Er zijn, zoals het woord van God zegt, geheimenissen van God en zijn koninkrijk. Geen daarvan zijn diepgaander dan een begrip van wat Paulus de gemeenschap van zijn lijden noemde. Er zijn vele waarheden, die hier uiteengezet kunnen worden, maar ik zal mij op slechts één concentreren.
Jezus is en was de Godmens. Zijn dood was allesomvattend in die zin dat Hij stierf voor de zonden van de gehele mensheid; maar de liefde van God dwingt Hem deze waarheid op individuele basis toe te passen. God zond niet alleen zijn Zoon om zichzelf aan te bieden als het eeuwige offer van de wereld, en gaf eenvoudigweg een brede proclamatie aan de wereld dat het was gebeurd. Nee. Hij zond de Heilige Geest naar de wereld als niet alleen een getuige dat deze dingen waar zijn, maar veel kostbaarder dan dit; om tot elk individueel hart te spreken dat dit waar is voor hen. Op Golgotha zijn er misschien miljoenen of misschien wel miljarden die daar hebben gestaan, maar zij werden daar gebracht en één voor één bediend.
Jezus is echter niet alleen gestorven. Hij is opgestaan en heeft door die opstanding aan ieder mensenhart dat in Hem wilde geloven, hetzelfde nieuwe leven gegeven waarmee Hij uit het graf is gekomen. De gemeenschap van zijn lijden heeft niet betrekking op alle beproevingen en beproevingen waarmee wij allen van dag tot dag worden geconfronteerd. Nee, het is een hogere roeping, een goddelijke verkondiging en uitnodiging aan één en alle volgelingen van Jezus Christus. Jezus stierf voor allen; Hij stond ook op voor allen en sprenkelde zijn bloed op het altaar van God toen Hij opstond en voor zijn Vader verscheen.
Zijn Vader aanvaardde zijn offer voor allen en opende daardoor het menselijke hart voor het goddelijke. Wij zijn in Christus in een vitale eenheid met God zelf. Zijn leven is levend aan de binnenkant van ons hart. Wij zijn, net als Christus, volgens Paulus in Christus opgenomen toen hij stierf. (Zie Galaten 2:20) Wij zijn ook toegerust met het vermogen om vrijmoedig tot de troon der genade te komen.
“Laten wij dus vrijmoedig komen tot de troon van onze genadige God. Daar zullen we zijn barmhartigheid ontvangen en genade vinden om ons te helpen als we die het meest nodig hebben.” Hebreeën 4:16, NLT
Jezus heeft, zowel in zijn dood als in zijn opstanding, zijn leven voor anderen afgelegd. Het eeuwige offer van Jezus Christus eindigde niet met het kruis. Nee. Hij is in een vitale eenheid met ieder van ons. Hij draagt ons leed en doet namens ons voorbede bij de Vader. Hij kijkt niet alleen maar neer en is met een hart vol welwillendheid alleen maar bewogen door alles wat wij doormaken.
Nee, heilige van God, Hij is in vereniging met ons. Als wij pijn hebben, heeft hij pijn en voelt alles wat wij doormaken, omdat die twee in hem één zijn gemaakt. Er is niets, wat ons in dit leven kan treffen, waar hij immuun voor is. Hij voelt elke hartbreuk, is bewogen met medelijden bij elke traan. Zijn hart is bedroefd bij elke daad van misbruik, omdat hij voelt wat wij voelen. Hij kan niet anders, want toen Hij stierf voor de gehele mensheid wist Hij dat Hij, toen Hij opstond, Zichzelf voor altijd in een vitale verbinding met ons bracht.
Maar, wonder boven wonder, eindigt het hier niet. Nee, als wij vervuld zijn van zijn leven, en vervuld beginnen te raken met een honger om hem te kennen, begint er iets opmerkelijks te gebeuren. Paulus begreep maar al te goed de gemeenschap van zijn lijden (zie Handelingen 21:27-32). De littekens op zijn rug en de kerkers waarin hij een groot deel van zijn leven doorbracht zijn daar een levend bewijs van (Zie Handelingen 21 – 28). Wij volgelingen van Christus ondergaan, als wij tijd met Hem doorbrengen, een dramatische innerlijke verandering. Ergens en op de een of andere manier gaan wij over van een leven voor onszelf naar een leven voor anderen.
We vinden onszelf alleen in de seizoenen van de nacht en roepen tot God voor de pijn en het lijden van de gewonden om ons heen. We beginnen – beetje bij beetje – de focus van ons gebedsleven en doel voor het leven te laten transformeren door onze vitale verbinding met Hem, van egocentrisme naar het aanvoelen van onze Heer, de smarten en het lijden van anderen. We zijn gezegend om veranderd te worden door zijn groot hart, zodat we de gemeenschap delen van zijn lijden voor anderen.
“Opdat ik Hem ken, en de kracht Zijner opstanding, en de gemeenschap Zijns lijdens, gelijkvormig geworden aan Zijn dood.” Filippenzen 3:10 ASV
Gerelateerde links:
- Lees meer Paas Devoties
- Bekijk andere Dagelijkse Devotie Artikelen
- Vind meer Devoties van Michael Plemmons
- Krijg meer leiding van Spiritueel Leven
Kan God uw leven veranderen?
God heeft het voor u mogelijk gemaakt Hem te leren kennen en een verbazingwekkende verandering in uw eigen leven te ervaren. Ontdek hoe u vrede kunt vinden bij God. U kunt ons ook uw gebedsverzoeken sturen of online chatten met het CBN Gebedsteam