NOOT: Beste lezers,
Jullie reacties op het verhaal hieronder zijn geweldig geweest, en we waarderen jullie commentaar. Maar sommige zijn verontrustend, en ik heb besloten dat ik wat meer over mezelf en over het verhaal moet vertellen. Ik ben een homoseksuele man met veel kennis van en ervaring met HIV en AIDS. De werkelijke prevalentie van het fenomeen “bug chasing” is bijna onmogelijk vast te stellen, vanwege wetten die de privacy van medische dossiers beschermen en het feit dat veel mensen niet aan hun artsen vertellen hoe ze HIV-positief zijn geworden. Maar er zijn meer mensen in de bug-chasing gemeenschap dan velen van ons ooit gedacht hebben, zoals mijn onderzoek hieronder duidelijk aantoont. Op elk moment zijn er tientallen mensen die actief online advertenties plaatsen als “chasers” of “gifters” in San Francisco en elders in het land. Sommigen fantaseren misschien alleen maar, maar velen zijn inderdaad bereid door te gaan met de fantasie.
Dit is voor mij geen sensatiezucht. Het is het echte leven. Persoonlijk heb ik een aantal bug chasers gekend en HIV-positieve vrienden gehad die door hen zijn benaderd. Ik heb ook familieleden en vrienden gehad die aan AIDS zijn overleden of die er bijna aan waren overleden. Het verhaal van de subcultuur van de insectenjagers is er een die we allemaal van naderbij zouden moeten bekijken en leren kennen. We moeten niet zomaar aannemen dat deze populatie niet bestaat (dat doet ze wel) of dat ze onze aandacht niet waard is (dat doet ze wel). Zelfs één insectenjager of cadeaugever kan veel schade aanrichten. De subcultuur mag dan relatief klein in aantal zijn, maar ze is niet onbelangrijk, en doen alsof ze niet bestaat is onverantwoord. Mensen die opzettelijk HIV verspreiden, staan mogelijk in de weg van vooruitgang bij het uitroeien van HIV, en het is belangrijk om te begrijpen dat deze mensen bestaan en wat hen motiveert.
Ik geloof niet dat leden van de subcultuur van bug-chasing en gifting gecriminaliseerd of gemeden moeten worden. Maar ik geloof wel dat meer inspanningen op het gebied van de volksgezondheid nodig zijn, zoals ik in het artikel voorstel. Onze kop in het zand steken en de realiteit ontkennen lost niets op. We moeten bereid zijn serieuze zaken openlijk te bespreken voordat we enige hoop kunnen koesteren ze op te lossen. – Met vriendelijke groet, Channing Joseph
Een aantrekkelijke jongeman plaatst een advertentie online. Kort daarna ligt hij naakt met zijn gezicht naar beneden op het bed in een slecht verlichte hotelkamer. Gedurende de nacht komen naamloze mannen binnen door de deur die niet op slot is. In plaats van hallo te zeggen, ritsen ze hun broek open. Als ze klaar zijn, gaan ze weg. Tegen zonsopgang weet de jongeman niet meer hoeveel sekspartners zijn gekomen en gegaan. Als hij zijn doel heeft bereikt, zal zijn volgende test op het humane immunodeficiëntievirus positief terugkomen.
Op een andere dag plaatst een andere man een aankondiging met de dag en het tijdstip dat hij van plan is in een plaatselijke seksclub te zijn, 442 Natoma. Dan knielt hij in een donkere hoek van de club – zijn naakte silhouet nauwelijks zichtbaar – terwijl hij wacht op degenen die hem willen helpen “bekeren”.
Hoewel chasers en gifters over de hele wereld actief zijn, zien velen San Francisco als een soort mekka. Met zijn beroemde liberale houding ten opzichte van seks, bloeiende homocultuur, en high-profile kink festivals zoals de Folsom Street Fair en Up Your Alley, is de stad bijzonder aantrekkelijk voor leden van de weinig bestudeerde subcultuur, van wie velen het virus niet alleen onder elkaar verspreiden, maar ook aan nietsvermoedende mensen, waardoor de ziekte nog moeilijker – en kostbaarder – te bestrijden is.
Voor leden van deze gevaarlijke minderheid, is Craigslist een populaire keuze om met elkaar in contact te komen, om voor de hand liggende redenen: Het plaatsen is gratis, en omdat bijna iedereen de site wel eens gebruikt, wordt de advertentie door een relatief groot aantal ogen gezien. Als alternatief kost een maandabonnement op BarebackRT.com, ook bekend als Bareback Real Time, $5.95. Maar een advertentie op die site – ontworpen voor homoseksuele mannen die zich bezighouden met ³”bareback³”, of condoomloze, seks – is waarschijnlijk een kleiner, maar meer gericht publiek te bereiken. De zoekfunctie van de site maakt het voor abonnees ook relatief eenvoudig om “geschenkgevers” te vinden – hiv-positieve mannen die anderen willen “poz” – en “bug chasers” – hiv-negatieve mannen die graag positief willen worden – en met hen te communiceren. Bovendien maken smartphone-apps zoals Grindr en Recon, evenals de website Breeding.Zone, waar gifters en chasers advies en verhalen over hun seksuele ervaringen delen, het relatief eenvoudig om mensen te ontmoeten die besmet willen worden met het virus dat aids veroorzaakt – of om hun partners te besmetten.
“18 jaar oude twink bug chaser looking to get pozzed,” leest een recente Craigslist-advertentie geplaatst door een man uit Santa Clara die zichzelf beschrijft als single, slank, en 1,80 m. “Totale maagd hier op zoek naar alles en nog wat te ervaren.”
Een andere advertentie, geplaatst op Bareback Real Time door een 26-jarige cadeau-gever, luidt: “Na maanden van achtervolgen, testte ik poz. Hoge virale belasting. Looking for neg bottoms .”
De tekst van veel advertenties is nog explicieter dan deze, en de meeste gaan vergezeld van grafische naaktheid.
“Impregneer me met het aids-virus,” nog een andere advertentie luidt. “Dit is waar ik voor leef.”
Het is moeilijk te zeggen hoeveel mensen opzettelijk HIV verspreiden, maar in een willekeurige week, in de San Francisco Bay Area personals sectie van Craigslist, is het niet ongebruikelijk om ten minste een paar persoonlijke advertenties te vinden van bug chasers of cadeau gevers. Op Bareback Real Time zijn er vaak tientallen profielen die aan deze beschrijving voldoen.
WAT IS DE MOTIVATIE VAN HET GEBEURTENIS?
Bij het schrijven van dit artikel ben ik undercover gegaan om een kijkje te nemen in deze verborgen wereld. Ik deed me voor als een bug chaser op Bareback Real Time, maar ook op Grindr, de populairste homo dating app, en op Recon, een andere dating app speciaal voor mannen met seksuele fetisjen. Ik heb de namen van degenen die met mij communiceerden niet opgenomen uit respect voor hun privacy. Alle chasers en gifters die ik vond waren homo- of biseksuele mannen, en ze kwamen uit een verscheidenheid aan etnische achtergronden en varieerden in leeftijd van 18 tot 59.
Over een aantal weken heb ik mannen benaderd van wie het profiel aangaf dat ze HIV-positief waren, waarbij ik me concentreerde op degenen die zeiden dat ze een “hoge virale belasting” hadden – met andere woorden, degenen van wie de medische tests aangaven dat hun bloed een groot aantal kopieën van het virus bevatte (en die daarom het meest besmettelijk zouden zijn). Ik vroeg hen elk om seks met mij te hebben en maakte duidelijk dat ik ernaar streefde om HIV-positief te worden.
Zoals ik had gehoopt, ontving ik een handvol regelrechte afwijzingen, waaronder een hartverwarmende van een 28-jarige Grindr-gebruiker die me aangrijpend vertelde: “Ik was bijna gestorven aan AIDS. Ik ga niet opzettelijk iemand het ding geven dat me bijna doodde.”
Daarentegen ontving ik via Bareback Real Time meer dan 100 berichten van mannen die zeiden dat ze bereid waren condoomloze seks met me te hebben – en van wie sommigen me uitnodigden voor “bekeringsfeestjes” die ze zeiden te zullen organiseren bij hen thuis of in lokale hotels, zoals de Travelodge, op de hoek van Market en Valencia streets, of het Casa Loma Hotel, bij Fillmore en Fell streets. Beide locaties zijn populaire ontmoetingsplaatsen voor homo cruising en seksfeesten.
“Je bent te fucking heet,” zei een man tegen me. “En ik ben op een kleine meds break. (Ik heb een paar FB’s die wilden dat ik ze poz.) De ene is er, de andere zijn we mee bezig. Zou dolgraag de intensiteit van poz neuken met jou willen ervaren.”
“Blijf negatief zodat ik weet dat ik degene ben die je gepozzed heeft,” eiste een andere vent. “Mijn lul is al keihard.”
Het was betrekkelijk eenvoudig om te begrijpen hoe de cultuur van het geven van cadeaus en het najagen van insecten functioneert. Begrijpen waarom het bestaat, was een andere zaak. Waarom zou iemand besmet willen worden met een potentieel dodelijke ziekte?
Er zijn maar weinig collegiaal getoetste studies gedaan naar de beweegredenen van mannen om HIV te verspreiden. In een vroeger tijdperk, toen infecties veel vaker voorkwamen en veel dodelijker waren, theoretiseerden onderzoekers zoals de psycholoog Damien Riggs dat het neerkwam op eenzaamheid, dat deze mannen misschien een hiv-infectie zochten om “het verschil te overwinnen” en zich deel te voelen van de grotere homogemeenschap. Maar in 2016, nu het aantal besmettingen sterk is gedaald, lijkt die motivatie onwaarschijnlijk.
Is het in plaats daarvan een soort langzame zelfmoord? Is het geestesziekte? Is het onwetendheid? Het is misschien niet verrassend dat de antwoorden niet duidelijk te herleiden waren tot een pat-formule.
In plaats van depressief of suïcidaal te lijken, gaven veel van de nieuw-positieve mannen met wie ik sprak aan dat ze meer van hun leven genoten dan ooit tevoren.
In plaats van onwetend te zijn over de gevolgen van hun acties, leken de meesten zeer goed op de hoogte van de risico’s die ze namen. Natuurlijk behoorde het afzien van condooms tot die risico’s, maar sommige chasers beschreven ook in detail extra maatregelen die ze namen om het risico op besmetting te vergroten. Sommigen irriteerden bijvoorbeeld hun rectum met een ruwe tandenborstel vóór de geslachtsgemeenschap om schaafwonden te veroorzaken.
In plaats van duidelijk geestesziek te zijn, spraken sommigen vrij welsprekend over waarom ze hadden besloten te beginnen met “chasen.”
Om zeker te zijn, hiv in 2016 is niet wat het was in de vroege jaren tachtig. Vandaag de dag is hiv-positief zijn niet langer een garantie voor het ontwikkelen van aids, en de mannen die besmetting zoeken, worden niet noodzakelijkerwijs geconfronteerd met de gruwelijke gevolgen die ze ooit hadden. Evenmin als degenen aan wie zij het virus doorgeven.
HIV HEEFT EEN NIEUWE BETEKENIS
In 1981, toen de ziekte die nu bekend staat als AIDS (verworven immuundeficiëntiesyndroom) voor het eerst werd waargenomen bij homoseksuele mannen, werd deze GRID genoemd, voor homogerelateerde immuundeficiëntie. Destijds betekende een GRID-diagnose een vrijwel zekere dood door de zeldzame, opportunistische infecties en kankers die zich zouden ontwikkelen naarmate het virus het natuurlijke afweersysteem van het lichaam aantastte.
Vijfendertig jaar en 35 miljoen wereldwijde sterfgevallen later, zijn de zaken enorm veranderd. Betere medische behandelingen en toegang tot sociale diensten hebben geholpen, en San Francisco heeft HIV-infecties de afgelopen jaren gestaag zien dalen.
“Nieuwe HIV-diagnoses in San Francisco daalden met 17 procent van 309 in 2014 tot 255 in 2015,” rapporteerde het Department of Public Health van de stad in september. “Over het algemeen is 93 procent van de 17.198 mensen die leven met hiv zich bewust van hun infectie. Ze worden sneller aan zorg gekoppeld en laten betere resultaten zien.”
In augustus hoorde de wereld nog beter nieuws, omdat de resultaten van nieuw onderzoek aantoonden dat hiv-behandeling beter werkt dan velen eerder hadden gedacht. Uit een onderzoek onder ruwweg 1.000 paren bleek dat HIV-positieve homoseksuele mannen wier virale belasting effectief is onderdrukt door medicatie, hun HIV-negatieve partners niet infecteerden, zelfs niet na twee jaar seks zonder condooms.
En op de Internationale AIDS Conferentie in juli kondigden onderzoekers aan dat een veelbelovend nieuw vaccin en “functionele kuren” voor HIV in het verschiet liggen.
Tot overmaat van ramp heeft de goedkeuring in 2012 van Truvada – of PrEP, voor pre-exposure profylaxe – door de Amerikaanse Food and Drug Administration geleid tot seismische verschuivingen in de houding van velen in de homogemeenschap ten opzichte van seks en ten opzichte van hiv-positieve mensen. PrEP, dat is bedoeld als een dagelijkse behandeling die wordt ingenomen door hiv-negatieve mensen die het risico lopen te worden blootgesteld, is aangetoond dat het infecties voorkomt in tot 99 procent van de seksuele ontmoetingen met hiv-positieve partners.
In wezen betekent dit dat mensen die PrEP nemen zich veel minder zorgen zouden moeten maken over het oplopen van hiv. En in feite is dat het geval voor veel mensen, zoals wordt geïllustreerd door een openbare dienstmededeling uitgebracht door de stad West Hollywood, waarin een muzikaal trio vrolijk zingt “Hakuna Truvada” (woordspeling gebaseerd op “Hakuna Matata,” een lied in Disney’s The Lion King waarvan de titel betekent “geen zorgen” in Swahili).
Maar voor sommigen is de calculus niet zo eenvoudig.
In een bericht van 28 oktober op een Breeding.Zone-prikbord, uitte een lid zijn twijfels over het gebruik van Truvada, door te schrijven: “Ik ben al iets van 3 1/2 jaar op PrEP. En ik moet zeggen dat ik het risico een beetje mis.”
“Iemand anders ook zo’n gevoel?” vroeg hij. “Een deel van mij wil het risico – wil zelfs poz zijn. Maar het andere deel van mij zorgt ervoor dat ik genoeg medicijnen neem om negatief te blijven. … Zijn er nog anderen die ambivalent tegenover PrEP staan?”
De vraag onthult een manier van denken die ik keer op keer heb waargenomen toen ik talrijke chasers vroeg waarom ze probeerden besmet te raken.
Velen van hen vertelden me dat, voor hen, chasen gewoon een vorm van sensatie zoeken is.
Een 50-jarige man die in Orange County woont, merkte op: “Na het oversteken van die brug van het bewust nemen van die eerste poz-lading… heb ik de heetste seks van mijn leven gehad.”
Toen ik hem vroeg of dat de reden was dat hij zei dat hij ervoor had gekozen om hiv-positief te worden op een bekeringsfeest in Miami tijdens het Labor Day-weekend, was zijn antwoord ondubbelzinnig. “Absoluut,” zei hij.
Voor anderen is bug chasing een manier om eindelijk een hardnekkige angst of vrees rond seks te overwinnen.
“Terwijl je niet gepoept bent, blijf je het gissen en is er nog steeds een kans dat je clean bent,” legde een man uit. “Dus je vraagt het je gewoon af en houdt jezelf in een soort van angst. Als je eenmaal poz bent, weet je het zeker en is alles geregeld.”
Een andere minder vaak genoemde reden door degenen die ik ontmoette was het gevoel dat besmet raken door een partner, of het besmetten van een partner, een manier was om een speciale, permanente band te vestigen.
Een 26-jarige marinier die in Palm Springs woont en met wie ik via Recon sprak, vertelde me dat hij nu PrEP neemt om hiv-besmetting te voorkomen, maar dat hij uiteindelijk van plan is te stoppen als zijn militaire verplichtingen eindigen, zodat hij besmet kan worden door een hiv-positieve partner van zijn keuze.
“Ik wil gepoz’d worden door de man aan wie ik me onderwerp,” zei hij. “Als ik vrijkom, wil ik gepoz’d worden. … Ik heb tot volgend jaar oktober.”
Op de vraag wat de stad San Francisco doet om websites en apps aan te pakken die bareback-seks en de verspreiding van hiv promoten, verwees Rachael Kagan, een woordvoerster van het Department of Public Health, me naar de campagne “Our Sexual Revolution” die PrEP promoot, die op billboards en op advertenties in Muni-stations en bij bushaltes te zien is geweest.
Ze zei ook dat de stad HIV / SOA-screeningsteams naar lokale seksfeesten stuurt en educatieve profielen op sommige websites creëert om direct outreach te doen naar groepen die zich bezighouden met risicovol gedrag.
“DPH heeft een ‘gezondheidsprofiel’ op Bareback Real Time dat de ‘Our Sexual Revolution’ PrEP-campagne promoot,” vertelde ze SF Weekly in een e-mail. “De kop is ‘Geïnteresseerd in PrEP?’ en de inhoud leidt hen naar de website van de campagne: www.oursexualrevolution.org.”
Gezien de mogelijke gevolgen lijkt de aanpak van het departement van outreach nogal zachtmoedig, hoewel het vinden van de juiste balans tussen veiligheid en de vrij-en-open sekscultuur van de stad een moeilijke zal zijn. San Francisco heeft er geen gewoonte van gemaakt om HIV-besmetting te criminaliseren, zoals op sommige andere plaatsen wel is gebeurd.
Missouri bijvoorbeeld staat aan de andere kant van het spectrum. Vorig jaar veroordeelde de staat een voormalig worstelaar, Michael Johnson, 23 jaar oud, tot 30 jaar gevangenisstraf voor het besmetten van een van zijn seksuele partners en het in gevaar brengen van vier anderen.
Michael Petrelis, een oude aids-activist uit San Francisco en voorvechter van de afschaffing van HIV-criminaliseringswetten, heeft in de gevangenis met Johnson gecorrespondeerd. Petrelis vertelt SF Weekly dat hij de inspanningen van de stad om het bewustzijn van PrEP te bevorderen toejuicht, maar zegt dat de inspanning tekortschiet als het gaat om het betaalbaar maken van het medicijn.
“PrEP is een vitaal preventiemiddel, maar voorstanders … pakken de prijs van Truvada niet aan …” zegt hij. “Ja, laten we de effectieve preventiecapaciteit van PrEP toejuichen, maar we kunnen niet over het hoofd zien hoeveel alle HIV … medicijnen kosten.” (PrEP kan oplopen tot tussen de $ 1.300 en $ 2.000 per maand zonder verzekering.)
Kagan zegt dat de stad optimistisch is over zijn inspanningen om het aantal infecties onder de inwoners te verminderen, maar ze geeft toe dat er meer moet worden gedaan.
“We schatten dat ongeveer 12.500 San Franciscanen PrEP krijgen,” zei ze. “We hebben echter belangrijke verschillen in PrEP-gebruik in San Francisco waargenomen, met een lagere opname onder jongeren, Afro-Amerikanen en vrouwen.”
Ondertussen, op 1 december, zullen mensen over de hele wereld Wereld AIDS Dag erkennen met concerten, conferenties en fondsenwervers om het bewustzijn en de financiering voor de bestrijding van HIV en AIDS te verhogen.
Een tweedaagse National HIV PrEP Summit, de eerste in zijn soort, begint op 3 december in het Hilton Union Square, met onderzoekers, pleitbezorgers en andere belanghebbenden die bijeenkomen om toekomstige strategie te plannen om het bereik van PrEP uit te breiden. Op dezelfde dag zal een razend populaire bareback-seks party, genaamd CumUnion, worden gehouden in de seksclub op 442 Natoma Street, minder dan een mijl verderop.
Channing Joseph is de hoofdredacteur van SF Weekly. Stuur hem een bericht op cjoseph sfweekly.com, en zorg ervoor dat je hem volgt op Twitter op @cgjoseph.