Verkopers van tickets maken gebruik van verschillende middelen om zich te verzekeren van voorraden eersteklas tickets en eerder verkochte tickets (mogelijk in grote hoeveelheden) voor evenementen zoals concerten of sportevenementen. Gevestigde herverkopers kunnen opereren binnen netwerken van ticketcontacten, waaronder houders van seizoenskaarten, individuele ticketherverkopers, en ticketmakelaars. Zij maken er een zaak van om klanten moeilijk te vinden en eerder uitverkochte tickets te bezorgen die niet langer beschikbaar zijn via de officiële kassa.
Een ticket scalper aan het “werk”
Ticket scalpers (of ticket touts in het Brits) werken buiten evenementen, vaak met onverkochte tickets van makelaarskantoren in consignatie of zonder tickets en kopen extra tickets van fans tegen of onder de nominale waarde op speculatieve basis in de hoop ze met winst door te verkopen. Er zijn veel full-time scalpers die regelmatig op bepaalde plaatsen komen en zelfs een pool van trouwe kopers hebben.
Een veel voorkomend probleem bij wederverkoop is dat oplichters valse tickets verkopen aan nietsvermoedende kopers. Een andere veel voorkomende praktijk zijn scalpers die tickets verkopen die al aan de poort van de zaal zijn gescand, omdat toegang meestal alleen wordt toegestaan wanneer een ticket voor de eerste keer wordt gescand. Aangezien de tickets authentiek waren, kunnen kopers niet zien of een ticket al dan niet is gebruikt.
Een punt van zorg bij het kopen van tickets op straat van een ticket scalper of via een online veiling is dat de tickets die door ticketverkopers worden verkocht, zelf gestolen of nagemaakt kunnen zijn. Voor veel grote sportevenementen worden in de maanden voorafgaand aan het evenement vervalste tickets geveild. Deze criminelen en hun activiteiten moeten niet worden verward met legitieme ticketmakelaars en individuen die zich aan de wet houden om legaal tickets door te verkopen op de secundaire markt.
In 2009 begon Ticketmaster met de invoering van een “papierloze” beperkte ticketverkoop, waarbij tickets niet konden worden doorverkocht. In dit systeem bewijzen klanten hun aankoop door een creditcard en ID te tonen. De maatregel werd genomen als reactie op het scalpen van tickets en de opwaardering van tickets op secundaire markten en werd ingevoerd tijdens de World Wonder Tour van Miley Cyrus (2009), hoewel Ticketmaster er eerst mee experimenteerde tijdens de Black Ice World Tour van AC/DC (2008-10). Ticketmaster heeft sindsdien de naam van het systeem veranderd in “Credit Card Entry”. Het systeem vereist dat grote groepen samen met de persoon die tickets heeft gekocht naar binnen gaan. Sommige evenementen hebben Ticket Transfer waarmee de tickets van eigenaar kunnen veranderen en waarmee tickets kunnen worden overgedragen via de eigen systemen van Ticketmaster. Deze kunnen later niet worden doorverkocht of overgedragen via ticketuitwisselingen zoals StubHub.
Voorverkoop van ticketsEdit
Het verkrijgen van tickets via speciale voorverkopen is steeds gebruikelijker geworden. Deze voorverkopen maken vaak gebruik van unieke codes die specifiek zijn voor de fanclub of de zaal van een artiest. De komst van presales heeft meer individuen in staat gesteld om deel te nemen aan de wederverkoop van tickets buiten een makelaarskantoor.
Hoewel derivaten een praktijk was die vooral in de jaren ’80 in gebruik was, bieden sommige ticketbrokers tickets aan zelfs voordat de tickets officieel beschikbaar zijn voor verkoop. In dergelijke scenario’s verkopen deze ticketverkopers eigenlijk termijncontracten van die tickets. Een voorbeeld is een bedrijf genaamd TicketReserve, dat geld verdient met de verkoop van “opties” op toekomstige sportevenementen. Dit is vaak mogelijk als de doorverkoper een houder van een seizoenkaart is. Seizoenkaarthouders krijgen over het algemeen jaar na jaar dezelfde exacte zitplaatsen, zodat ze een contract kunnen sluiten om te leveren op tickets waarop zij de rechten bezitten, zelfs als die tickets niet eens zijn afgedrukt of verzonden naar de oorspronkelijke tickethouder.
Geautomatiseerde scalping botsEdit
In de afgelopen jaren zijn fraudeurs complexere methoden gaan gebruiken waarmee ze tickets verkrijgen voor wederverkoop op de secundaire markt. Net als bij de technologie die wordt gebruikt om zeldzame schoenen en sneakers te bemachtigen, zijn geautomatiseerde botaanvallen een veelgebruikte manier geworden om grote aantallen tickets te bemachtigen en deze vervolgens met hogere winsten door te verkopen. Fraudeurs zetten duizenden bots in vanaf ontraceerbare IP-adressen in een brute force-aanval zodra een locatie of ticketverkoper ze voor het eerst te koop aanbiedt. In 2017 spande een van de grootste online ticketverkopers Ticketmaster een rechtszaak aan tegen Prestige Entertainment vanwege hun voortdurende gebruik van scalperbots, ondanks het feit dat ze slechts een jaar eerder 3,35 miljoen dollar hadden betaald aan het New York Attorney General’s Office. Ticketmaster beweerde dat Prestige Entertainment 40% van de beschikbare tickets voor de Broadwaymusical Hamilton had weten te bemachtigen, evenals een groot deel van de tickets die Ticketmaster beschikbaar had voor het gevecht tussen Floyd Mayweather en Manny Pacquiao in Las Vegas in 2015. In een poging om dergelijk gedrag in te dammen, heeft het Congres de Better Online Tickets Sales Act van 2016 aangenomen, beter bekend als de BOTS-wet. De wetgeving werd in december 2016 door toenmalig president Barack Obama ondertekend. De BOTS act dwingt verschillende straffen en boetes af voor partijen die schuldig worden bevonden aan het gebruik van bots of andere technologie voor het ondermijnen van online ticketverkoperssystemen met de hoop ze te verkopen op de secundaire ticketmarkt.
TicketbrokeringEdit
Ticketbrokers werken vanuit kantoren en gebruiken het internet en telefonische callcenters om hun bedrijf uit te oefenen. Zij verschillen van scalpers omdat zij de consument een winkel bieden waar hij terecht kan als er een probleem is met zijn transactie. De meeste transacties gebeuren via kredietkaart via telefoon of internet. Sommige makelaars hosten hun eigen websites en communiceren rechtstreeks met klanten. Deze makelaars zijn in staat om extra diensten, zoals hotelaccommodatie en vliegtickets naar evenementen aan te bieden. Andere makelaars werken samen met online ticketbeurzen. Deze sites fungeren als marktplaatsen die gebruikers in staat stellen tickets te kopen van een groot netwerk van makelaars. Sommige makelaars bieden advies over de beste manier om tickets te kopen, te beginnen met het bespreekbureau en het werken met een makelaar als tickets niet beschikbaar zijn via het bespreekbureau.
Online ticket tussenhandel is de wederverkoop van tickets via een web-based ticket tussenhandel service. De prijzen op de websites van de ticketmakelaars worden bepaald door de vraag, de beschikbaarheid en de verkoper van de tickets. Kaartjes die via een online-tussenhandelsdienst worden verkocht, kunnen al dan niet door de officiële verkoper zijn geautoriseerd. In het algemeen betreft het merendeel van de handel op websites voor tussenhandel in kaartjes kaartjes voor live-evenementen waarbij de voorraad van de primaire officieel erkende verkoper is uitgeput en het evenement “uitverkocht” is verklaard. Critici van de industrie vergelijken de doorverkoop van tickets online met “ticket touting”, “scalping” of een verscheidenheid van andere termen voor de onofficiële verkoop van tickets direct buiten de plaats van een evenement.
Eind jaren negentig en begin jaren 2000 zag de opkomst van online ticket brokerage als een lucratieve business. Het Amerikaanse bedrijf Ticketmaster, dat tickets doorverkoopt aan bedrijven, ontwikkelde een sterke online aanwezigheid en deed verschillende overnames om te concurreren op de secundaire markten. Effectenanalist Joe Bonner, die het moederbedrijf van Ticketmaster, het in New York gevestigde IAC/InterActiveCorp, volgt, vertelde USA Today: “Je moet kijken naar de secundaire markt als iets dat een echte bedreiging voor Ticketmaster is. Ze hebben de boot gemist. StubHub bestaat nu al een paar jaar. Ze waren niet zo proactief als ze waarschijnlijk hadden moeten zijn.” Ticketmaster lanceerde de fan-to-fan secundaire ticketverkoopsite TicketExchange in november 2005. Ticketmaster nam voormalige rivalen GetMeIn en TicketsNow over, terwijl eBay StubHub kocht. In 2008 verkozen de Boston Red Sox Ace Ticket boven StubHub om hun tickets te verkopen. Er zijn ook onafhankelijk opererende online ticketverkopers zoals viagogo en SeatMarket.