Stel je voor dat je 10 zachte, nagelloze vingers hebt, en 10 tere, onbeschermde tenen. Nagels zijn een natuurlijke manier om onze handen en voeten te beschermen tegen de aanvallen van de wereld. Nagels fungeren ook als een soort ruggensteun, ze helpen onze vingertoppen bij het voelen van textuur en andere informatie door aanraking. Natuurlijk zijn nagels ook handig om een dubbeltje op te rapen of een muggenbeet te krabben.
Vingernagels en teennagels zijn gemaakt van een eiwit dat keratine heet (van een Grieks woord dat “hoorn” betekent, het soort op de kop van een dier). Keratine is er in vele variëteiten en is een bouwsteen in alles, van paardenhoeven tot de zijdeachtige haren op ons hoofd.
Onze vinger- en teenschilden, de nagelplaten, zijn opgebouwd uit laag na laag van dode, “keratineachtige” cellen. De geribbelde nagelplaten passen in de groeven van het nagelbed eronder, waarbij een halfstijve keratine als een sterke lijm fungeert. De cellen van de nagelplaat zijn doorschijnend, en het nagelbed eronder zit vol met kriskras door elkaar liggende bloedvaten. Onze nagels zien er dus roze uit.
De nageltips, ook wel de distale randen genoemd, zijn waar deze superlijmende aanhechting eindigt. De doorschijnende nageltips steken buiten het bloedrode nagelbed uit, en zien er dus niet roze uit. We zien wit wanneer het licht weerkaatst op de tips.
Het vuil dat zich onder de tips verzamelt, maakt ze ondoorzichtiger, wat bijdraagt tot het melkachtig-grijze uitzicht. Maar het is gemakkelijk om te bewijzen dat de tips in feite net zo doorschijnend zijn als de rest van de nagelplaat: Schuif onder een sterke lamp een stukje gekleurd papier onder een schone nageltip. U moet gemakkelijk de rand van het papier kunnen zien.
De basis van de nagel kan ook een witachtige tekening hebben. Kijk naar je vingernagels – vooral je duimen – en je zou een halve maan moeten zien die de lunula (Latijn voor kleine maan) wordt genoemd. De lunula is eigenlijk het zichtbare deel van de matrix, die ons een blik gunt op de nagelplaatfabriek. Als je goed naar de lunula kijkt, zul je zien dat de kromming ervan de natuurlijke rand van je nagels weerspiegelt. Dat is geen toeval; de unieke vorm van de lunula bepaalt de vorm van uw nagels.
Waarom is de lunula wit? In tegenstelling tot de dode keratinecellen in de nagelplaat, hebben de keratinecellen in de lunula kernen (centra). Deze cellen met kernen reflecteren eerder dan dat ze licht uitstralen, waardoor een grijswitte halve maan ontstaat.
Een noot aan onze gemeenschap:
Als een openbare dienst, is dit artikel beschikbaar voor iedereen. Newsday lezers steunen onze sterke lokale journalistiek door zich te abonneren. Laat zien dat u dit belangrijke werk waardeert door nu abonnee te worden.
SUBSCRIBE
Cancel anytime
Maar de lunula en de nagelrand zijn niet de enige wittige stukjes op onze nagels. Dermatologen zeggen dat op ieders nagels vroeg of laat kleine witte vlekjes te zien zijn. De meest voorkomende oorzaak: stoten en deuken aan de basis van de vingernagels. Waar het nagelbed is beschadigd, worden nieuwe nagelcellen onvolledig gevormd of verhoornd, waardoor een witte vlek ontstaat. Gelukkig komt de vlek weer omhoog als de nagel omhoog wordt geduwd door nieuwe groei van onderaf. Aangezien een typische vingernagel ongeveer 1/32 van een inch per week groeit, kan het maanden duren voordat een witte vlek de (witte) top bereikt – en zijn afgekrabde lot tegemoet gaat.