Dit is een afbeelding van een ongrijpbaar, kleiner-dan-microscopisch deeltje waarvan geen enkele wetenschapper op de planeet Aarde tot nu toe wist dat het bestond.
Pentaquark rendering door CERN.
Het wordt een pentaquark genoemd.
Wetenschappers zijn er al een tijdje naar op zoek. Maar dankzij de Large Hadron Collider bij CERN in Zwitserland, weten we nu dat het een echt ding is. Zoals, echt echt echt. Hm. Ik denk dat ik wel eens van quarks gehoord heb. Is het zoiets? Ja! Quarks zijn essentiële bouwstenen van zo’n beetje alles in het universum. Als je drie quarks aan elkaar plakt, krijg je een proton of een neutron. Plak een aantal protonen en neutronen aan elkaar, doe er een elektron of twee bij, en je krijgt een atoom.
De pentaquark is eigenlijk vijf quarks aan elkaar geplakt. Of, meer specifiek, het zijn vier quarks die aan een anti-quark zijn geplakt.
Er moet een Duits woord zijn voor de specifieke mix van schaamte en trots die deze grap waarschijnlijk bij je oproept. Afbeelding door Jonathan McIntosh/Flickr.
De ontdekking gebeurde omdat wetenschappers dankzij de Large Hadron Collider eindelijk de instrumenten hadden die ze nodig hadden om het ding daadwerkelijk te zoeken. Volgens een persbericht van CERN: “Het is alsof de vorige zoektochten naar silhouetten in het donker zochten, terwijl LHCb de zoektocht uitvoerde met het licht aan en vanuit alle hoeken.”
Wat eigenlijk bewijst:
De Large Hadron Collider is geweldig.
Image by Image Editor/Flickr.
Voor het geval je nog nooit van de Large Hadron Collider hebt gehoord: het is eigenlijk een gigantische deeltjesversneller die twee hoogenergetische stralen van minuscule, ultramicrosopische materie op elkaar afschiet door ultrahoge vacuümbuizen en rond supergeleidende elektromagneten bij -271.3 graden Celsius, dat is kouder dan de ruimte.
En de enige reden dat het bestaat? Om kleine deeltjes samen te smelten.
En de enige reden dat het kleine deeltjes samensmijt? Om geweldige nieuwe dingen over de wetenschap te ontdekken. Dat is gewoon fantastisch. Wetenschappers zullen de pentaquark nog een tijdje moeten bestuderen voordat ze erachter komen wat zijn bestaan echt betekent.
Het is niet meteen duidelijk wat precies het nut van pentaquarks is of waarom ze ertoe doen. Maar het feit dat ze bestaan, opent een enorme wereld van onderzoeksmogelijkheden die gisteren nog niet bestond.
Uiteindelijk zouden ze tot allerlei coole dingen kunnen leiden.
Voorlopig mogen we, dankzij CERN en de Large Hadron Collider, gewoon van de pentaquark genieten.
Het voelt nog steeds vreemd, maar goed.
En laten we eerlijk zijn. We hebben het verdiend.