ZoroastrismeEdit
Een van de bekendste en duidelijkste interpretaties van het ethisch dualisme is die van het Zoroastrisme, de oude Perzische godsdienst, die zijn denken baseert op de figuur van de profeet Zoroaster (of Zarathustra), die het bestaan opeiste van twee oorspronkelijke en contrasterende beginselen, Ahura Mazda en Ahriman, die respectievelijk de krachten van Goed en Kwaad vertegenwoordigen. De wereld wordt daarom geïdentificeerd als het strijdtoneel tussen deze twee contrasterende entiteiten, ook geassocieerd met licht en duisternis.
Elke man en vrouw, voor zichzelf, kiest een van de twee De slechtste geest zal voor de onrechtvaardigen zijn, en de beste geest zal voor de rechtschapenen zijn.
– Yasna 30, 17 Gatha Hymns
Ook in het Zoroastrisme is er geen ruimte voor verzoening tussen de twee tegengestelde krachten van goed en kwaad:
Niet onze gedachten, niet leringen, noch intellecten, noch keuzes, noch woorden, noch daden, noch gewetens, noch zielen komen overeen.
– Yasna 45, Ushtavaiti Gatha Lied 10: Verkondiging (De Twee Geesten)
JodendomEdit
Zoroastrisme en zijn leer van ethisch dualisme beïnvloedden de Joden en hun denken, zoals er algemene overeenstemming is onder geleerden dat het Joodse apocalypticisme trekken vertoont van dualisme.
De Joden kwamen voor het eerst in aanraking met de Zoroastrische filosofie toen de Perzische koning Cyrus hen bevrijdde uit hun Babylonische gevangenschap en hen toestond terug te keren naar hun vaderland in de 6e eeuw v. Chr. Daarom is het mogelijk dat in deze periode de twee volkeren ideeën uitwisselden over hun kijk op de wereld, hetgeen de duidelijke verwijzing naar ethisch dualisme zou verklaren, uitgedrukt en geherformuleerd in Joodse termen in hoofdstuk 31:15 van de Deuteronomium, het 5e boek van de Torah:
Zie, vandaag stel Ik voor u leven en voorspoed, dood en rampspoed. Indien gij de geboden van YHVH, uw God, die ik u heden opleg, gehoorzaamt, indien gij YHVH, uw God, liefhebt en zijne wegen volgt, indien gij zijne geboden, zijne wetten, zijne gewoonten onderhoudt, zult gij leven en toenemen, en YHVH, uw God, zal u zegenen in het land, dat gij binnentreedt om u eigen te maken. Maar als uw hart afdwaalt, als u weigert te luisteren, als u zich laat verleiden tot het aanbidden van andere goden en hen dient, zeg ik u vandaag, dan zult u zeker omkomen Ik stel voor u leven of dood, zegen of vloek. Kies dus het leven, opdat u en uw nakomelingen mogen leven
– Deut. 31:15-19, Jeruzalem Bijbelvertaling.
ChristendomEdit
Het christendom vertoont ook een soort relatie met het concept van ethisch dualisme, omdat het voortbouwde op enkele Zoroastrische Joodse concepten. De Proloog van het Evangelie van Johannes bevat bijvoorbeeld veel elementen van ethisch dualisme, zoals de metafoor van licht en duisternis:
In Hem was het leven, en het leven was het Licht der mensen. Het Licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet begrepen.
– Johannes 1:4-5, Bijbel
Dit is het oordeel, dat het Licht in de wereld gekomen is, en de mensen hebben de duisternis liever liefgehad dan het Licht, want hun daden waren slecht. Want een ieder, die kwaad doet, haat het Licht, en komt niet tot het Licht, uit vrees, dat zijn daden ontmaskerd zullen worden. Maar wie de waarheid betracht, komt tot het Licht, opdat zijn daden openbaar worden als in God gewrocht.
– Johannes 3:19-21, Bijbel
Ook de figuur van Satan wordt door sommige geleerden beschouwd als sterk gelijkend op de Zoroastrische Ahriman, die de “Tegenspeler” voorstelt, de boze geest die ervoor gekozen heeft kwaad te doen en die mensen en de fysieke wereld bederft. In tegenstelling tot het Zoroastrisme beschouwt de christelijke theologie Satan, de Duivel, echter niet als oorspronkelijk of ultiem zoals Ahriman, maar als een aangetast schepsel dat mensen corrumpeert tot het begaan van kwaad, in overeenstemming met de christelijke afwijzing van een tweede eeuwig wezen dat naast God bestaat.