amerikaans-Indiaanse talen, voedsel, geloofsovertuigingen en andere kenmerken overleven, zijn de stammen geenszins geïsoleerd van de mainstream Amerikaanse cultuur. De meeste Amerikaanse Indianen spreken standaard Oklahoma Engels, hangen de religieuze sekten aan die in de regio gebruikelijk zijn, en hebben een levensstijl die veel lijkt op die van hun niet-indiaanse buren. Oost-Oklahoma maakt deel uit van het zuiden, grotendeels het Upland South, maar het is niet typisch zuidelijk. Hoewel elementen van de midwesterse cultuur in Oklahoma aanwezig zijn, is het niet typisch midwesters. Delen van de staat kunnen als westers of zuidwestelijk worden gezien, maar elders zijn betere voorbeelden te vinden. Als er iets kenmerkend is aan Oklahoma, dan is het wel de unieke mix van elementen uit een aantal culturele regio’s.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.