Je kunt een biertje winnen van wielerfans met deze vragen:
Wie was de eerste Amerikaan die een etappe in de Tour de France won?
Wie was de eerste Amerikaan die de Tour de France won?
In 1986 won Davis Phinney etappe 3 van de Tour de France, en de meeste websites schrijven Phinney toe aan de eerste Amerikaanse etappe-overwinning. Wikipedia zegt: “In 1986 werd LeMond de eerste niet-Europese profwielrenner die de Tour de France won, en hij blijft de enige Amerikaanse wielrenner die de Tour heeft gewonnen.”
Is de conventionele wijsheid juist? Van 1984 tot 1989 was er een vrouwen Tour de France. In het eerste jaar won Marianne Martin etappe 12, de eerste Alpenetappe, en verdiende de bolletjestrui voor beste klimster (ze komt uit Colorado). Twee etappes later droeg ze de gele trui, voor de leider in de wedstrijd, die ze tot en met de 18e en laatste etappe droeg. Martin was de eerste Amerikaanse die een Tour de France etappe won en de eerste Amerikaanse die de Tour de France won. De Amerikaanse Deborah Shumway werd derde en de Amerikaanse ploeg won de teamtitel.
Dat jaar won Laurent Fignon de Tour de France bij de mannen en verdiende daarmee meer dan $ 100.000 aan prijzen (plus zijn salaris). De Amerikaanse vrouwenploeg won $1.000, die ze moesten delen. Het rijden in de Tour de France kostte hen geld.
Vrouwen hebben nooit met de mannen mogen meerijden in de Tour de France. Sommige vrouwen hadden zich kunnen kwalificeren, bijvoorbeeld zevenvoudig wereldkampioene Beryl Burton, die in 1967 met haar 12-uurs tijdritrecord van 277,25 mijl het record van de mannen brak. Zij reed met de mannen mee in de Grand Prix des Nations van 1968 en eindigde vlak achter de mannelijke winnaar. Ik zie geen reden om vrouwen uit te sluiten van het mannenpeloton, als ze maar snel genoeg zijn.
De steun voor het vrouwenwielrennen is sinds de jaren tachtig nauwelijks verbeterd. Vrouwelijke profwielrenners verdienen nog steeds maar een fractie van de prijzen en salarissen die mannen verdienen. De Tour de France voor vrouwen, ook wel Grande Boucle Féminine Internationale genoemd, heeft moeite om sponsors te vinden. De wedstrijd van 2004 werd afgelast. Latere wedstrijden werden ingekrompen, uiteindelijk tot slechts vier etappes. Na 2009 werd de race stopgezet.
Tennis en golf zijn egalitair, vanwege hun gentele roots en generaties van damesspelers. De Boston Marathon laat sinds 1972 vrouwen toe, met gelijk prijzengeld en gelijke roem voor mannen en vrouwen, en de mannen en vrouwen lopen samen. Maar hardlopen is een participatiesport, geen toeschouwerssport. Iedereen kan de Boston Marathon lopen, als je de kwalificatietijd haalt. Toeschouwersporten zoals American football zijn het meest seksistisch, omdat fans mannen willen zien spelen. Professioneel wielrennen is een kijksport, en racen lukt niet met grote aantallen deelnemers (in tegenstelling tot de grote recreatieve ritten), dus de sport blijft seksistisch.
