Het epineurium is de buitenste laag van dicht, onregelmatig bindweefsel rond een perifere zenuw. Het omgeeft gewoonlijk meerdere zenuwfascikels en bloedvaten die de zenuw van bloed voorzien. Kleinere vertakkingen van deze bloedvaten dringen door in het perineurium. Naast de bloedvaten die de zenuw bevoorraden, zijn er ook lymfocyten en fibroblasten aanwezig die bijdragen tot de productie van collageenvezels die de ruggengraat van het epineurium vormen. Naast het bieden van structurele ondersteuning, spelen lymfocyten en fibroblasten ook een vitale rol in het onderhoud en herstel van de omliggende weefsels.
Epineurium
A14.2.00.016
Anatomische terminologie
Wanneer de spinale zenuw het wervelkanaal verlaat via een intervertebraal foramen, wordt de zenuw door twee lagen van het spinale hersenvlies, het arachnoïd en de dura, omsloten tot een durale huls van bindweefsel, die het epineurium wordt genoemd. Het buitenste gedeelte van dit omhulsel is het externe epineurium, dat de zenuw in de lengterichting laat bewegen en de spanning in de lengterichting opvangt. De laag van het epineurium die zich binnen de zenuw uitstrekt en de fascikels definieert, wordt het interne epineurium genoemd. Samen vormen deze twee lagen het epineurium, dat in dikte varieert langs het verloop van een zenuw. Het epineurium is meestal het talrijkst rond de gewrichten, omdat het de functie heeft de zenuwen te beschermen tegen uitrekking en daaropvolgend letsel. Epineurium bestaat hoofdzakelijk uit collageen.