BALLEN. NUTS. TESTICLES.
{WAARSCHUWING: Grafische foto’s inbegrepen}
Wanneer je geiten houdt, zul je over ze praten, ze controleren (“is het een jongen of een meisje?”), ze mogelijk hanteren…en ik wil dat je voorbereid bent! Het houden van mannelijke geiten in uw kudde vereist andere managementpraktijken, en er is een limiet aan het aantal bokken dat u elk jaar intact houdt, hoe ze worden gehuisvest, wie wordt geselecteerd om een fokbok te blijven en wie het kortste stro trekt om een “wether” te worden.
Buddy is de enige jongen die we dit seizoen gehouden hebben, wat betekent dat hij “natgemaakt” moest worden om te blijven. Een geit castreren, in lekentaal, is castreren, of het verwijderen van het vermogen van de mannelijke geit om zich voort te planten. Geen baby’s voor u, meneer.
Ik kies ervoor om onze kleine jongens te castreren als ze twaalf weken oud zijn. Als je ze eerder castreert, loop je het risico dat de hormoonhuishouding en de groei worden verstoord en dat de kans op verstopping door urinestenen toeneemt. Als je ze later castreert, kun je te maken krijgen met onverwachte zwangerschappen en is de procedure beslist moeilijker (kleine geiten zijn veel gemakkelijker te strikken).
METHODEN VAN TORTURE (grapje 😉
Er zijn drie methoden voor het natmaken: 1) operatief verwijderen van de teelballen, 2) Burdizzo (afklemmen van de zaadleiders), en 3) banderen (rubberband rond de basis van het scrotum om de teelballen te verkleinen). Er zijn voor- en nadelen aan alle methodes; het hangt af van wat uw kudde nodig heeft en hoe comfortabel u de procedures vindt.
Laatst seizoen koos ik ervoor onze jongens te BANDEREN en op een dag vond ik een gelukkige souvenir in de geitenstal! SURPRISE…geen konijnenpoot! Het aanbrengen van een bandje ging snel en gemakkelijk, deed zeer weinig pijn (mits correct uitgevoerd), vergde enige “inspectie” van mijn kant om er zeker van te zijn dat er geen infectie of andere zaken waren die zorgen baarden, en is zeker blijvend.
Recentelijk heb ik de dierenarts op de boerderij laten komen om de hoeven van de varkens te laten trimmen (wat ik niet zelf kan, wil of kan doen, dankzij hun afschuwelijke gegil). Op dat moment “knepen” we Buddy met de Burdizzo klemmen. Dit was een totaal andere ervaring. Pijn zeker, mijn hart brak de hele tijd terwijl hij werd vastgebonden en geklemd…aan elke kant. Deze GODVER GRANDMA heeft een vrij dikke huid, maar oh man, dat deed me pijn! Het positieve was dat er geen verdoving of pijnstillers nodig waren (Banamine was bij de hand voor het geval dat), het was een snel herstel (hij stond meteen daarna weer in de wei), geen bloed of open wonden, en hopelijk geen bezoek meer. Ja, ik zei HOPEFULLY. Het is heel goed mogelijk voor een TWEEDE afklemming als de koorden niet voldoende ingedrukt zijn. Dit betekent dat je af en toe de baarmoeder van je geit moet controleren om te zien of zijn testikels blijven groeien. En als dat zo is, moet je de afklemming opnieuw doen!
MIJN TWEE CENTEN (of noten, voor wat het waard is)
Chirurgische verwijdering was geen optie die ik ooit heb overwogen. Elke snee / wond risico’s mogelijke infectie en ik liever niet gaan op die weg als ik het kan vermijden. Banderen is veel gemakkelijker voor de eigenaar en op die manier “gebruiksvriendelijker” (omdat het plaatsen van de band niet veel vaardigheid vereist, ga gewoon hoog genoeg en zorg ervoor dat BEIDE testikels goed vastzitten). SPOILER ALERT: je ZULT gedurende ten minste twee tot vier weken met een zere babygeit rondlopen op het erf, en je ZULT dat gebied in de gaten moeten houden voor rare dingen (de testikels zullen uiteindelijk verschrompelen en eraf vallen, en een klein plekje achterlaten waar je wat antibioticacrème of een verzachtende zalf op moet smeren). Maar als ze eenmaal weg zijn, zijn ze weg. Die jongens groeien niet meer aan!
Mijn oordeel is enigszins gemengd over de Burdizzo methode en ik zal delen waarom. Marshmellow (geen typfout), onze eerste natgemaakte reu (en dekhengst model voor deze blog post) werd gecastreerd met behulp van een Burdizzo klem. Toen hij werd voorgesteld aan mijn does, was Marsh ZEER geïnteresseerd in de dames. Ik benadruk ZEER…zoals alle dingen doen die intacte mannetjes doen om vrouwelijke geiten te verleiden. Urine op zichzelf spuiten, opstijgen, met erecties rond de stal lopen en ermee pronken aan wie er maar in zijn buurt was (bedek je ogen, kinderen)! Hij was een HORMONALE, WILD MANIAAT tot het punt dat ik contact opnam met onze dierenarts met vragen die ik nooit verwacht had aan een ander mens te stellen. “Doen gecastreerde mannetjes dat soort dingen?”, en “Kun je een zaadstreng missen?” Ja en ja op die vragen. Sommige natteheren vertonen inderdaad typisch BUCK-gedrag. Marsh is een extreem dominante, zwaargebouwde geit Romeo en wilde gewoon zijn gang gaan met die meiden. Dit bemoeilijkte onze foktijdlijn en zorgde voor een aantal “gearrangeerde datingscenario’s” voor mij om in de schuur/weide uit te werken!
Na een officiële “fouillering” door een deskundige, kwam onze dierenarts tot de conclusie dat beide stembanden afgeklemd aanvoelden (er werd littekenweefsel geconstateerd) en dat het daarom hoogst onwaarschijnlijk was dat hij zou kunnen fokken. Een geit met één functionerende testikel is er NIET een waarmee ik wil fokken, FYI. Marshmellow zal die “gekke oom” blijven en zijn capriolen voortzetten zonder zijn genenpool te bestendigen in welke Arapawa geitenkudde dan ook.
Dus daar heb je het: banderen duurt lang en duurt lang, maar is permanent. Er komt geen giswerk aan te pas als het eindresultaat is bereikt. Burdizzo laat de mogelijkheid open voor fouten, ongeplande zwangerschap, en u raadt het al… ongemakkelijke gesprekken met uw dierenarts of collega-geitenvrienden. Ik laat het aan u over om te beslissen welke weg te nemen en in de tussentijd kunt u mij de komende weken met samengeknepen ogen naar Buddy zien kijken…