Stap voor stap geavanceerde grafiet tekentechnieken
Waarschuwing: Kan ernstige hoofdpijn veroorzaken! Raadpleeg een arts alvorens dit te proberen. Vereist matige tot zware concentratie (Grapje!
Koop eerst een groot vel aquarelpapier, ongeveer 80 lb. gewicht. Door wat je op het punt staat te ondernemen, zal het papier een pak slaag krijgen, dus dik aquarelpapier zal helpen kreukels en andere schade te voorkomen. Draai het papier om en gebruik de rugzijde, die gladder moet zijn. Als u een gezicht tekent, kan de gladde kant precies de juiste textuur hebben om u te helpen de huid te simuleren.
Koop een paar goedkope mechanische potloden, het soort dat u bij de kruidenier kunt kopen (zie hieronder).
Zoals u kunt zien, gebruik ik 0,7 mm lood. Ik gebruik ook een 4H, HB (#2) potlood en een kneedgum (ook bekend als plamuurrubber) voor het oppakken van grafietdeeltjes. Deze gereedschappen geven u precieze controle over wat u tekent.
Photorealisme ontwikkelde zich uit Pop Art in de jaren 1960. Het was een reactie tegen het alomtegenwoordige gebruik van fotografie in de media en abstract expressionisme in de kunst. Ik hou toevallig van zowel realistische als abstracte kunst en zie geen reden om te vergelijken. Alles is cool op een bepaald niveau, denk ik. Waar realisme vooral goed in is, is het bereiken van een breed publiek met de duidelijke boodschap: de natuur is mooi. In de fotografie kan zelfs een tragisch beeld adembenemend mooi zijn. In fotorealistische kunst kan soms hetzelfde worden bereikt, maar met een extra menselijke dimensie. Met dit in gedachten, streef altijd naar een beetje spanning en conflict. Je kunt al het drama voor je moeder bewaren, maar in de kunst, ga je gang, gooi alles eruit — en op het eind leg je misschien iets onuitsprekelijks vast of op zijn minst je allerbeste.
Okee, laten we beginnen:
Het menselijk gezicht is waarschijnlijk het moeilijkste onderwerp om accuraat weer te geven. Het vergt jaren van oefening om de vaardigheden te ontwikkelen die nodig zijn om verhoudingen en subtiele kenmerken vast te leggen die zorgen voor een overtuigende gelijkenis van een persoon. Als je geen portrettist bent, kun je deze technieken nog steeds gebruiken om andere onderwerpen te tekenen. Een machine, een boomstam of een stilleven van welke soort dan ook kan een mooi en indrukwekkend kunstwerk worden. Als je de indruk hebt dat je weinig artistiek talent hebt, kun je misschien een eenvoudige oefening proberen om je bewustzijn naar de rechterkant van je hersenen te verleggen. Neem een foto en draai hem ondersteboven. Probeer hem dan te tekenen. Je zult verbaasd zijn hoe goed je kunt tekenen. Een kunstenaar hoeft echter niet per se ‘rechterbrein’ te zijn. Je hoeft ook niet linkshandig te zijn (ik ben rechtshandig).
Werk in het algemeen vanaf een zeer gedetailleerde foto met een hoge resolutie en een goed contrast. Als u een grafisch bewerkingsprogramma hebt, zoals Adobe PhotoShop, voer dan de niveaus op tot alle details donker genoeg zijn om te zien. Gebruik je computerscherm om in te zoomen op de details. Als je een close-up van een bepaald gezichtskenmerk kunt zien, wordt het veel gemakkelijker om iets te tekenen met fotorealistische details.
Als je eenmaal een foto hebt van waaruit je wilt werken, moet je de tekening overzetten op papier. Als je jarenlange ervaring hebt met tekenen, zul je de verhoudingen goed kunnen weergeven. Als verhoudingen echter niet je sterkste kant zijn, raad ik je aan om een tekenraster app te downloaden op je telefoon. Je kunt de foto in vierkanten verdelen en vervolgens de corresponderende vierkanten op je vel papier tekenen. Door één vakje per keer te tekenen, kun je de verhoudingen beter krijgen.
De eerste fase is het moeilijkste deel van het tekenen. Je lost een moeilijk probleem op: hoe maak je een tweedimensionale voorstelling van een driedimensionaal voorwerp. Dit voorbeeld is bijzonder moeilijk omdat het een driekwart aanzicht is, en zal afhangen van zorgvuldige observatie.
Met een HB (#2) potlood, krabbel je heel lichtjes de vormen die de illusie van volume creëren. Teken, gum, teken opnieuw en gum opnieuw. Het dikke aquarelpapier zal je goed van pas komen als je vele malen gumt. De sleutel is dat je jezelf toestaat een veelheid van fouten te maken totdat je vooruitgang begint te zien. Als u een oude tekening van een renaissance-meester bekijkt, ziet u misschien veel verdwaalde lijnen, wat de grote strijd verraadt die soms plaatsvindt terwijl de tekening zich ontwikkelt.
Bedenk, dit is geen klassieke tekening. Je zult al je artistieke opvattingen over de creatieve methode moeten verraden. In plaats van de compositie organisch op te bouwen als een geheel, vereist fotorealisme dat je mechanisch werkt, Dit vroege stadium van de tekening is het dichtst dat je bij een melodieuze kunstzinnige benadering zult komen. Het kan zelfs lijken op een gebarentekening, losse krabbels, totdat er iets ontstaat en tevoorschijn komt uit de chaos. Terwijl je het vlak met energie activeert, gebruik je deze tijd om beweging en emotie uit te drukken.
Als je de tekening van het gezicht hebt gemaakt, heb je in wezen het portret voltooid. Als je wilt, kun je het inlijsten en anderen uitnodigen om het gewicht en de lineaire continuïteit van de compositie te waarderen. Het zou niet misstaan in een museum voor moderne kunst, naast een tekening van Alberto Giacometti. Dus voel je vrij om het een tijdje te bewonderen, alle interessante lijnen en wat misschien lijkt op toevallige of willekeurige markeringen.
Okee, dit is tenslotte een fotorealisme tutorial. Laten we aan de slag gaan. Hier is een close up van het rechteroog (afbeelding hieronder).
Het is al eerder gezegd dat kunst een discipline van bewustzijn is. De belangrijkste activiteit waar we de rest van de tekening mee bezig zullen zijn, is waarnemen. Om het simpel te zeggen, let op, let op, interessante vormen. Hoe interessanter de vormen lijken, hoe meer je ze misschien een beetje wilt overdrijven zodat anderen ze zullen opmerken. Het lijkt misschien gek, maar het grootste plezier in tekenen kan zijn dat je verliefd wordt op vormen. Vormen worden gevormd door positieve en negatieve ruimte. Kleine details zijn als verborgen schatten die je zoekt en vindt, er cirkels omheen trekkend als woordzoekers. Hieronder begin ik met een prachtige vondst: een rechthoek en een paar lijnen binnen de iris. Merk ook op dat ik het mechanisch potlood ben gaan gebruiken voor donkere lijnen.
Hier zijn wat gekruiste lijnen om de wenkbrauw te creëren (hieronder). Ik schijn met een felle lamp op de tekening, zodat je de richting van de lijnen kunt zien – er is dus wat schittering.
Omdat dit een grafiettekening is, probeer in één gebied te werken en breid dit langzaam uit naar andere gebieden, waarbij je moet oppassen dat je het grafiet niet uitsmeert met je hand of pols.
Nu heel goed luisteren Baby Puppy. Je staat op het punt een goocheltruc uit te voeren. Neem het 4H-potlood, dat een harde stift is, en trek enkele lijnen met stevige druk. Je zult hard genoeg drukken om daadwerkelijk groeven in het papier te maken. Hierdoor ontstaan lichtere gebieden waar het donkere vulpotlood niet doorheen kan dringen. Dit effect is vergelijkbaar met de negatieve ruimte in vingerafdrukken.
Nu de grafiettechniek die u het meest zult gebruiken in deze tekening. Met een iets versleten potloodstift (even ergens op krabbelen), gebruik je het dofste deel van de punt om te arceren met kleine ovaaltjes. De ovaaltjes moeten geleidelijk worden opgebouwd, zodat de arcering van licht naar donker gaat, zoals een foto die zich in de loop van de tijd in een donkere kamer ontwikkelt. Ga langzaam, wees geduldig. Gebruik de nerven van het papier om je te helpen de illusie van huidtextuur te creëren. U moet beslissen wanneer u een tint hebt bereikt die het beste gebruik maakt van de papierstructuur en de grafiettechniek.
Terwijl u over het ooglid schaduwt, zult u merken dat de groeven die u met de 4H hebt gemaakt, nu beginnen op te vallen (zie hieronder). Dit is het begin van rimpels die je later zachter en gedetailleerder zult maken. De huid rond het ooglid is extreem zacht en dun. Bij een jeugdig uitziende persoon, maken de ooglidrimpels de persoon meestal niet oud. De meeste mensen zijn gewend om rimpelige oogleden te zien, en zullen je weergave van de rimpels niet in twijfel trekken..
Terug naar het vinden van de vorm. Ik zoomde in op het oog en zag nog meer interessante vormen. Dit zijn reflecties van lichten en objecten. Ze zullen me helpen om het oog te schaduwen, zoals tekenen binnen de lijnen van een kleurboek. En wie zei dat je volwassen moest worden?
Daarna voegen we de wimpers toe door voorzichtige streken te maken met het mechanische potlood. U moet stevige druk uitoefenen, dus let op dat u niet uitglijdt, want met een gekneed gummetje worden de afdrukken in het papier niet verwijderd.
Gebruik makend van het mechanisch potlood voor de donkere partijen en het HB voor de lichte, schaduwt u de rest van het oog (hieronder).
Prepareer het onderste ooglid door stevig te graven met het HB-potlood. Dit geeft hetzelfde effect als wanneer de donkere potloodstift niet in de groeven in het papier komt. Het onderste ooglid is niet zo rimpelig als het bovenste ooglid.
Schaduw het onderste ooglid met het mechanisch potlood (teken over de groeven die met het HB-potlood zijn gemaakt). Ga door met het donkerder maken van de ogen.
Zorg ervoor dat u de tekening niet uitveegt, en schaduw het voorhoofd met dezelfde kleine ovalen.
Geleidelijk aan bouwt u de zijkant van het gezicht op met arceringen (zie hieronder). Wees geduldig en gevoelig.
Over het linkeroog heen, het voorhoofd arceren, waarbij u de 4H-techniek (lichte druk) combineert met de mechanische potlood-ovaaltechniek.
Omdat ze een hoed draagt, zal dat schaduwen op het voorhoofd veroorzaken. Neem je tijd en maak geleidelijke overgangen van donker naar licht met je arcering. Omdat ik rechtshandig ben, zal ik over het algemeen tekenen van linksboven naar rechtsonder. Als je linkshandig bent, doe je het tegenovergestelde.
De lamp die ik gebruik zal aan mijn linkerkant staan, zodat mijn hand geen schaduw creëert over het gebied dat ik probeer te tekenen. Op deze foto is de lichtbron alleen anders omwille van de camera.
Hoewel de arcering in het voorhoofd klaar is (hieronder), zal ik later teruggaan en de vlekkerige gebieden egaliseren met de gekneedde gum, waarbij ik sommige delen opnieuw zal tekenen als ik te veel gum. Ik heb genoeg gearceerd om de linker wenkbrauw te tekenen met stevige druk (met het mechanisch potlood). Teken de haren niet over wit papier. Zorg ervoor dat je eerst de onderkant hebt gearceerd. Neem de tijd en teken elk haartje met grote zorgvuldigheid (hé dat rijmt!).
Opnieuw gaan we hard in het papier graven met een 4H potlood (zie hieronder). Hierdoor ontstaan grotere poriën en rimpels, die worden onthuld door de donkere zachte stift van het mechanisch potlood dat over de 4H markeringen gaat.
Dit deel van het gezicht reflecteert licht, dus je probeert een complex effect na te bootsen, een highlight op poreuze huid met kleine rimpeltjes. Gebruik de korrel van het papier, het potloodgrafiet en de gekneedde gum (allemaal samenwerkend) om dit weer te geven tot u tevreden bent met het resultaat.
U kunt misschien zelfs met het 4H potlood dunne lijntjes rond de poriën trekken om meer contrast en detail te krijgen.
Dig hard met het 4H potlood om de arcering van het ooglid voor te bereiden.
Herpenseer het ooglid en teken de wimpers met het mechanisch potlood en begin met het arceren van de iris en pupil. Let op de complexiteit van de vormen binnen het oog. Ga er niet van uit dat iets symmetrisch is. Observeer de natuur. Bestudeer de symfonie van patronen.
Opnieuw gebruikte ik het 4H-potlood om groeven in het papier te drukken voordat ik ging arceren met het mechanisch potlood. Daarna heb ik met het donkere lood (mechanisch potlood) gearceerd en de wimpers toegevoegd. Het oogwit is niet wit, maar heeft een lichte schaduw (4H potlood).
Begin met het arceren van de neus met zachte grafiet ovaaltjes. Let op de schaduw van de neus aan de rechterkant van het gezicht (haar rechterkant). Verontschuldig u voor de schittering van de lamp boven het linkeroog.
Druk hard met het 4H-potlood om lange geaccentueerde haren te creëren. Hoewel het onderwerp donker haar heeft, zullen de highlights er natuurlijk uitzien en niet als grijze haren. De sleutel is om eerst de indrukken in het papier te maken en er dan later overheen te gaan met de donkere, zachtere stift van het mechanisch potlood. Dit effect werkt heel goed bij blondines die opvliegende haren hebben die zichtbaar zijn voor een donkere achtergrond.
Om haren te creëren, trekt u lange lijnen met stevige druk met het mechanisch potlood.
Gebruik verder de ovale techniek voor de huid, en de donkere lijnen voor het haar. Geef zorgvuldig schaduw aan het oor, gevoelig voor de subtiele vormen die in de huid zichtbaar zijn. Denk aan het kraakbeen, het vet en de huid die ervoor zorgen dat de huid contouren krijgt en licht vangt.
Hoewel het papier schittert door het licht, kun je een idee krijgen van hoe het haar is getekend met zowel het HB potlood als het mechanisch potlood. Let op de highlight op de neus en de algemene richting die de tekening nog steeds neemt, van linksboven naar rechtsonder. Nogmaals, dit zal helpen om te voorkomen dat uw pols en hand de tekening bevlekken.
Hieronder ziet u een detail van het haar dat het effect laat zien van zacht lood over de indrukken achtergelaten door een HB potlood. Ga door met donkerder maken.
Ik heb een highlight gemaakt op de wang met heel lichte arceringen die overgaan in donkerdere arceringen met het mechanisch potlood.
Hier is een close-up van de mond. Ik heb het contrast wat opgeschroefd zodat je de lijnen en arceringen beter kunt zien. Merk op dat er in de natuur geen rechte lijnen zijn. Alle contouren zijn melodieus. Probeer je deze vormen voor te stellen als eilanden aan de horizon. Knijp je ogen toe en zie een archipel in de Stille Oceaan.
Duw met het 4H-potlood hard tegen het papier om rimpels te maken.
Nu kleuren met de zachte stift van het mechanisch potlood. Ga door met het ontdekken van interessante vormen en patronen. Merk op dat een deel van de lip een beetje lijkt op een E.K.G. ritmestrook. Let ook op de kleine inkepingen rond de rand van de lip en hoe er dramatische verschillen zijn tussen de lichten en de schaduwen. De tanden zijn niet wit, maar staan in de schaduw van de onderlip.
Hier is nog een detailopname (hieronder).
Voeg met het mechanisch potlood wat donkere rimpellijntjes in (hieronder).
Beschaduw de onderlip (onder).
Beschaduw de rest van het gezicht. Let op de weerkaatsing van het licht op de kaaklijn (onder).
(Let op: deze foto is enigszins vervormd)
Hier is een extreme close-up (onder) zodat u de grafiet-ovaaltechniek beter kunt zien.
Het haar is bijna af.
Het haar van dichtbij gezien (onder).
Nadat het haar geruime tijd donkerder is gemaakt en het gezicht met een gekneed gummetje is bijgewerkt, ziet de huid er nog een beetje vlekkerig uit (onder). Op dit punt moet men beslissen of men verder wil gaan dan fotorealisme naar hyperrealisme. Mijn persoonlijke smaak is dat de tekening er nog steeds als een tekening moet uitzien. Ik laat een vlek van de schouder met een enkele lijn, en schaduw de hoed met eenvoudige diagonale lijnen. Wat de vlekkerige huid betreft, kan ik dagenlang gladstrijken in de jacht naar perfectie, maar ik vind dat de menselijke kwaliteit de oneffenheden waard is.
Hoe lang heb ik erover gedaan om dit gezicht te tekenen? Als ik de uren optel, misschien een hele dag. Als je deze les leuk vond of als je iets wilt delen wat je hebt gedaan, kun je me vinden op facebook. Bekijk mijn YouTube video hieronder.
