Mijn verhelderende zoektocht om los te komen van een techgigant
Het is nu een jaar geleden dat dit werd gepubliceerd, en ik ben nog steeds Google-vrij! Hier is mijn vervolgverhaal over hoe het is om buiten de Google-zeepbel te leven, en waarom we meer dan ooit de strijd voor een vrij, open en gedecentraliseerd web moeten opvoeren.
De afgelopen zes maanden heb ik een verrassend moeilijke, tijdrovende en verhelderende zoektocht ondernomen – ik ben gestopt met het volledig gebruiken van de producten van slechts één bedrijf – Google. Wat een eenvoudige taak zou moeten zijn, was in werkelijkheid vele uren van onderzoek en testen. Maar ik heb het gedaan. Vandaag ben ik Google-vrij, maak ik deel uit van de ultieme digitale minderheid van de westerse wereld, iemand die geen producten gebruikt van de twee meest waardevolle technologiebedrijven ter wereld (ja, ik gebruik ook geen Facebook).
Deze gids is om u te laten zien hoe ik de Googleverse heb verlaten, en de alternatieven die ik kies op basis van mijn eigen onderzoek en persoonlijke behoeften. Ik ben geen technoloog of een coder, maar mijn werk als journalist vereist dat ik me bewust ben van beveiligings- en privacykwesties.
Ik koos al deze alternatieven uitsluitend op basis van hun verdienste, bruikbaarheid, kosten, en of ze al dan niet de functionaliteit hadden die ik wenste. Mijn keuzes zijn niet universeel, want ze weerspiegelen mijn eigen behoeften en wensen. Ze weerspiegelen ook geen commerciële belangen. Geen van de hieronder genoemde alternatieven heeft mij betaald of geeft mij een commissie voor het noemen van hun diensten.
Hier gaat het om. Ik heb geen hekel aan Google. In feite, nog niet zo lang geleden, was ik een grote fan van Google. Ik herinner me het moment dat ik voor het eerst een geweldige zoekmachine ontdekte in de late jaren 1990, toen ik nog op de middelbare school zat. Google was lichtjaren vooruit op alternatieven zoals Yahoo, Altavista, of Ask Jeeves. Het hielp gebruikers echt te vinden wat ze zochten op een web dat, in die tijd, een puinhoop was van kapotte websites en vreselijke indexen.
Google ging al snel over van alleen zoeken naar het aanbieden van andere diensten, waarvan ik er veel omarmde. Ik was een van de eerste gebruikers van Gmail in 2005, toen je alleen toegang kreeg via uitnodigingen. Gmail introduceerde conversaties in een thread, archivering en labels, en was zonder twijfel de beste e-maildienst die ik ooit had gebruikt. Toen Google in 2006 zijn agendaprogramma introduceerde, was dat revolutionair omdat het zo eenvoudig was om verschillende agenda’s een kleurcode te geven, naar gebeurtenissen te zoeken en deelbare uitnodigingen te verzenden. En Google Documenten, gelanceerd in 2007, was al net zo geweldig. Tijdens mijn eerste fulltime baan pushte ik mijn team om alles te doen als een Google-spreadsheet, -document of -presentatie die door velen van ons tegelijk kon worden bewerkt.
Zoals velen was ik het slachtoffer van Google creep. Zoeken leidde tot e-mail, tot documenten, tot analyses, foto’s, en tientallen andere diensten die allemaal op elkaar waren gebouwd en met elkaar waren verbonden. Google veranderde van een bedrijf dat nuttige producten op de markt bracht in een bedrijf dat ons, en het internet als geheel, heeft verstrikt in zijn apparaat voor het verzamelen van gegevens en het verdienen van geld. Google is alomtegenwoordig in ons digitale leven op een manier zoals geen enkel ander bedrijf dat is of ooit is geweest. Het is relatief eenvoudig om te stoppen met het gebruik van de producten van andere tech-giganten. Met Apple, ben je ofwel in de iWorld, of buiten. Hetzelfde geldt voor Amazon, en zelfs Facebook bezit slechts een paar platforms en stoppen is meer een psychologische uitdaging dan echt moeilijk.
Google, echter, is overal ingebed. Het maakt niet uit welke laptop, smartphone of tablet je hebt, de kans is groot dat je ten minste één Google-app erop hebt staan. Google is synoniem voor zoeken, kaarten, e-mail, onze browser, het besturingssysteem op de meeste van onze smartphones. Het biedt zelfs de “diensten” en analyses waar andere apps en websites op vertrouwen, zoals Uber’s gebruik van Google Maps om zijn ride-hailing service uit te voeren.
Google is nu een woord in vele talen, en zijn wereldwijde dominantie betekent dat er niet veel bekende, of goed gebruikte alternatieven zijn voor zijn kolossale suite van tools – vooral als je privacy minded bent. We zijn Google allemaal gaan gebruiken omdat het, in veel opzichten, betere alternatieven bood voor bestaande producten. Maar nu kunnen we niet stoppen omdat Google een standaard is geworden, of omdat de dominantie van Google betekent dat alternatieven niet genoeg tractie kunnen krijgen.
De waarheid is dat er alternatieven bestaan, waarvan er veel zijn gelanceerd in de jaren sinds Edward Snowden de deelname van Google aan Prism onthulde. Ik begon aan dit project eind vorig jaar. Na zes maanden van onderzoek, testen, en veel vallen en opstaan, was ik in staat om privacy minded alternatieven te vinden voor alle Google-producten die ik gebruikte. Sommige, tot mijn verbazing, waren zelfs beter.
Een paar waarschuwingen
Een van de grootste uitdagingen om te stoppen is het feit dat de meeste alternatieven, met name die in de open source of privacy ruimte, zijn echt niet gebruiksvriendelijk. Ik ben geen techneut. Ik heb een website, begrijp hoe ik WordPress moet beheren, en kan wat basisproblemen oplossen, maar ik kan Command Line niet gebruiken of iets doen dat codering vereist.
Deze alternatieven zijn degenen die je gemakkelijk kunt gebruiken met de meeste, zo niet alle, functionaliteit van hun Google-alternatieven. Voor sommige, hoewel, moet u uw eigen webhost of toegang tot een server.
Ook, Google Takeout is je vriend. In staat zijn om mijn hele e-mailgeschiedenis te downloaden en te uploaden op mijn computer om toegang te krijgen via Thunderbird betekende dat ik gemakkelijk toegang heb tot meer dan een decennium aan e-mails. Hetzelfde kan worden gezegd over Agenda of Docs, waarvan ik de laatste heb geconverteerd naar ODT-formaat en nu bewaar op mijn cloud-alternatief, hieronder verder gedetailleerd.
The Easy Ones
DuckDuckGo en Startpage zijn beide privacy-centrische zoekmachines die geen van uw zoekgegevens verzamelen. Samen zorgen ze voor alles waar ik voorheen Google voor gebruikte.
Andere Alternatieven: Echt niet veel als Google heeft 74% wereldwijde marktaandeel, met de rest meestal te wijten aan het feit dat het wordt geblokkeerd in China. Ask.com is er nog steeds. En dan is er nog Bing…
Chrome
Mozilla Firefox – deze heeft onlangs een grote upgrade gekregen, wat een enorme verbetering is ten opzichte van eerdere versies. Het is gemaakt door een non-profit stichting die actief werkt om de privacy te beschermen. Er is eigenlijk geen reden om Chrome te gebruiken.
Andere alternatieven: Vermijd Opera en Vivaldi, omdat ze Chrome als basis gebruiken. Brave is mijn secundaire browser.
Hangouts en Google Chat
Jitsi Meet – een open source, gratis alternatief voor Google Hangouts. U kunt het direct vanuit een browser gebruiken of de app downloaden. Het is snel, veilig, en werkt op bijna elk platform.
Andere alternatieven: Zoom is populair geworden onder degenen in de professionele ruimte, maar vereist dat u betaalt voor de meeste functies. Signal, een open source, veilige messaging app, heeft ook een belfunctie, maar alleen op mobiel. Vermijd Skype, want het is zowel een data hog en heeft een vreselijke interface.
Google Maps
Desktop: Here WeGo – het laadt sneller en kan bijna alles vinden wat Google Maps kan. Om een of andere reden missen ze sommige landen, zoals Japan.
Mobile: Maps.me – hier was Maps ook mijn aanvankelijke keuze, maar werd minder nuttig toen ze de app aanpasten om zich te concentreren op chauffeursnavigatie. Maps.me is vrij goed, en heeft veel betere offline functionaliteit dan Google, iets zeer nuttig voor een frequente reiziger als ik.
Andere alternatieven: OpenStreetMap is een project dat ik van harte steun, maar de functionaliteit ontbrak ernstig. Het kon niet eens mijn huisadres in Oakland vinden.
Easy but Not Free
Een deel van dit was zelfveroorzaakt. Toen ik bijvoorbeeld op zoek was naar een alternatief voor Gmail, wilde ik niet zomaar overstappen op een alternatief van een andere techgigant. Dat betekende geen Yahoo Mail, of Microsoft Outlook, omdat dat mijn zorgen over privacy niet zou wegnemen.
Houd in gedachten dat het feit dat zo veel van Google’s diensten gratis zijn (om nog maar te zwijgen van die van zijn concurrenten, waaronder Facebook), komt omdat ze actief geld verdienen aan onze gegevens. Als alternatieven willen overleven zonder dit niveau van gegevens te gelde te maken, moeten ze ons geld vragen. Ik ben bereid te betalen om mijn privacy te beschermen, maar begrijp dat niet iedereen deze keuze kan maken.
Denk er eens zo over: Weet je nog dat je vroeger brieven verstuurde en voor postzegels moest betalen? Of toen u weekplanners kocht in de winkel? In wezen zijn dit de kosten voor het gebruik van een privacy-gerichte e-mail of agenda-app. Zo erg is het niet.
Gmail
ProtonMail – het is opgericht door voormalige CERN-wetenschappers en is gevestigd in Zwitserland, een land met sterke privacybescherming. Maar wat mij echt aansprak aan ProtonMail was dat het, in tegenstelling tot de meeste andere privacy minded email programma’s, gebruikersvriendelijk was. De interface is vergelijkbaar met Gmail, met labels, filters en mappen, en je hoeft niets te weten over beveiliging of privacy om het te gebruiken.
De gratis versie geeft je slechts 500MB opslagruimte. Ik koos voor een betaalde 5GB account samen met hun VPN-service.
Andere alternatieven: Fastmail is niet zo privacy-georiënteerd, maar heeft ook een geweldige interface. Er is ook Hushmail en Tutanota, beide met vergelijkbare functies als ProtonMail.
Calendar
Fastmail Calendar – dit was verrassend moeilijk, en brengt een ander probleem naar boven. Google producten zijn zo alomtegenwoordig geworden in zo veel ruimtes dat start-ups niet eens meer de moeite nemen om alternatieven te maken. Na het proberen van een paar andere middelmatige opties, eindigde ik met een aanbeveling en koos Fastmail als een dubbele tweede-email en agenda optie.
Meer technisch
Deze vereisen enige technische kennis of toegang tot uw web host service. Ik voeg eenvoudiger alternatieven toe die ik heb onderzocht, maar uiteindelijk niet heb gekozen.
Google Docs, Drive, Photos, and Contacts
NextCloud – een volledig uitgeruste, veilige, open source cloud suite met een intuïtieve, gebruikersvriendelijke interface. Het addertje onder het gras is dat je een eigen host nodig hebt om Nextcloud te gebruiken. Ik had er al een voor mijn eigen website en kon NextCloud snel installeren met Softaculous op het C-Panel van mijn host. U hebt een HTTPS-certificaat nodig, dat ik gratis kreeg van Let’s Encrypt. Niet zo eenvoudig als het openen van een Google Drive-account, maar ook niet al te uitdagend.
Ik gebruik Nextcloud ook als een alternatief voor Google’s foto-opslag en contacten, die ik synchroniseer met mijn telefoon met behulp van CalDev.
Andere alternatieven: Er zijn andere open source-opties zoals OwnCloud of Openstack. Sommige for-profit opties zijn ook goed, zoals top keuzes Dropbox en Box zijn onafhankelijke entiteiten die niet profiteren van uw gegevens.
Google Analytics
Matomo – formeel genaamd Piwic, dit is een zelf gehoste analytics platform. Hoewel niet zo rijk aan functies als Google Analytics, het is meer dan prima voor het begrijpen van basis website verkeer, met de toegevoegde bonus dat je niet schenken dat het verkeer gegevens aan Google.
Andere alternatieven: Niet veel eigenlijk. OpenWebAnalytics is een andere open source-optie, en er zijn een aantal for-profit alternatieven ook, zoals GoStats en Clicky.
Android
LineageOS + F-Droid App Store. Helaas is de smartphone wereld een letterlijk duopolie geworden, met Google’s Android en Apple’s iOS die de hele markt beheersen. De weinige bruikbare alternatieven die een paar jaar geleden bestonden, zoals Blackberry OS of Mozilla’s Firefox OS, worden niet langer onderhouden.
Dus de volgende beste optie is Lineage OS: een privacy minded, open source versie van Android die kan worden geïnstalleerd zonder Google-diensten of Apps. Het vereist enige technische kennis omdat het installatieproces niet helemaal rechttoe rechtaan is, maar het werkt echt goed, en mist de bloatware die wordt geleverd met de meeste Android-installaties.
Andere alternatieven: Ummm…Windows 10 Mobile? PureOS ziet er veelbelovend uit, net als UbuntuTouch.
Onverwachte uitdagingen
In de eerste plaats duurde dit veel langer dan ik van plan was vanwege het gebrek aan goede bronnen over bruikbare alternatieven, en de uitdaging om gegevens van Google naar andere platforms te verplaatsen.
Maar het moeilijkste was e-mail, en het heeft niets te maken met ProtonMail of Google.
Voordat ik in 2004 bij Gmail kwam, wisselde ik waarschijnlijk een keer per jaar van e-mail. Mijn eerste account was bij Hotmail, en daarna gebruikte ik Mail.com, Yahoo Mail, en langvergeten diensten zoals Bigfoot. Ik kan me niet herinneren dat ik ooit een probleem had met het veranderen van e-mailprovider. Ik zei gewoon tegen al mijn vrienden dat ze hun adresboek moesten bijwerken en het e-mailadres op andere webaccounts moesten wijzigen. Vroeger was het nodig om e-mailadressen regelmatig te wijzigen – weet je nog hoe spam oudere inboxen overnam?
In feite was een van de beste innovaties van Gmail zijn vermogen om spam te filteren. Dat betekende dat het niet langer nodig was om van e-mail te wisselen.
Email is de sleutel tot het gebruik van internet. Je hebt het nodig om een Facebook-account te openen, om online bankieren te gebruiken, om berichten op prikborden te plaatsen, en nog veel meer. Dus wanneer u van account verandert, moet u uw e-mailadres bij al deze verschillende diensten bijwerken.
Tot mijn verbazing is het veranderen van Gmail vandaag een groot gedoe vanwege alle plaatsen die e-mailadressen vereisen om een account op te zetten. Verscheidene sites laten je het niet langer zelf doen vanuit de backend. Bij één dienst moest ik zelfs mijn account sluiten en een nieuwe openen omdat ze mijn e-mailadres niet konden wijzigen, en vervolgens hebben ze mijn accountgegevens handmatig overgezet. Anderen dwongen me de klantenservice te bellen en een e-mailaccountwijziging aan te vragen, wat tijdverlies in de wacht betekende.
Even verbazingwekkender, anderen accepteerden mijn wijziging, en bleven vervolgens berichten naar mijn oude Gmail-account sturen, waardoor nog een telefoontje nodig was. Anderen waren nog vervelender, het verzenden van een aantal berichten naar mijn nieuwe e-mail, maar nog steeds met behulp van mijn oude account voor andere e-mails. Dit werd zo’n omslachtig proces dat ik uiteindelijk mijn Gmail-account enkele maanden open liet staan naast mijn nieuwe ProtonMail-account om er zeker van te zijn dat belangrijke e-mails niet verloren zouden gaan. Dit was de belangrijkste reden waarom dit me zes maanden kostte.
Mensen veranderen hun e-mails tegenwoordig zo zelden dat de platforms van de meeste bedrijven niet zijn ontworpen om met de mogelijkheid om te gaan. Het is een veelzeggend teken van de trieste staat van het web vandaag dat het in 2002 gemakkelijker was om je e-mail te veranderen dan in 2018. Technologie gaat niet altijd vooruit.
Zijn deze Google-alternatieven goed?
Sommige zijn zelfs beter! Jitsi Meet loopt soepeler, vereist minder bandbreedte, en is meer platform vriendelijk dan Hangouts. Firefox is stabieler en heeft minder geheugen dan Chrome. Fastmail’s Calendar heeft veel betere tijdzone-integratie.
Anderen zijn adequate equivalenten. ProtonMail heeft de meeste functies van Gmail, maar mist een aantal nuttige integraties, zoals de Boomerang e-mailplanner die ik eerder gebruikte. Het heeft ook een gebrekkige Contacten interface, maar daar gebruik ik Nextcloud voor. Over Nextcloud gesproken, het is geweldig voor het hosten van bestanden, contacten, en heeft een handige notitie tool (en veel andere plug-ins). Maar het heeft niet de rijke multi-editing mogelijkheden van Google Docs. Ik heb nog geen werkbaar alternatief gevonden binnen mijn budget. Er is Collabora Office, maar dat vereist dat ik mijn server upgrade, iets wat voor mij niet haalbaar is.
Sommige zijn afhankelijk van de locatie. Maps.me is eigenlijk beter dan Google Maps in sommige landen (zoals Indonesië) en veel slechter in andere (met inbegrip van Amerika).
Anderen vereisen dat ik een aantal functies of functionaliteit op te offeren. Piwic is een arme man’s Google Analytics, en mist veel van de gedetailleerde rapporten of zoekfuncties van de eerste. DuckDuckGo is prima voor algemene zoekopdrachten, maar heeft problemen met specifieke zoekopdrachten, en zowel DuckDuckGo als StartPage laten het soms afweten als ik op zoek ben naar niet-Engelstalige inhoud.
Uiteindelijk mis ik Google helemaal niet
In feite voel ik me bevrijd. Om zo afhankelijk te zijn van een enkel bedrijf voor zo veel producten is een vorm van slavernij, vooral wanneer uw gegevens is wat je vaak betalen met. Bovendien zijn veel van deze alternatieven, in feite, beter.
Als we geen andere keuze hebben dan Google-producten te gebruiken, verliezen we de weinige macht die we als consument hebben.
Ik wil dat Google, Facebook, Apple en andere techreuzen ophouden gebruikers als vanzelfsprekend te beschouwen, ophouden ons in hun allesomvattende ecosystemen te dwingen. Ik wil ook dat nieuwe spelers kunnen opkomen en kunnen concurreren, net zoals ooit Google’s nieuwe zoekmachine kon concurreren met de toenmalige industriereuzen Altavista en Yahoo, of Facebook’s sociale netwerk kon concurreren met MySpace en Friendster. Het internet was een betere plek omdat Google ons de kans gaf om beter te zoeken. Keuze is goed. Net als portabiliteit.
Weinig van ons proberen tegenwoordig nog andere producten omdat we zo gewend zijn aan Googlen. We veranderen niet van e-mail omdat het moeilijk is. We proberen niet eens een Facebook alternatief te gebruiken omdat al onze vrienden op Facebook zitten. Ik begrijp het.
Je hoeft niet helemaal met Google te stoppen. Maar geef andere alternatieven een kans. Je zou verbaasd zijn, en je herinneren waarom je van het web hield toen.