Als je een basketbalfan bent die in de jaren negentig basketbal ging spelen, berg dit verhaal dan op in het groeiende archief “Herinneringen dat je langzaam en onverbiddelijk op weg bent naar je ondergang.”
Dat wil zeggen, Gary Payton en Shawn Kemp zagen hun zonen van college-leeftijd donderdagavond basketbal spelen, en de Space Jam-generatie voelde zich oud.
De voormalige teamgenoten van Seattle SuperSonics voegden zich bij elkaar in de Alaska Airlines Arena in Seattle voor een courtside viewing van de wedstrijd Oregon State-Washington. Beiden hadden nakomelingen die in de wedstrijd speelden. Payton’s zoon, Gary Payton II, is een junior guard voor de Beavers. Kemp’s zoon, Shawn Kemp Jr, is een senior forward voor de Huskies.
Het bewijs dat je je nageslacht naar jezelf kunt vernoemen en vergelijkbare resultaten kunt zien, zijn beide zonen min of meer anatomische fotokopieën van hun vaders. Payton II is 6’3″, 175 pond, en hij is snel. Kemp Jr. is 1.90m, weegt 90kg, en hij doet dit:
Wat hun vaders betreft, Payton en Kemp deden alle dingen die goede vaders doen als ze hun kinderen zien spelen.
Ze keken aandachtig toe.
Ze haalden herinneringen op.
Ze klaagden over de officials.
Ze liepen beiden door de arena met een oppermachtige “silver-fox dad”-waffel.
Op het einde van de dag waren ze schattig.
De aanblik van Payton en Kemp die hun kinderen zagen ballen, gaf alle partijen boven de 20 jaar zin om een zak Werther’s te pakken en te praten over de keren dat ze bergop liepen in de sneeuw.
Tekenen dat ik oud aan het worden ben: Ik kijk naar Shawn Kemp Jr. Vs Gary Payton Jr. hoogtepunten. Ik was een fan van hen midden jaren 90 Supersonic teams.
– Antwyne Gilbert (@TwizzyTalk) januari 16, 2015
Washington trok een 56-43 overwinning op de Beavers, maar was niet bij machte om Payton II van de highlight reel te houden. SickSports.com zag een video van de wedstrijd waarin de zoon van Payton vier blocks en een dunk voor vader op de baseline scoorde.
Het is een vreemd gezicht om NBA Jam’s meest onstuitbare duo op het veld te zien zitten terwijl hun volwassen kinderen basketballen, maar helaas, we moeten allemaal leren leven met de wrede stap van de tijd. We kunnen tenminste liefdevol terugkijken op de dunks die waren.
Jep. Bijna twee decennia later, nog steeds heerlijk.
Volg Dan op Twitter voor meer sport en popcultuur filigrein.