Haar is een van de definiërende kenmerken van zoogdieren. Bij de mens kan het gaan om hoofdhaar, gezichtshaar, borsthaar, schaamhaar, okselhaar, naast andere plaatsen. Mannen hebben de neiging op meer plaatsen haar te hebben dan vrouwen. Haar heeft op zichzelf geen intrinsieke seksuele waarde, afgezien van de attributen die er door individuen in een culturele context aan worden toegekend. Sommige culturen zijn ambivalent ten aanzien van lichaamshaar: sommige worden als aantrekkelijk beschouwd, terwijl andere als onesthetisch worden beschouwd. Veel culturen beschouwen het haar van een vrouw als erotisch. Veel islamitische vrouwen bedekken bijvoorbeeld hun haar in het openbaar en tonen het alleen aan hun familie en goede vrienden. Ook veel joodse vrouwen bedekken hun haar na het huwelijk. Tijdens de Middeleeuwen werd van Europese vrouwen verwacht dat ze hun haar bedekten nadat ze getrouwd waren, en volgens het Nieuwe Testament moet een christelijke vrouw haar hoofd bedekken als ze in een kerk is of aan het bidden is.
Zelfs in culturen waar vrouwen niet de gewoonte hebben hun haar te bedekken, wordt de erotische betekenis van haar erkend. Sommige haarstijlen worden cultureel geassocieerd met een bepaald geslacht, waarbij kort hoofdhaar en kaalheid worden geassocieerd met mannen en langer haar met vrouwen en meisjes, ook al zijn er vele uitzonderingen zoals Gaelische Ierse mannen, en ook afbeeldingen van mannen in de kunst door de geschiedenis heen, het meest opmerkelijke voorbeeld is waarschijnlijk dat van Jezus Christus. Vooral bij vrouwen wordt hoofdhaar in de kunst en literatuur voorgesteld als een kenmerk van schoonheid, ijdelheid en erotiek. Haar speelt een zeer belangrijke rol in de schoonheidscanons in verschillende streken van de wereld, en gezond gekamd haar heeft twee belangrijke functies, schoonheid en mode. In die culturen wordt veel tijd en geld gestoken in de aantrekkelijke presentatie van het haar en, in sommige gevallen, in het verwijderen van cultureel ongewenst haar. In de Indiase cultuur zijn vrouwen strikt verplicht hun haar te laten groeien, en wordt het afknippen van haar beschouwd als een teken van gebrek aan respect voor hun samenleving. Vrouwen worden ook gedwongen hun haar in dikke en lange vlechten te binden, om te voorkomen dat hun haar anderen in de weg zit.
Haarfetisjisme uit zich in een verscheidenheid aan gedragingen. Een fetisjist kan genieten van het zien of aanraken van haar, trekken aan of knippen van het haar van een andere persoon. Naast genot kunnen ze seksueel opgewonden raken van dergelijke activiteiten. Het kan ook worden omschreven als een obsessie, zoals in het geval van haren wassen of de angst om haar te verliezen. Opwinding door hoofdhaar kan ontstaan bij het zien of aanraken van zeer lang of kort haar, nat haar, een bepaalde kleur haar of een bepaald kapsel. Anderen kunnen de aantrekkingskracht van letterlijk “seks hebben met iemands haar” als een fantasie of fetisj ervaren. De fetisj treft zowel mannen als vrouwen.
Sommige mensen voelen genot als hun haar wordt geknipt of verzorgd. Dit komt omdat ze endorfine aanmaken waardoor ze een gevoel krijgen dat vergelijkbaar is met dat van een hoofdmassage, gelach of streling. Aan de andere kant voelen veel mensen een zekere mate van angst wanneer hun hoofdhaar wordt geknipt. Sigmund Freud stelde dat het afknippen van lang haar door mannen een angst en/of een concept van castratie kan vertegenwoordigen, wat betekent dat het lange haar van een vrouw een figuurlijke penis vertegenwoordigt en dat door het afknippen van haar haar een man zich dominant kan voelen als castrator, niet als de gecastreerde (terwijl hij paradoxaal genoeg ook gerustgesteld wordt door het feit dat het haar weer aangroeit).
Trichofilie kan zich presenteren met verschillende opwindingsbronnen, waarvan de meest voorkomende, maar niet de enige, het menselijk hoofdhaar is. Trichofilie kan ook gezichtshaar, borsthaar, schaamhaar, okselhaar en dierenharen betreffen. De opwinding kan voortkomen uit de textuur, de kleur, het kapsel en de haarlengte. Tot de meest voorkomende varianten van deze parafilie behoren opwinding door lang haar en kort haar, opwinding door blond haar (blondjesfetisjisme) en rood haar (roodharigenfetisjisme) en opwinding door de verschillende texturen van het haar (steil, krullend, golvend, enz.). Trichofilie kan betrekking hebben op de opwinding die wordt veroorzaakt door het plukken of trekken van haar of lichaamshaar.
Haarfetisjisme komt voort uit een natuurlijke fascinatie voor de soort op de bewondering van de vacht, zoals de textuur zorgt voor plezierige sensaties. Een zuigeling ontwikkelt dit soort genot om het haar op zijn of haar vroege leven te voelen, zich uitend in agressief gedrag dat zal drijven om aan het haar te trekken van mensen met wie het in wisselwerking staat. Trichofilie wordt beschouwd als een parafilie die meestal niet aanstootgevend is.