Mijn moeder maakt altijd vanillecustard in dezelfde kom. Hij is bruin en diep, zo diep dat de meeste van mijn vanillegeurherinneringen zijn dat ik op mijn tenen over de rand stond te turen om te zien of hij koel genoeg was om te eten, ook al deed de zachtgekleurde stoom anders vermoeden. Ik herinner me dat ik met mijn vinger over het oppervlak streek en het ‘velletje’ dat zich bovenop vormde meesleepte, een getuigenis van het ongeduld van een kind dat op een traktatie wacht. Ik wilde dit bewijs van mijn misstap niet achterlaten en schudde de kom een beetje, in de hoop dat het velletje zich zou nestelen in een vergevingsgezinde gladheid.
Nog niet zo lang geleden stak mijn kleine(re) meisje een lepel warme vla in haar mond, 30 seconden nadat ze vermaand was dat niet te doen. Toen ik opkeek als reactie op haar pijnlijke snik, zei ze defensief: “Maar mama, warme dingen zijn lekker!” Het was alles wat ik kon doen om niet hardop te lachen.
Ik zie vaak vla geserveerd in dingen – trifles, gebak, taarten (boston cream pie), eclairs, etc en vaker wel dan niet die vla in smaak en textuur zijn recht om tweede viool te spelen. Wat ik graag maak en eet is een custard die de ster is, een die je met een lepel kunt eten, overgoten met een beetje fruit of wat geprakte noten. Iets heerlijk troostends dat het risico van een of twee brandwonden in de mond waard is. Deze Vanilla Bean Custard is precies dat, het perfecte evenwicht tussen licht en weelderig en de pittigheid van een vanilleboon is perfect. Er wordt vaak om gevraagd en dat is niet voor niets.
- Een vanilleboon
- 1 ½kopje melk
- ½kopje room
- ⅓kop+ 1 el suiker
- 4 eidooiers
- 2 eetlepels maïszetmeel
- Een klein snufje zout
- Om te serveren: vers fruit, gekonfijte noten, cake om het over te sprenkelen, enz.
-
* Splits de vanilleboon, schraap de zaadjes eruit en doe de zaadjes, het peul, de suiker, de room en de melk in een kleine tot middelgrote steelpan.
-
* Kook op een laag tot middelhoog vuur en klop regelmatig tot de suiker is opgelost
-
* Klop in een andere kom de eierdooiers, maïzena en zout samen
-
* Voeg een scheutje van het warme melkmengsel toe aan het eidooiermengsel en meng om het eigeel te ’temperen’ – zo voorkomt u dat het gaat stremmen wanneer u het weer toevoegt aan de sauspan
-
* Giet het eimengsel al kloppend in de sauspan
-
* Kook op laag-middelhoog vuur en roer regelmatig gedurende ongeveer 15 minuten, de vla zal gemakkelijk de achterkant van een lepel kunnen bedekken.
-
* Verwijder het vanillestokje en eet warm of koud
* De vla zal vrij snel dikker lijken, maar u moet het laten koken omdat het anders waterig wordt als het afkoelt. Als dat toch gebeurt, doe het dan gewoon terug in de pan en kook het verder.
* Voortdurend roeren/kloppen is noodzakelijk omdat anders de eieren in de vla gaan ‘klutsen’, wat heel onaangenaam is