FORT WORTH
In het begin waren de leiders kalm.
“De algemene gezondheidssituatie in Dallas is goed,” zei stadsgezondheidsofficier Dr. A.W. Carnes.
Het was september 1918.
Maar tegen het einde van oktober lagen er meer dan 1200 inwoners van Dallas en Fort Worth dood.
Die maand trok een grieppandemie door beide steden, waarbij scholen, theaters, trams en zelfs kerken werden gesloten.
In een tijdperk voor transatlantisch luchtverkeer kende de Spaanse griep geen grenzen.
Soldaten die trainden in het oude U.S. Army Camp Bowie in wat nu de wijk Arlington Heights is ten westen van het centrum van Fort Worth, behoorden tot de zwaarst getroffenen.
Meer dan 1.900 werden in één keer behandeld in geïmproviseerde tenten.
Al vroeg in de uitbraak werd het soldaten verboden naar “filmvoorstellingen, danszalen, biljartzalen, theaters” te gaan en “samen te komen in kantines, in tenten, kwartieren of andere plaatsen.”
“Zo begint de epidemie meestal,” zei de kamp chirurg, Maj. J.G. Ingold.
Soldaten moesten 2 meter van elkaar slapen om besmetting te voorkomen.
Toch op 29 september had de Star-Telegram deze kop: “Bowie Officieren niet gealarmeerd.”
“Soldaten over het hele kamp rolden hun tenten op en bleven de hele dag buiten,” luidde het rapport. “Er zijn geen doden gevallen.”
In Dallas liet Carnes de menigte in de rij staan voor een parade.
Zes dagen later kopte de Star-Telegram: “Ziekenhuislijst bereikt 1.908.”
Die dag werd legerpvt. Louis Warren, een Afro-Amerikaanse rekruut, Camp Bowie’s eerste dode.
Er lagen nog eens 1.000 patiënten in ziekenhuizen in Dallas.
Toen de basis werd overspoeld door de behandeling van de epidemie, nam kolonel Albert L. Hall uit Indianapolis de leiding over als commandant van de basis.
Hall voerde drie dagen het commando voordat hij naar het ziekenhuis op de basis ging.
Hij stierf binnen een week.
Tegen die tijd, medio oktober, sloten gezondheidsfunctionarissen in zowel Dallas als Fort Worth in principe groepsactiviteiten voor twee weken.
De gezondheidsfunctionarissen van Texas stelden specifieke schoolregels op: “Spugen op de vloer, niezen of hoesten, behalve achter een zakdoek, moet voldoende reden zijn voor schorsing.”
Maar de ambtenaren van Dallas probeerden nog steeds een positief front op te zetten.
Dallas Burgemeester Joe Lawther zei dat met de gesloten scholen, de kinderen een “opruimweek” in de hele stad moesten beginnen.
“Als Dallas niet wordt opgeruimd,” zei hij tegen The Dallas Morning News, “kan de griep aanhouden, en als het aanhoudt, schaadt het ons land net zo erg als de Duitse kogels.”
Op Legerkamp Bowie nam het aantal sterfgevallen toe onder de administratieve assistenten van de basis en de verpleegsters van $75 per maand.
“Miss Nell Hurley is vandaag ook overleden,” schreef de Star-Telegram over een verpleegster uit Californië.
“Miss Hurley was slechts 1 maand in dienst geweest. Terwijl ze hier was, had ze de hoogste achting gewonnen van zowel de officieren als de dienstplichtigen.”
Dat was 19 okt.
Op 23 okt. was het dodental van die dag weer op nul.
Op 27 oktober gingen de scholen weer open.
In een nieuwsbericht dat opluchting en hoop mengde, meldde de Star-Telegram:
“Men is het er over eens dat de griep zo’n beetje over is.”