Heup gerelateerde sportblessures
Atleten hebben de neiging om vrij specifieke soorten blessures aan de heup zelf te hebben, deze kunnen zeer uiteenlopend zijn, en ze kunnen frustrerend zijn voor de atleet, die gewoon beter wil worden en terug in competitie wil komen. Het is belangrijk dat een heupblessure nauwkeurig wordt gediagnosticeerd, om de resultaten te maximaliseren en de hersteltijd te verkorten. Veel problemen kunnen zonder operatie worden opgelost, maar als ze hardnekkig worden of niet meer op niet-operatieve wijze kunnen worden behandeld, is een operatie soms noodzakelijk.
Tendonletsels (avulsiefracturen):
Soms, bij zeer ballistische bewegingen in en rond de heup, kan de pees soms van het bot trekken, waarbij een klein stukje bot wordt meegevoerd. Dit noemt men een avulsiefractuur. Wanneer dit gebeurt, geneest dit vaak met een periode van rust, revalidatie en observatie. Als de pees ver genoeg is weggetrokken van zijn oorsprong op het bot, zullen we dit soms moeten herstellen. Jongere atleten, die nog in de groei zijn, lopen meer risico op dit soort letsel, vanwege het relatief zachtere bot dat zij hebben in vergelijking met de pees. Dit komt zeer vaak voor bij ballistische atleten, zij die splinters zijn of een zeer snelle en korte beweging uitvoeren.
Labrumscheuren:
Het labrum is een structuur binnen het heupgewricht zelf, dit is een zachte weefselstructuur die helpt om de kom te verdiepen, waardoor deze stabieler wordt. Soms, in de setting van trauma of slijtage, kan dit beschadigd raken of scheuren. Dit kan een pijnlijk scenario worden, dat kan leiden tot het onvermogen om bepaalde activiteiten uit te voeren, of een behandeling vereisen die verder gaat dan alleen conservatieve middelen.
Terwijl we nog steeds meer leren over het labrum en de gevolgen van een labrumscheur, kan dit een zeer pijnlijk scenario zijn, en het kan chirurgische fixatie vereisen. Om het labrum te repareren kan een arthroscopische of een kleine open incisie nodig zijn om het labrum te repareren, dit kan poliklinisch worden uitgevoerd, en hoewel de herstelfase verscheidene weken van beperkte gewichtsbelasting en therapie zal vergen, is aangetoond dat het consistent nuttig is in termen van het terugbrengen van iemand naar zijn vorige niveau van pijnvrije activiteit.
Bursitis (Peritrochanteric Pain Syndrome):
Velen hebben al gehoord over bursitis. Dit is een ontsteking van een kleine vochtzak, die normaal bedoeld is om pijn en ongemak rond de heup te verminderen. Af en toe kan dit ontsteken en pijnlijk worden. Wat we hebben geleerd, is dat slijmbeursontsteking eigenlijk minder waarschijnlijk is dan letsel aan de gluteusspieren, de spieren aan de laterale zijde van de heup. Deze spieren zijn niet noodzakelijkerwijs gescheurd, maar ze kunnen gewond raken, verrekt raken, en pijn veroorzaken in het heupgebied. Vaak is dit pijn aan de zijkant van de heup en wordt het pijnlijk wanneer u van een zittende naar een staande positie gaat. Het is ook pijnlijk om op die kant te zitten of te liggen. Er zijn ook andere structuren die in deze setting geïrriteerd kunnen raken, waaronder de iliotibiale band. Het is belangrijk om te bepalen welke structuur geblesseerd of gespannen is, of op een andere manier problemen heeft. Gelukkig is dit syndroom goed te behandelen met fysiotherapie en injecties met steroïden (cortisone) om de ontsteking te verminderen en u weer goed te laten functioneren.
Iliopsoaspeesblessures:
Een van de belangrijkste pezen die over de voorkant van de heup loopt, is de iliopsoaspees. Dit is een grote spier die wordt geclassificeerd als een heup buigspier. Deze kan geblesseerd raken in de atletiek. Minder vaak komt het voor dat deze geblesseerd raakt bij een totale heupartroplastie, en behandeling vereist. Dit kan zelfs een luid knappend geluid veroorzaken, als het letsel optreedt. Vaak kunnen we dit niet-operatief behandelen, en het gebruik van kinesitherapie en ontstekingsremmers is essentieel bij de behandeling hiervan. Er zijn geavanceerde chirurgische opties als dit een aanhoudend probleem wordt, en we zullen dat bepalen op basis van de oorsprong van uw letsel.
Sacroiliitis:
Letsel of irritatie van het sacroiliacale gewricht (het gewricht dat het bekken met het heiligbeen verbindt) kan sacroiliitis worden genoemd. Er kan een verwonding zijn die dit initieert, of er kan artritis van dat gewricht zelf zijn. Dit is vatbaar voor vele vormen van niet-operatieve behandeling, waaronder injecties zeer specifiek in dat gewricht en andere modaliteiten. Als het ernstig wordt of niet meer met niet-operatieve middelen kan worden behandeld, kunnen operaties worden uitgevoerd om de beweging in dat gebied te verminderen (fusie) om de pijn te verminderen.
Piriformis-syndroom:
Een van de kleine spieren achter in de heup, de piriformis, kan problemen veroorzaken in het heupgebied, en in tweede instantie problemen veroorzaken met de heupzenuw. Het is belangrijk dit te onderscheiden van een lage rugprobleem dat ook de heupzenuw kan beschadigen. De symptomen hiervan zijn pijn in de bil, pijn bij zitten of bepaalde activiteiten. Dit kan klachten geven die uitstralen naar het been. Het zal belangrijk zijn een lichamelijk onderzoek uit te voeren om dit te onderscheiden van andere vormen van spier- of zenuwletsel.