Goddelijk recht is elk rechtsstelsel dat wordt beschouwd als voortkomend uit een transcendente bron, zoals de wil van God of goden – in tegenstelling tot door de mens gemaakt recht of wereldlijk recht. Volgens Angelos Chaniotis en Rudolph F. Peters worden goddelijke wetten doorgaans gezien als superieur aan door de mens gemaakte wetten, soms als gevolg van de veronderstelling dat hun bron middelen heeft die de menselijke kennis en het menselijk verstand te boven gaan. Gelovigen in goddelijke wetten kunnen daaraan een groter gezag toekennen dan aan andere wetten, bijvoorbeeld door aan te nemen dat goddelijke wetten niet door menselijke autoriteiten kunnen worden veranderd.
Volgens Chaniotis staan goddelijke wetten bekend om hun schijnbare onbuigzaamheid. De invoering van interpretatie in de goddelijke wet is een controversiële kwestie, omdat gelovigen veel belang hechten aan het precies naleven van de wet. Tegenstanders van de toepassing van de goddelijke wet ontkennen gewoonlijk dat deze zuiver goddelijk is en wijzen op menselijke invloeden in de wet. Deze tegenstanders karakteriseren zulke wetten als behorend tot een bepaalde culturele traditie. Aanhangers van de goddelijke wet daarentegen staan soms huiverig tegenover het aanpassen van starre goddelijke wetten aan culturele contexten.
Het middeleeuwse christendom ging uit van het bestaan van drie soorten wetten: de goddelijke wet, de natuurwet, en de door de mens gemaakte wet. Theologen hebben uitvoerig gedebatteerd over de reikwijdte van de natuurwet, waarbij de Verlichting een groter gebruik van de rede aanmoedigde en de reikwijdte van de natuurwet uitbreidde en de goddelijke wet marginaliseerde in een proces van secularisatie.Aangezien de autoriteit van de goddelijke wet geworteld is in haar bron, zijn de oorsprong en de overdrachtsgeschiedenis van de goddelijke wet van belang.
Vaak ontstaan er conflicten tussen seculiere opvattingen van rechtvaardigheid of moraal en de goddelijke wet.
Religieus recht, zoals het canonieke recht, omvat zowel de goddelijke wet als aanvullende interpretaties, logische uitbreidingen, en tradities.