Drag queen

Transgender

Androgynie – Bigender – Cross-Drag king – Drag queen – Genderqueer – Interseksualiteit – Questioning – Derde geslacht – Transseksualiteit – Travestie

Attitudes

LGBT geschiedenis – Transfobie – Homoseksualiteit en transgender – Gynefilie en androfilie

Juridische kwesties

Juridische aspecten van transseksualiteit – Genderneutrale toiletten

Juridische kwesties

Juridische aspecten van transseksualiteit – GenderneutraleNeutrale Toiletten

Lijsten

Transgender-gerelateerde onderwerpen – LGBT-films – Mensen – Categorie:TG & TS People – Category:Transgender

LGBT Portal – TG Portal

Deze box: view – talk – edit

Een drag queen is een man die zich kleedt, en vaak ook gedraagt, als een karikaturale vrouw, vaak met het doel om te entertainen. Er zijn veel soorten drag-artiesten en ze variëren sterk, van professionals die in films hebben gespeeld tot mensen die het gewoon een keer proberen. Drag queens verschillen ook per klasse en cultuur en kunnen zelfs binnen dezelfde stad verschillen. Hoewel veel dragqueens homoseksuele mannen zijn, zijn er dragartiesten van alle geslachten en seksuele geaardheden die drag doen voor verschillende redenen of doeleinden.

Tegenover het algemeen zijn dragqueens mannen die zich kleden en gedragen in een vrouwelijke genderrol, waarbij ze vaak bepaalde kenmerken overdrijven (zoals make-up en wimpers) voor een komisch, dramatisch of satirisch effect. Andere drag performers zijn drag kings, die vrouwen zijn die in mannelijke rollen optreden, faux queens, die vrouwen zijn die zich overdreven kleden om drag queens na te bootsen en faux kings, die mannen zijn die zich kleden om drag kings na te bootsen.

De term drag queen verwijst meestal naar mensen die zich in drag kleden om op te treden, hetzij zingend of lip-synchroon, dansend, deelnemend aan evenementen zoals gay pride parades, drag optochten, of in zalen zoals cabarets en discotheken. In het Verenigd Koninkrijk houden veel dragqueens zich, naast traditioneel dragwerk zoals shows en optredens, bezig met “mix-and-mingle” of hostingwerk in nachtclubs of op privéfeesten en evenementen. Drag is een onderdeel van de westerse homocultuur.

Terminologie

Drag queen

De etymologie van de term “drag queen” wordt betwist. De term drag queen kwam voor in Polari, een subset van het Engels slang die populair was in sommige homoseksuele gemeenschappen in het begin van de 20e eeuw. Het eerste geregistreerde gebruik ervan om te verwijzen naar acteurs gekleed in vrouwenkleding dateert van 1870. Een volkse etymologie, waarvan de basis van het acroniem de laat 20e-eeuwse vooringenomenheid verraadt, zou “drag” tot een afkorting maken van “Dressed as A Girl” in een beschrijving van mannelijke travestie. Queen kan verwijzen naar de eigenschap van een aangetast koningschap dat in veel dragfiguren voorkomt. Het is ook verwant met het Oud-Engelse woord “quean” of cwene, dat oorspronkelijk gewoon “vrouw” betekende, en later gebruikt werd als label voor zowel promiscue vrouwen als homoseksuele mannen (zie Oxford English Dictionary definitie nummer 3 voor “queen”). Drag als term voor vrouwenkleding gedragen door mannen heeft een minder duidelijke oorsprong. Volgens één theorie werd de term al in de 18e eeuw gebruikt voor travestieten, vanwege de neiging van hun rokken om over de grond te slepen. Een andere mogelijkheid is dat het woord is afgeleid van niet-Engelse talen. Bardah was een Perzisch woord dat “slaaf” betekende, wat zich ontwikkelde tot de Spaanse term bardaje, die verwees naar een “passieve sodomiet”. Dit werd in het Frans geleend als bardache. Het Franse woord werd vervolgens in Amerika gebruikt in de Amerikaans-Engelse vorm berdache, en werd gebruikt om te verwijzen naar inheemse mannen die de rol van huisvrouw op zich namen en zich kleedden als vrouw, terwijl de echtgenote het huis verliet om krijgstertaken op zich te nemen.

Vrouwelijke imitator

Een andere term voor een vrouwelijke travestie-imitator, wordt nog steeds gebruikt- hoewel het soms als onnauwkeurig wordt beschouwd, omdat sommige hedendaagse travestieartiesten niet proberen om als vrouw door te gaan. Het imiteren van een vrouw was en is nog steeds illegaal op sommige plaatsen, wat de travestiet José Sarria ertoe aanzette om etiketten uit te delen aan zijn vrienden met de tekst “Ik ben een jongen”, zodat hij niet beschuldigd kon worden van het imiteren van een vrouw. De Amerikaanse travestiet RuPaul zei ooit: “Ik imiteer geen vrouwen! Hoeveel vrouwen ken jij die hakken van twee meter, pruiken van twee meter en strakke jurken dragen? Hij zei ook: “Ik kleed me niet als een vrouw, ik kleed me als een drag queen!”. Het dragkoppel “The Darling Bears” gaat zelfs zo ver dat ze een volle baard dragen voor hun optredens, wat ook genderfuck genoemd kan worden. Drag zijn met behoud van duidelijk mannelijke trekken wordt skag drag genoemd. Sommige artiesten maken het onderscheid dat een vrouwelijke imitator een specifieke vrouwelijke ster of beroemdheid wil imiteren, terwijl een dragqueen alleen een eigen vrouwelijke persoonlijkheid wil creëren.

Alternatieve termen

Er zijn ook artiesten die liever “genderillusionisten” worden genoemd en die de grens tussen transgender en dragqueen doen vervagen. Over het algemeen beschouwen transgender performers zichzelf niet als drag queens en beschouwen drag queens zichzelf niet als illusionisten, maar zoals met alles, zijn er uitzonderingen. Vaak is dit onderscheid meer generatiegebonden naarmate de wetten en de aanvaarding van individualiteit veranderen en groeien.

Veel dragqueens geven er de voorkeur aan als “zij” te worden aangeduid wanneer ze in travestie zijn en wensen volledig in hun rol te blijven. Sommige dragqueens hebben er bezwaar tegen om in hun rol als “hij” of onder hun wettelijke naam te worden aangeduid. Drag performer RuPaul is een uitzondering. Het maakt hem niet uit welk voornaamwoord voor hem wordt gebruikt. In zijn woorden: “Je mag me hij noemen. Je kunt me zij noemen. Je kunt me Regis en Kathie Lee noemen; het maakt me niet uit!”

De term tranny is de laatste tijd omarmd door drag performers, met name RuRaul, en de homoseksuele mannengemeenschap in de Verenigde Staten. Het wordt beschouwd als beledigend voor transgenders en transseksuele mensen.

Drag en travestie

De meeste dragqueens treden op voor persoonlijke voldoening als hobby, beroep of kunstvorm; als een manier om in de schijnwerpers te staan; of als een weg naar lokale of bredere roem. Historisch gezien en ook nu nog zijn er een aanzienlijk aantal heteroseksuele mannen, meestal acteurs, die in drag optreden. Er zijn ook transgenders of transseksuele mensen, evenals hetero vrouwen, die optreden als drag queens.

Drag queens worden soms travestieten genoemd, hoewel die term ook veel andere connotaties heeft dan de term “drag queen”. “Drag queen” betekent gewoonlijk travestieten die zich verkleden voor amusements- of voorstellingsdoeleinden, zonder dat het de bedoeling is voor een vrouw door te gaan. De term wordt over het algemeen niet gebruikt voor personen die zich uitsluitend verkleden om travestische fetisjen te vervullen, of wier travestie hoofdzakelijk deel uitmaakt van een seksuele privé-activiteit of -identiteit. Degenen die niet primair een seksuele motivatie hebben, en die gekleed als travestiet kunnen socialiseren, hebben niet de neiging om de typische over-the-top drag queen look aan te nemen.

Drag queen namen

Er zijn drie soorten drag namen: De eerste zijn satirische namen die spelen met woorden, zoals Miss Understood, Peaches Christ, en Lypsinka.

De tweede soort zijn namen die neigen naar glamour en extravagantie, zoals Dame Edna Everage, Chi Chi LaRue, en The Lady Chablis. Dit is het type dat gebruikt wordt door het personage Albin in de film en musical La Cage Aux Folles voor zijn drag persona, “Miss ZaZa Napoli”.

Het derde type wordt beschouwd als eenvoudiger, maar kan een diepgaand achtergrondverhaal, culturele of geografische betekenis hebben of gewoon een vrouwelijke vorm zijn van hun “jongens” naam. Vaak kiest een drag queen een naam of krijgt er een van een vriend of “drag mother” als eenmalige gelegenheid om dan te ontdekken dat ze het leuk vinden om op te treden en nog jaren een minder-dan-ideale naam te gebruiken. Drag queens veranderen ook van naam en gebruiken er zelfs twee of meer tegelijk om verschillende redenen. Enkele voorbeelden van eenvoudigere namen zijn Verka Serduchka, Miss Coco Peru, Shequida, Betty Butterfield en Divine.

Dragshows en podia

Een dragshow is een amusement bestaande uit een verscheidenheid van liedjes, monologen of sketches met ofwel enkele performers of groepen performers in drag bedoeld om een publiek te vermaken. Ze variëren van amateurvoorstellingen in kleine bars tot uitvoerig geënsceneerde theatervoorstellingen. Bij veel dragshows zingen of lip-synchroniseren de artiesten liedjes terwijl ze een vooraf geplande pantomime opvoeren of dansen. De artiesten trekken vaak uitgebreide kostuums en make-up aan, en soms kleden ze zich om beroemde zangeressen of persoonlijkheden te imiteren. En bij sommige evenementen staat drag centraal, zoals Southern Decadence waar de meerderheid van de festiviteiten wordt geleid door de Grand Marshals, die van oudsher dragqueens zijn.

In films

• 1953 – Glen or Glenda, een van de beroemdste cultklassiekers van Ed Wood, met zichzelf in de hoofdrol als Glen en Glenda.
• 1954 – White Christmas, klassieker van Irving Berlin, met Danny Kaye en Bing Crosby die in “drag” zingen.
• 1959 – Some Like It Hot, met in de hoofdrollen Marilyn Monroe, Tony Curtis en Jack Lemmon.
• 1967 – Thoroughly Modern Millie, een Amerikaanse musical met in de hoofdrollen Julie Andrews, James Fox, Mary Tyler Moore, Carol Channing, John Gavin, en Beatrice Lillie, opvallend waar Fox’s personage zich in drag kleedt om uit te zoeken wat er met Tyler-Moore’s personage is gebeurd.
• 1969 – Funeral Parade of Roses met in de hoofdrol “Peter”
• 1972 – Pink Flamingos met in de hoofdrol Divine
• 1979 – The Rose met in de hoofdrol Bette Midler, opmerkelijk voor een scène waarin Midler’s personage Mary Rose Foster op het podium in een drag club een duet uitvoert met een drag queen (gespeeld door Kenny Sacha) die zich voordoet als Midler als Foster.
• 1982 – Tootsie met in de hoofdrollen Dustin Hoffman, Jessica Lange, en Teri Garr
• 1982 – Victor Victoria met in de hoofdrol Julie Andrews
• 1985 – Lust in the Dust met in de hoofdrol Divine
• 1988 – Hairspray met in de hoofdrol Divine
• 1988 – Torch Song Trilogy met in de hoofdrol Harvey Fierstein, Anne Bancroft en Matthew Broderick
• 1990 – Paris Is Burning een documentaire film geregisseerd door Jennie Livingston. Het kroniekt de bal cultuur van New York City en de homo en transgender gemeenschap betrokken bij het.
• 1991 – Vegas in Space met in de hoofdrollen Doris Fish, Miss X, Ginger Quest, en de invoering van ‘Tippi’
• 1993 – Mrs. Doubtfire met in de hoofdrollen Robin Williams, Sally Field, en Pierce Brosnan.
• 1994 – The Adventures of Priscilla, Queen of the Desert met in de hoofdrollen Terence Stamp, Hugo Weaving, en Guy Pearce
• 1995 – To Wong Foo, Thanks for Everything! Julie Newmar met in de hoofdrollen Wesley Snipes, Patrick Swayze, en John Leguizamo (cameo van RuPaul)
• 1996 – The Birdcage met in de hoofdrollen Robin Williams, Nathan Lane, Gene Hackman en Dianne Wiest
• 1996 – The Nutty Professor met in de hoofdrol Eddie Murphy.
• 1998 – Midnight in the Garden of Good and Evil met in de hoofdrol John Cusack, Kevin Spacey en in de hoofdrol Lady Chablis
• 1999 – Flawless met in de hoofdrollen Philip Seymour Hoffman en Robert De Niro
• 2000 – Big Momma’s House met in de hoofdrol Martin Lawrence
• 2001 – Hedwig and the Angry Inch met in de hoofdrol John Cameron Mitchell
• 2003 – Girls Will Be Girls geregisseerd door Richard Day, met in de hoofdrollen Miss Coco Peru (Clinton Leupp), Evie Harris (Jack Plotnick), en Varla Jean Merman (Jeffery Roberson).
• 2004 – Connie and Carla met in de hoofdrollen Nia Vardalos, Toni Collette, en David Duchovny
• 2005 – Kinky Boots met in de hoofdrollen Joel Edgerton, Chiwetel Ejiofor, Sarah-Jane Potts, en Nick Frost
• 2005 – Rent
• 2006 – The Curiosity of Chance met in de hoofdrollen Tad Hilgenbrink en Brett Chukerman
• 2006 – “I Wanna Be a Republican” met in de hoofdrol The Kinsey Sicks, America’s Favorite Dragapella Beautyshop Quartet
• 2007 – A Shade Before Pink gaat over crossdressing, drag queens en gender questioning. Starring Cary Woodworth and Rhoda Jordan, guest appearance by Jackie Beat.
• 2007 – St. Trinian’s starring Rupert Everett as Camilla Fritton, the headmistress of the school.
• 2008 – Slingbacks and Syrup een documentaire over het Huis van LeMay die zijn wereldpremière beleefde op het Vermont International Film Festival.
• 2009 – Tamid oto chalom Israëlische tv-miniserie over het drag-leven in Tel Aviv, gebaseerd op de liedjes van de Israëlische liedjesschrijfster Svika Pick
• 2010 – Yazima Beauty Salon the Movie featuring drag comedy/dance group Yazima Beauty Salon
• 2011 – Big Mommas: Like Father Like Son met in de hoofdrollen Martin Lawrence en Brandon T Jackson

In de muziek

Sommige mannelijke muziekberoemdheden dragen overdreven vrouwelijke kleding als onderdeel van hun show, maar ze moeten niet noodzakelijk drag queens genoemd worden. Boy George draagt kleding en cosmetica in drag queen-stijl, maar hij verklaarde ooit dat hij geen drag queen was. RuPaul en Pete Burns zijn professionele zangers en drag queen performers.

Drag queens in lyrische interpretatie van sommige liedjes:

• Lola van The Kinks
• Walk on the Wild Side van Lou Reed
• Dude (Looks Like a Lady) van Aerosmith
• Ballad of Cleo and Joe van Cyndi Lauper
• King for a Day van Green Day
• Cherry Lips van Garbage
• Born This Way van Lady Gaga
• Do You Mind If We Talk About Bill van James Collins (over een transgenderde expopzanger-video staat op YouTube)
• I’m Coming Out door Diana Ross
• Verbatim door Mother Mother
• He’s a Woman She’s a Man door Scorpions
• Pretty Lady van Ke$ha & Detox Icunt

Genres

• High camp drag queens hanteren een drag esthetiek gebaseerd op clown-zoals overdrijving, satire, en ribaldry. Divine, Miss Understood, Peaches Christ, Hedda Lettuce en Jolene Sugarbaker kunnen worden beschouwd als voorbeelden van camp-queens.

• Sommige dragqueens overdrijven in de dimensie van elegantie en mode, door gebruik te maken van uitgebreide juwelen en jurken. De Lady Chablis, die te zien is in de film Midnight in the Garden of Good and Evil is een voorbeeld van dit type artieste. Veel van deze dragqueens imiteren specifieke actrices en popdiva’s zoals Britney Spears, Cher, Bette Midler, Madonna, Gilla, Charo, Connie Francis, Donna Summer, Whitney Houston, Céline Dion, Diana Ross, Tina Turner, Patti LaBelle, Shirley Bassey, Janet Jackson, Spice Girls, Lady Gaga en anderen, en imiteren hun high-fashion kostuums en juwelen. Drag-artiest John Epperson heeft de persona Lypsinka gebruikt als karikatuur van Joan Crawford, onder meer in zijn toneelstuk The Passion of the Crawford.

• Sommige drag queens treden vooral op in optochten, vandaar de term optochtkoningin. De dragqueens richten zich op het winnen van titels en prijzen in verschillende wedstrijden en competities. Sommige hebben grote prijzen die kunnen wedijveren met die van verkiezingen zoals Miss Amerika; zie drag pageantry. Deze dragqueens kunnen nationaal bekend zijn en velen werken het hele jaar door professioneel als producent en presentator van shows die gespecialiseerd zijn in drag en illusionisten van beroemdheden.

• Postmodernistische dragqueens, of “terroristische drag” vermengen performance art, punkrock, raciale en sociale kwesties in drag. De dragqueens gebruiken vaak opzettelijk onverzorgde pruiken en kleding. Vaginal Davis en Christeene Vale zijn voorbeelden van “drag terroristen.” Davis’ optredens worden omschreven als een reactie tegen de “conservatieve politiek van de homocultuur”. David Hoyle omschrijft zichzelf als een “anti-drag queen”, omdat hij met zelfverminking parodieert wat hij ziet als materialisme en hedonisme binnen de homogemeenschap.

Sociale ontvangst

Drag is een gevierd aspect van het moderne homoleven geworden. Veel homobars en clubs over de hele wereld houden dragshows als speciale feesten. Verschillende “International Drag Day” feestdagen zijn door de jaren heen gestart om de shows te promoten. Typisch, in de VS wordt drag gevierd in het begin van maart. Dit jaar valt “Drag Day” op 6 maart.

Op het televisienetwerk Logo is het meest succesvolle programma een dragwedstrijd, RuPaul’s Drag Race. De winnaars en deelnemers hebben echter nog niet dezelfde lof geoogst als de deelnemers aan de mainstream reality shows.

Hoewel, binnen de grotere lesbische, homoseksuele, biseksuele, transgender (LGBT) gemeenschappen worden drag queens soms bekritiseerd voor hun deelname aan pride parades en andere openbare evenementen, omdat ze geloven dat dit een beperkt en schadelijk beeld van homo’s projecteert en een bredere sociale acceptatie belemmert. In recentere jaren zijn dragqueens prominent aanwezig op deze evenementen. Een veelgehoorde kritiek op dragqueens is dat zij schadelijke stereotypen van vrouwen promoten, vergelijkbaar met de zwart geschminkte uitbeelding van Afro-Amerikanen door blanke artiesten die populair was in het begin van de 20e eeuw.

Dragqueens worden soms bekritiseerd door leden van de transgendergemeenschap – vooral, maar niet uitsluitend, door veel transvrouwen – uit vrees dat zij zelf als dragqueens kunnen worden gestereotypeerd. De Canadese transgender activiste Star Maris schreef een liedje getiteld “I’m Not A Fucking Drag Queen” dat dit standpunt verwoordt. Het liedje kwam voor in de film Better Than Chocolate, uitgevoerd door een man-naar-vrouw transseksueel op het podium van een homoclub. Het transseksuele personage, gespeeld door Peter Outerbridge, worstelt gedurende de hele film om zich aan te passen aan de cisgender (niet-transgender) vrouwen, en voert het lied gedeeltelijk uit als een daad van cathartische weerstand en zelfempowerment. Andere transvrouwen verwerpen deze angst in de bredere context dat dragqueens, waarvan velen gender-variant en seksualiteits-minderheden zijn, eerder een bondgenoot dan een bedreiging zijn.

Zie ook

• Ballencultuur
• Cover Girl
• Cross-dressing
• Drag pageantry
• Imperial Court System
• Kiki DuRane
• Lijst van transgender-gerelateerde onderwerpen
• Lijst van dragqueens
• Wanda Wisdom
• Sisters of Perpetual Indulgence
• Stonewall-rellen

Notities

• ICONS-NYC’s Hottest Drag Show
• Drag Artist Discography (informatie en discografie met historische referenties en foto’s) van dragartiesten &vrouwelijke imitators
• The Pink Mirror – een film over Indiase dragqueens
• The Worldwide Directory of Drag Queens
• Drag Queen Social Network
• Queens of Las Vegas drag show
• International Drag Queens and Friends

LGBT and Queer studies

Deze pagina maakt gebruik van inhoud van Wikipedia. Het oorspronkelijke artikel stond op Drag queen. De lijst van auteurs is te zien in de geschiedenis van de pagina. Net als bij LGBT Info is de tekst van Wikipedia beschikbaar onder de Creative Commons Naamsvermelding-GelijkDelen 3.0.