TY – CHAP
T1 – Functionele (psychogene) duizeligheid
AU – Dieterich, M.
AU – Staab, Jeffrey P
AU – Brandt, T.
PY – 2016
Y1 – 2016
N2 – Functionele en psychiatrische stoornissen die vestibulaire symptomen veroorzaken (d.w.z., vertigo, onvastheid en duizeligheid) komen veel voor. In feite komen ze vaker voor dan veel bekende structurele vestibulaire aandoeningen. Neurologen en otologen zullen eerder patiënten tegenkomen met vestibulaire symptomen als gevolg van aanhoudende posturale-perceptuele duizeligheid of paniekstoornis dan de ziekte van Ménière of bilateraal vestibulair verlies. Succesvolle benaderingen voor het identificeren van functionele en psychiatrische oorzaken van vestibulaire symptomen kunnen zonder veel moeite in bestaande praktijken worden ingepast. De grootste uitdaging is om het dichotome denken, dat sterk de nadruk legt op onderzoek van structurele ziekten, opzij te zetten ten gunste van een drieledige benadering die tegelijkertijd structurele, functionele en psychiatrische stoornissen beoordeelt. De pathofysiologische mechanismen die ten grondslag liggen aan functionele en psychiatrische oorzaken van vestibulaire symptomen worden beter begrepen dan veel clinici beseffen. Onderzoeksmethoden zoals geavanceerde posturografische analyse en functionele beeldvorming van de hersenen zullen deze kennis in de komende jaren verder ontwikkelen. Behandelplannen die patiënteneducatie, vestibulaire revalidatie, cognitieve en gedragstherapieën, en medicatie omvatten, verminderen de morbiditeit aanzienlijk en bieden de mogelijkheid tot duurzame remissie wanneer ze systematisch worden toegepast. Diagnostische en therapeutische benaderingen zijn noodzakelijkerwijs multidisciplinair van aard, maar ze zijn goed binnen het bereik van samenwerkende zorgteams of netwerken van clinici gecoördineerd met de neurologen en otologen die patiënten als eerste consulteren.
AB – Functionele en psychiatrische stoornissen die vestibulaire symptomen veroorzaken (d.w.z., duizeligheid, onvastheid, en duizeligheid) komen veel voor. In feite komen ze vaker voor dan veel bekende structurele vestibulaire aandoeningen. Neurologen en otologen zullen eerder patiënten tegenkomen met vestibulaire symptomen als gevolg van aanhoudende posturale-perceptuele duizeligheid of paniekstoornis dan de ziekte van Ménière of bilateraal vestibulair verlies. Succesvolle benaderingen voor het identificeren van functionele en psychiatrische oorzaken van vestibulaire symptomen kunnen zonder veel moeite in bestaande praktijken worden ingepast. De grootste uitdaging is om het dichotome denken, dat sterk de nadruk legt op onderzoek van structurele ziekten, opzij te zetten ten gunste van een drieledige benadering die tegelijkertijd structurele, functionele en psychiatrische stoornissen beoordeelt. De pathofysiologische mechanismen die ten grondslag liggen aan functionele en psychiatrische oorzaken van vestibulaire symptomen worden beter begrepen dan veel clinici beseffen. Onderzoeksmethoden zoals geavanceerde posturografische analyse en functionele beeldvorming van de hersenen zullen deze kennis in de komende jaren verder ontwikkelen. Behandelplannen die patiënteneducatie, vestibulaire revalidatie, cognitieve en gedragstherapieën, en medicatie omvatten, verminderen de morbiditeit aanzienlijk en bieden de mogelijkheid tot langdurige remissie wanneer ze systematisch worden toegepast. Diagnostische en therapeutische benaderingen zijn noodzakelijkerwijs multidisciplinair van aard, maar ze zijn goed binnen het bereik van samenwerkende zorgteams of netwerken van clinici gecoördineerd met de neurologen en otologen die patiënten als eerste consulteren.
KW – evenwicht
KW – chronische subjectieve duizeligheid
KW – duizeligheid
KW – oogbewegingen
KW – gang
KW – persisterende posturaal-perceptuele duizeligheid
KW – fobische posturale vertigo
KW – psychogene
KW – stand
KW – vertigo
KW – vestibulair systeem
UR – http://www.scopus.com/inward/record.url?scp=85016108260&partnerID=8YFLogxK
UR – http://www.scopus.com/inward/citedby.url?scp=85016108260&partnerID=8YFLogxK