Louis XIV wilde zijn macht vergroten. Daarvoor moest hij de onafhankelijkheid ondermijnen van zijn aristocraten, die ver weg woonden op hun landgoederen. Zij leefden als minikoningen en regeerden hun domeinen zonder de koning om input te vragen. In feite wilden ze hun onafhankelijkheid behouden. Dit moest veranderen, vond Lodewijk.
Om deze verandering te bewerkstelligen, veranderde Lodewijk een jachtslot of kasteel in een prachtig paleis buiten Parijs, in het dorp Versailles. Hij wilde dat zijn edelen gedwongen zouden worden naar Versailles te komen en daar lange tijd te verblijven om van hem patronage te krijgen, en wist dat zijn paleis daarvoor een prachtige vitrine moest zijn. Hij moest ook een beroep doen op zowel staatsfondsen als zijn privévermogen om zo’n weelderig oord te bouwen.
De bouw van het paleis kostte meer dan twee miljard dollar. Het grootste deel van de kosten ging op aan materialen, omdat de arbeidskosten in die tijd erg laag waren. Lodewijk XIV slaagde erin door de bouw van het paleis zijn macht te vergroten en kon met recht zeggen, zoals hij deed: “Ik ben de staat.”