Dear Parent,
Santa here. Ik weet dat dit een moeilijk seizoen is geweest. Je achtjarige zoon keek je aan en zei dat ik niet echt was. Hoe kan dat nou? Is de onschuld en magie al weg? Het lijkt wel gisteren dat ze zo makkelijk overtuigd waren dat kruimels op het bord onweerlegbaar bewijs waren dat ik er was geweest. En ze hebben geen respect voor hoe hard ik werk om mijn handschrift op het jouwe te laten lijken!
Het maakt niet uit dat je nooit de kans hebt gekregen om ze te vertellen dat ik niet besta. De meeste kinderen komen zelf tot die conclusie.
Maar maak je niet te veel zorgen over je kinderen. Niet in de Kerstman geloven is niet bijzonder verontrustend voor hen. U, zoals veel ouders, bent er eigenlijk verdrietiger over dan uw kinderen. En ze zullen het je waarschijnlijk ook niet kwalijk nemen dat je ze hebt verteld dat ik besta. Kinderen die niet meer in mij geloven, vinden dat andere kinderen moeten worden aangemoedigd dat wel te doen.
En een beetje geluk kan geen kwaad, vooral gezien het bewijs dat mensen minder gelukkig zijn rond de kersttijd (met uitzondering van vrome christenen).
Het ouderschap is tegenwoordig zwaar. Ik krijg niet veel nieuws hier op de Noordpool, hoewel we veel meer hebben gekregen sinds mevrouw Claus de elfen overhaalde om met elfenstof een hobbelpaard te maken dat functioneert als een Amazon Echo. Maar uit het weinige nieuws dat we krijgen, kunnen we opmaken dat mensen superveroordelend zijn over elke beslissing die je neemt, inclusief je beslissing om je kinderen te vertellen (of niet) dat ze in de Kerstman moeten geloven.
Sommige christenen denken dat de Kerstman consumptie als religie versterkt. Inderdaad heb ik, net als de goden van religies, “strategische kennis” over wat uw kinderen doen dat goed en slecht is, waarbij ik meer aandacht besteed aan morele kwesties dan aan iets anders (ik besteed geen aandacht aan u, ouders, dus maakt u zich geen zorgen over het wissen van uw browsergeschiedenis, ho ho ho!). Maar de gelijkenis van geloven in mij met geloven in de goden van religies is ijl, omdat ik er niet in geslaagd ben een substantiële gemeenschap van ware gelovigen aan te trekken.
Jouw sceptische kinderen zijn niet alleen. Niet veel mensen ouder dan zeveneneenhalf jaar geloven in de Kerstman.
Sommigen denken dat kinderen over mij vertellen liegen is, en het vertrouwen vernietigt, maar er is geen bewijs dat dat gebeurt. In feite is er geen wetenschappelijk bewijs dat geloven in mij schadelijk is.
Maar het geloof kan ook voordelen hebben: kinderen zijn vrijgeviger nadat ze over mij hebben gepraat (in tegenstelling tot wanneer ze over huisdieren of de paashaas praten). Maar het is onduidelijk of het ter sprake brengen van de Kerstman goed gedrag bevordert.
Dus als uw kinderen niet meer geloven, of als ze dat nooit hebben gedaan, maakt het waarschijnlijk hoe dan ook niet veel uit. Maar wees niet te verdrietig. Het feit dat een ritje met de slee eindigt, betekent niet dat het niet leuk was, toch?
Gelukkige kerst voor iedereen, en een goede nacht voor iedereen,
Santa Claus