Fenegriek behoort tot de oudst bekende geneeskrachtige planten. In Irak zijn fenegriekzaden gevonden die dateren van 4000 voor Christus. Archeologen hebben ook fenegriekzaden gevonden in de graftombe van Toetanchamon.
De oude Egyptenaren aten het als groente en de zaden behoorden tot de specerijen die zij gebruikten bij het balsemen. De oude Grieken en Romeinen beschouwden het als een anti-diabeticum, maar gebruikten het ook om hun vee te voeren. Fenegriek was een populaire toevoeging aan ander voer, omdat het vee erdoor werd aangemoedigd om te eten, omdat ze van de smaak genoten. De geur ging dan over in de melk die de koeien produceerden.
In de 9e eeuw werd fenegriek op grote schaal verbouwd in de keizerlijke tuinen van Karel de Grote, nadat Benedictijner monniken het in Centraal-Europa hadden geïntroduceerd.
Smaakprofiel van fenegriek
De smaak van fenegriekzaden wordt algemeen beschreven als zoet en nootachtig met sterke tonen van ahorn. Terwijl die beschrijving juist is, is er veel meer aan deze specerij. Om te beginnen is er het ahorn aspect van de smaak. De esdoornnoot is sterk genoeg om fenegriek een gebruikelijke smaakmaker in kunstmatige ahornsiroop te maken.
Fenegriek heeft ook bittere noten die kunnen overheersen als het kruid verkeerd wordt gebruikt. Verkeerd gebruik betekent meestal dat het kruid in zijn ruwe vorm wordt gebruikt. Het moet in de pan worden geroosterd om de bitterheid te verminderen en de zoetheid naar voren te brengen.
Bij correct gebruik kan het een complexe zoetheid toevoegen aan kruidenmengsels en een achtergrondnoot geven die andere smaken voller doet lijken; dit vermogen om andere smaken “af te ronden” maakt het uniek in de specerijenwereld.
Om fenegrieks smaken volledig te laten trekken, is het het beste om het te gebruiken in gerechten die lang moeten koken.
Gezondheidsvoordelen van fenegriek
Fenegriek wordt beschouwd als een medicinale plant voor een groot deel van de menselijke geschiedenis. Hier zijn enkele van zijn voordelen:
- Het is rijk aan vitaminen, mineralen, en vezels: Fenegriek bevat grote hoeveelheden ijzer, calcium en kalium, samen met andere mineralen. Het heeft ook een overvloed aan vitaminen zoals vitamine B6, niacine en thiamine onder anderen. Bovendien bevat 100 gram fenegriekzaad 24,6 gram voedingsvezels. De dagelijks aanbevolen hoeveelheid vezels is 25g voor volwassenen.
- Het bevat fytochemische verbindingen: De medicinale eigenschappen van fenegriek zijn grotendeels te danken aan de aanwezigheid van deze verbindingen, waaronder tigogenine en yamogenine.
- Het bevat 4-hydroxyisoleucine: Dit aminozuur lijkt de productie van insuline door het lichaam te verhogen.
U kunt fenegriek gebruiken als een behandeling voor:
- Constipatie: Het bevat niet-zetmeel polysacchariden die bulk toevoegen aan voedsel en de spijsvertering en stoelgang soepel laten verlopen.
- Hoog cholesterol: De niet-zetmeelpolysachariden van fenegriek verlagen het cholesterolgehalte in het bloed door de heropname van galzouten te beperken.
- Hoge bloedsuikerspiegel: Zowel dierlijke als menselijke studies hebben aangetoond dat fenegriek effectief is voor het verlagen van de bloedsuikerspiegel bij mensen met diabetes. Dit is te danken aan de aanwezigheid van het aminozuur 4-hydroxyisoleucine.
Algemene toepassingen van fenegriek
Fenegriek wordt veel gebruikt in de Indiase keuken, waar het een essentieel onderdeel is van de meeste currymixen. In de Afrikaanse keuken wordt fenegriek ook veel gebruikt, vooral in de Ethiopische keuken. Ethiopische koks gebruiken het om een gekruide geklaarde boter genaamd niter kibbeh te maken; ze gebruiken het ook in de berberé kruidenmix.
Fenegriekzaad kan worden geroosterd, gemalen en toegevoegd aan droge rubs voor vlees. U kunt de bladeren gebruiken door ze fijn te hakken en aan groenten of peulvruchten toe te voegen. Ze kunnen ook als gekookt groenvoer worden bereid.