Budgerigar aka “Budgie”
- Overzicht … Alternatieve (algemene) namen
- Budgies als huisdieren … Beschrijving / Kenmerken
- Dieet / Voeding in het Wild … Levensduur
De grasparkieten (Melopsittacus undulatus, bijgenaamd parkieten) behoren tot de kleinste papegaaien ter wereld – samen met de Afrikaanse agaporniden, de Aziatische hangpapegaaien, de vijgpapegaaien (uit Australië en Nieuw-Guinea) en als laatste – maar niet de minste – de absolute winnaar wat betreft de kleine afmetingen – de pygmee papegaaien uit Nieuw-Guinea.
Levende parkieten zijn in 1840 voor het eerst in Groot-Brittannië ingevoerd, en ze worden sinds de jaren 1850 met succes in gevangenschap gefokt. Hun natuurlijke kleur is groen en geel met zwarte, geschulpte aftekeningen op de nek (achterkant van de nek), rug en vleugels. In gevangenschap zijn talrijke mutaties opgetreden met blauwe, witte, gele, grijze en andere kleurslagen, en zelfs vogels met kleine kuifjes.
Budgy’s zijn de populairste en meest voorkomende gezelschapsvogels ter wereld geworden – dankzij een combinatie van compacte grootte, prachtige tekening/kleuren van hun verenkleed, speels karakter, lage kosten en uitzonderlijke spreekvaardigheid.
Mannetjesparkieten, in het bijzonder, worden beschouwd als een van de top vijf pratende papegaaiensoorten – naast de Afrikaanse Grijzen, Amazone- en Eclectus papegaaien, en Ringnecked Papegaaien / Parkieten. Velen verkiezen de Afrikaanse Grijze als de beste imitator. De papegaai met de grootste woordenschat was echter een gewone parkiet. Volgens het Guinness Book of World Records van 1995, werd een parkiet genaamd Puck officieel bekend als de vogel met de meeste woorden. Dit getalenteerde vogeltje kon 1.728 woorden spreken.
Liefhebbers van parkieten weten al lang hoe slim deze parkieten zijn; en waarderen dat ze veel minder lastig zijn dan hun grotere neven. Dit kan ook in hun nadeel werken. Ze zijn gemakkelijk te houden en kweken zo goed in gevangenschap dat er veel te veel van op de markt zijn en ze daarom vreselijk ondergeprijsd zijn – met als gevolg dat ze door velen worden beschouwd als “wegwerp”-huisdieren die in een opwelling worden gekocht als speelgoed voor kinderen en niet worden beschouwd als waardig voor kwaliteitszorg of kostbare dierenartsbezoeken. Er zijn zoveel ongewenste/verlaten parkieten dat de meeste reddingsorganisaties ze niet eens meer accepteren…
Hun naaste verwanten zijn de grondpapegaaien (Pezoporus wallicus) en de nachtpapegaaien (Geopsittacus occidentalis); en ze zijn ook verwant aan lori’s en vijgpapegaaien.
Verspreiding / verspreidingsgebied
Deze kleurrijke vogels zijn inheems in Australië waar ze van nature verspreid zijn over het hele continent; ze komen echter meer voor in het drogere binnenland van het continent en de kustgebieden in het uiterste oosten en het uiterste zuidwesten. Er wordt gezegd dat deze soort al meer dan 5 miljoen jaar in de binnenlanden van Australië overleeft.
Budgies geven de voorkeur aan open habitats en worden gewoonlijk aangetroffen in struikgewas, open bosland en grasland, altijd in de buurt van waterlichamen.
In hun natuurlijke verspreidingsgebied trekken zwermen van hen meestal naar het noorden voor de winter; deze seizoensgebonden beweging is gebonden aan de beschikbaarheid van voedsel en water. Droogte kan ze ook naar meer beboste habitats of kustgebieden drijven.
Ze zijn geïntroduceerd in vele gebieden over de hele wereld, waaronder Nieuw-Zeeland, Japan, Europa, zuidelijk Afrika, het vasteland van de Verenigde Staten en Puerto Rico. De enige plaats waar verwilderde populaties zich buiten Australië schijnen te hebben gevestigd, is het centraal-westelijke deel van Florida in de Verenigde Staten, waar ze sinds de jaren veertig in St. Hun aantal in Florida is echter afgenomen, waarschijnlijk door concurrentie met andere vogels (zoals spreeuwen).
Deze sociale vogels worden gewoonlijk in kleine groepen aangetroffen en onder gunstige omstandigheden in grote zwermen. Zoals bij de meeste vogels beginnen hun activiteiten vlak voor zonsopgang met wat beweging in de bomen, gezang en onderling geprei. Na zonsopgang vliegen ze naar hun foerageergebieden, waar ze het grootste deel van de dag eten – behalve ’s middags of bij extreem warm weer, wanneer ze meestal rusten in het schaduwrijke bladerdak of op een andere schaduwrijke plek.
In de vroege avond keren ze terug naar hun slaapplaats voor de nacht.
Budgies als huisdier
Budgy’s behoren tot de meest geliefde papegaaien over de hele wereld. Ze zijn slim, aanhankelijk en mooi, en komen in een breed spectrum van kleurvariaties en variëteiten.
Niet de hele dag met ze doorbrengen, is het het beste om er minstens twee te houden, omdat ze elkaar gezelschap houden en voorkomen dat ze zich vervelen en eenzaam worden.
Als ze als huisdier worden gehouden (in plaats van volièrevogels), is dagelijkse interactie met mensen nodig om ze tam en vriendelijk te houden.
Een veel voorkomend gedrag is het kauwen op materiaal zoals hout, vooral bij vrouwelijke grasparkieten (waarschijnlijk gekoppeld aan nestgedrag, want in het wild zullen ze boomholtes met hun snavel “aanpassen” om zo goed mogelijk een gezin te kunnen huisvesten.
Ondanks dat ze veel minder destructief zijn dan hun grotere neven, zullen grasparkieten ook op hout en andere huishoudelijke voorwerpen kauwen om hun snavel bij te houden. Kauwspeeltjes / zachte houten stukjes, mineraalblokken en cuttlebone zijn goede en gezondere alternatieven voor vogels om op te kauwen dan meubilair, dat chemisch behandeld kan zijn en duur is om te repareren of te vervangen. Dit weerhoudt ze er echter niet van om op kostbaarheden te kauwen, en het is aan te bevelen om voorwerpen die vogels als hun favoriete kauwspeeltjes hebben uitgekozen, af te dekken. Dekens, handdoeken, acrylplaten zijn meestal voldoende.
Deze kleine juweeltjes zijn door en door ondergeprijsd en daardoor ondergewaardeerd. Ze worden vaak gehouden in kleine, saaie kooien die hen niet in staat stellen voldoende beweging en spel te krijgen, zoals ze graag doen. Een kooi moet plaats bieden aan verschillende zitstokken en speeltjes, voedsel- en waterbakjes — naast ruimte voor de parkiet om van zitstok naar zitstok te vliegen.
Budgerigars kan men leren spreken en melodietjes leren fluiten. Ze worden zelfs beschouwd als de beste praters van alle vogels. Ze kunnen honderden woorden en zinnen leren uitspreken. Van een Californische parkiet wordt gezegd dat hij een woordenschat van 1728 woorden had toen hij in januari 1994 stierf. Een andere parkiet, “Sparky Williams” genaamd, had een repertoire van 8 kinderrijmpjes, 360 zinnen en een woordenschat van meer dan 550 woorden. Deze kleine parkiet werd een ster en er werden 20.000 exemplaren van zijn platen verkocht tegen de tijd dat hij stierf in 1962. Mannetjes zijn over het algemeen meer bedreven in zang en mimiek. Vrouwtjes leren zelden meer dan een tiental woorden spreken.
Het zijn intelligente en sociale dieren en ze genieten van de stimulatie van speelgoed en interactie met mensen en met andere grasparkieten.
Deze kleine juweeltjes zijn door en door ondergeprijsd en daardoor ondergewaardeerd. Ze worden vaak gehouden in kleine, saaie kooien waarin ze niet voldoende beweging en spel kunnen krijgen, wat ze graag doen. Een kooi moet plaats bieden aan verschillende zitstokken en speeltjes, voedsel- en waterbakjes — naast ruimte voor de parkiet om van zitstok naar zitstok te vliegen.
Note: Van parkieten is bekend dat ze “Vogelliefhebberslongziekte” of “Fokkerslongziekte” kunnen veroorzaken bij mensen die gevoelig zijn voor deze ziekte. Mensen met ademhalingsproblemen kunnen beter vogels of huisdieren overwegen die minder huidschilfers/stof produceren.
- Budgie Kooien
Budgy’s zijn erg vermakelijk, niet zo aaibaar als bijvoorbeeld een kaketoe of een agapornis. Maar desalniettemin zijn het geweldige “startersdieren”:
Budgy’s worden vaak aan kinderen als huisdier gegeven en verwaarloosd als de “nieuwigheid” eraf is. Duizenden verhongeren of sterven door uitdroging als gevolg van lege waterbakjes. Ik ben ervan overtuigd dat als JIJ niet van vogels houdt, geef er dan geen aan je kind als huisdier, want uiteindelijk is de kans groot dat jij de hoofdverzorger wordt. Als je echter van dieren houdt en graag met ze omgaat en naar ze kijkt, zul je waarschijnlijk een prachtige band krijgen met een of twee van deze bijzondere kleine karakters.
Training:
- Web Resources: Budgies zijn relatief gemakkelijk te trainen en deze website geeft waardevolle tips over het gedrag en de training van papegaaien.
Fysieke beschrijving:
Budgies zijn over het algemeen groen van aard, maar fokkers hebben ze in ontelbare kleuren en tinten geproduceerd, van wit tot turkoois tot periwinkle. Er zijn zelfs parkieten met een kuif of gekrulde veren.
Grootte:
Vedering:
Wilde grasparkieten hebben groene ondervleugels en stuitjes, terwijl de bovenvleugels zwart en geel gestreept zijn. Het voorhoofd en het gezicht zijn geel bij volwassen vogels, en zwart met geel gestreept bij jonge vogels, totdat ze hun volwassen verenkleed krijgen als ze 3-4 maanden oud zijn. Elke wang heeft een kleine donkerpaarse vlek en een reeks zwarte vlekken over de keel. De staart is groenachtig blauw of paars; de buitenste staartveren hebben een centrale gele band. Hun vleugels hebben groenzwarte vliegveren en zwarte dekveren met gele franje.
mutaties
benen:
Grijsachtig blauw, met zygodactyl tenen.
Roepen / Vocalisaties
Budgies zijn zeer vocaal en kunnen behoorlijk luidruchtig zijn – vooral als er meerdere binnen of in volières worden gehouden.
Luister naar geluidsopnamen
Volwassen mannetjes hebben meestal donkerblauwe ceres. Volwassen vrouwtjes hebben bruine tot bruine ceres.
Geslacht en geschatte leeftijd vaststellen:
De kleur van de cere (het vlezige gedeelte boven de snavel) verschilt tussen de geslachten en verandert ook naarmate de parkieten ouder worden of is een indicator voor de broedconditie waarin ze verkeren:
Cere:
Volwassen mannetjes (8 maanden +):
Kweekmannetjes: Donkerblauw of paarsachtig blauw voor normale variëteiten en fel violet of roze voor inos (lutinos / albinos), dark-eyed clears, lacewings, fallow mutaties en recessief bonte (danish pieds en harlequin).
Niet-broedende mannetjes: Lichtbruin of Roze Cere
Volwassen vrouwtjes (8 maanden +):
Broedende vrouwtjes: Bruin Cere (vaak met een ‘korstige’ textuur). Sommige wijfjes ontwikkelen alleen in de broedtijd bruine ceres, die later weer de normale kleur aannemen. Jonge vrouwtjes zijn vaak te herkennen aan een subtiele, krijtachtige witheid die rond de neusgaten begint.
Niet-broedende vrouwtjes: Beigish, White or Light Blue Cere
Young Budgies:
De cere is roze bij beide geslachten – onrijpe mannetjes kunnen echter een paars-roze tint vertonen. Het is erg moeilijk om grasparkieten jonger dan 8 maanden te seksen, omdat de kleine hersenen de neiging hebben van kleur te veranderen.
Plumage:
Geldt alleen voor de normale kleurvariëteiten … Budgies die jonger dan 4 maanden zijn, hebben een volle kop met kapveren die helemaal tot aan de staart zijn geblokt. Als de parkiet drie tot vier maanden oud is, ondergaat hij zijn eerste rui en worden deze kapveren vervangen door heldere, niet-gerafelde veren.
Dit geldt niet voor de kleurvariëteiten Lutino/Albino en Recessive Pieds.
Gedrag:
Mannetjes zijn vaak luidruchtiger dan vrouwtjes en hebben meer variatie in hun zang. Vrouwtjes kunnen agressiever zijn dan mannetjes. Mannetjes zijn vaak actiever en extravert.
Ogen:
- Jonge grasparkieten (tot 4 maanden oud) hebben allemaal zwarte ogen (irissen).
- Budgy’s van 4-6 maanden oud hebben donkergrijze ogen (irissen).
- Budgies van 6-8 maanden hebben lichtgrijze ogen (irissen)
- Budgies van 8 maanden en ouder hebben geheel witte ogen (irissen).
NOOT: Uitzonderingen op het bovenstaande zijn lutino’s, albino’s en recessief bonte dieren. Dominante en recessieve eigenschappen zijn ook van invloed op de kleur van de irisringen.
De onderstaande foto’s en informatie zijn met dank aan Ahmad, contact: tome.911 (at) hotmail.com – uit Egypte
Er zijn drie soorten ogen voor parkieten.
Rode ogen: Gele of witte parkieten (albino’s) hebben rode ogen.
Zwarte ogen: De ogen zijn donker en de pupillen zijn allemaal zwart (foto’s 2 en 3).
Zonnige Ogen: Zoals te zien is op foto 1 en 4.
Het oog heeft een zwarte pupil en een witte cirkel eromheen.In Ahmed’s volière kwam een afwijking voor: een parkiet met één zwart en één “zonnig” oog.
Zie foto’s 5 en 6 — dit is dezelfde parkiet.
Broed / Nest
Hun natuurlijke dieet bestaat uit diverse zaden van grassen (spinifex en hoge tussock grassen) en gewasplanten (rijpende tarwe); daarnaast eten ze wat fruit, bessen en groenvoer (bladeren, knoppen, etc.). Ze eten ook insecten, vooral tijdens het broedseizoen wanneer ze een grotere behoefte aan eiwitten hebben.
Ze foerageren meestal op de grond, pellen de zaden en slikken ze in hun geheel of gebroken in.
Ze baden graag in ondiep water en moeten dagelijks ongeveer 5,5% van hun lichaamsgewicht drinken – daarom blijven ze meestal in de buurt van water.
Dieet van parkieten in gevangenschap (volière- en gezelschapsvogels).
Levensduur
Budgy’s kunnen tot 21 jaar oud worden. De gemiddelde levensduur in gevangenschap is echter 5 – 10 jaar. De levensduur hangt af van het ras van de grasparkiet (de grotere show-/tentoonstellingsparkieten leven meestal niet zo lang als de gewone grasparkieten) en de gezondheid van de individuele vogel, die wordt beïnvloed door genen, lichaamsbeweging en dieet.
In het wild wordt verwacht dat ze slechts 3 – 6 jaar leven. De kortere levensduur is meestal te wijten aan predatie door reptielen (met inbegrip van slangen), roofvogels, zoogdieren (ratten, enz.) en leden van inheemse stammen die op hen jagen voor hun felgekleurde veren voor gebruik in tribale kostuums, maar ook voor voedsel.
Alternatieve (wereld)namen
Andere relevante webbronnen
- Vereisten voor vogelverzorging / Tips voor het kiezen van het juiste huisdier voor uw gezin … De spraakvaardigheid van de parkiet … Kooien / Vluchten – Aanbevelingen / Opzet Ideeën … Vogelspeelgoed / Vermaak … Budgie Voeding
- Het kweken van Budgies … Budgie Mutaties … Tentoonstelling Budgerigars
- Budgie Gezondheid: Budgie Ziekten … Budgie Feeding and Nutritional Requirements / Budgie Prepared Food Items
Speciesonderzoek door Sibylle Johnson